Uit eten gaan blijft lastig. Vind ik ook.
Inmiddels weet ik wel ongeveer hoeveel punten een broodje is (paar keer thuis verschillende broodjes gewogen
)
Hoe de salade is gemaakt zou ik toch gewoon gaan vragen. Doe ik tegenwoordig ook, dat is best een stap die je moet overwinnen, maar ik word er zoveel gelukkiger van. Aantal dingen die ik doe bij uit eten gaan:
- Saus apart vragen
- Kiezen voor gegrild, gestoomd oid en niet voor gegratineerd, gefrituurd etc.
- Geen punten op drinken.
- Geen stokbrood met kruidenboter vooraf!
- stoppen met eten als ik weet dat ik genoeg heb gehad, en niet dooreten omdat het zonde is dat het weggegooid wordt.
Verder groentensoep staat wel in de app, heel veel verschillenden, als ik het dan niet weet kies ik een gemiddelde. De ene groetensoep is 0 punten, de ander 8, nou dan zet ik hem erin voor 4.
Olijfolie geef ik niet op, ik ben gekke jantje niet.
In het begin is het echt wel heel lastig hoor vond ik. Ik had een totaal verstoord beeld van eten, ik at dagelijks veel te weinig, waardoor ik 's avonds of in het weekend ging overcompenseren. Ik ben eigenlijk veel meer gaan eten op een dag, mijn stofwisseling werkt weer normaal. Voorheen had ik geen idee van normale porties, dat heb ik nu wel. Normaal krijgen je hersenen een signaal dat je vol zit, bij mij werkt dat niet. Ik kan de hele dag door eten, ik zit nooit vol. Nu weet ik door WW hoeveel ik ergens van moet eten, zodat mijn lichaam normaal kan werken.
Wat SDL zegt. Ik probeer in mijn planning geen gebruik te maken van de weekpunten, die gebruik ik voor de onverwachte dingen. Zodat als iemand mij vraagt om te blijven eten en er wordt pizza besteld, dat ik dan wel gewoon mee kan doen, omdat ik toch weet dat ik nog punten over heb. Voor onverwachte dingen bewaar ik 25 punten per week. Voor verkeerd berekenen gebruik ik er 10 en voor gewoon lekkere extraatjes zoals een stukje chocola 11.