24 Jun 2014 09:24
Aankaarten of laten rusten
Gisteren had ik een akkefietje met mijn leidinggevende.
Mijn auto was gisteren bij de garage en ik kon 'm aan het eind van de dag ophalen. Mijn garage is tot half 6 open. Ik werk tot 5 uur en doe er een half uur over om naar huis te rijden. Dan is de garage dus al dicht.
Ik vroeg om 10 minuten eerder van het werk te mogen vertrekken.
Laten we duidelijk zijn dat dit verzoek op zich geen enkel probleem opleverde. Altijd als er iets is, is er wel iets te regelen etc. Wat heel fijn is.
Maar in het geval van gisteren gebeurde het volgende:
Ik belde met mijn leidinggevende en vroeg hem: Mag ik 10 minuten eerder vertrekken? Mijn leidinggevende ging akkoord en we beeindigden het gesprek.
Nog geen 10 seconden later belde hij terug of ik dan ook daadwerkelijk van plan was 10 minuten eerder te vertrekken, of dat het een half uur zou worden. Want, voegde hij er aan toe, het moet niet zo zijn dat ik 10 minuten registreer, en jij vertrekt al een half uur of 20 minuten van tevoren. Dit schoot me toen meteen al in het verkeerde keelsgat, dus ik reageerde misschien een beetje kribbig van: "nee 10 minuten is 10 minuten. Als ik meer tijd nodig had gehad, had ik dat wel aangegeven". Ik voelde me een beetje aangevallen door de suggestie dat ik misbruik zou (kunnen) maken door eerder te vertrekken. Maar, wat altijd gebeurt als ik me aangevallen voel, sta ik met mijn mond vol tanden en bedenk achteraf pas wat ik had kunnen zeggen, of had moeten zeggen.
Laat duidelijk zijn dat ik nog nooit misbruik heb gemaakt van wat voor situatie ook op mijn werk. Ik ben juist heel loyaal en werk vaak langer dan waar ik voor word betaald en ben voor veel dingen niet te beroerd. En dat weten ze ook, want als er iets moet gebeuren weten ze mij vaak wel te vinden.
Misschien is het ook nog wel zinvol om te vermelden dat mjn leidinggevende al een hele tijd niet lekker in de groep ligt. Er zijn veel collega's die dit soort aanvaringen met hem hebben gehad waardoor hij zich absoluut niet populair maakt. Als mijn leidinggevende onder spanning staat, reageert hij dat vaak op een kloterige manier af op mij of één van mijn collega's.
Je zou dus kunnen zeggen dat het de moeite niet is en dat ik hier maar geen energie meer in moet steken, maar ik vind het ook niet kloppen dat ik min of meer wordt beticht van het opnemen van extra tijd zonder dat dit van mijn uren af gaat.
Dus. Vinden jullie dat ik mij veel te druk maak of zou je het zelf ook nog aankaarten?
Mijn auto was gisteren bij de garage en ik kon 'm aan het eind van de dag ophalen. Mijn garage is tot half 6 open. Ik werk tot 5 uur en doe er een half uur over om naar huis te rijden. Dan is de garage dus al dicht.
Ik vroeg om 10 minuten eerder van het werk te mogen vertrekken.
Laten we duidelijk zijn dat dit verzoek op zich geen enkel probleem opleverde. Altijd als er iets is, is er wel iets te regelen etc. Wat heel fijn is.
Maar in het geval van gisteren gebeurde het volgende:
Ik belde met mijn leidinggevende en vroeg hem: Mag ik 10 minuten eerder vertrekken? Mijn leidinggevende ging akkoord en we beeindigden het gesprek.
Nog geen 10 seconden later belde hij terug of ik dan ook daadwerkelijk van plan was 10 minuten eerder te vertrekken, of dat het een half uur zou worden. Want, voegde hij er aan toe, het moet niet zo zijn dat ik 10 minuten registreer, en jij vertrekt al een half uur of 20 minuten van tevoren. Dit schoot me toen meteen al in het verkeerde keelsgat, dus ik reageerde misschien een beetje kribbig van: "nee 10 minuten is 10 minuten. Als ik meer tijd nodig had gehad, had ik dat wel aangegeven". Ik voelde me een beetje aangevallen door de suggestie dat ik misbruik zou (kunnen) maken door eerder te vertrekken. Maar, wat altijd gebeurt als ik me aangevallen voel, sta ik met mijn mond vol tanden en bedenk achteraf pas wat ik had kunnen zeggen, of had moeten zeggen.
Laat duidelijk zijn dat ik nog nooit misbruik heb gemaakt van wat voor situatie ook op mijn werk. Ik ben juist heel loyaal en werk vaak langer dan waar ik voor word betaald en ben voor veel dingen niet te beroerd. En dat weten ze ook, want als er iets moet gebeuren weten ze mij vaak wel te vinden.
Misschien is het ook nog wel zinvol om te vermelden dat mjn leidinggevende al een hele tijd niet lekker in de groep ligt. Er zijn veel collega's die dit soort aanvaringen met hem hebben gehad waardoor hij zich absoluut niet populair maakt. Als mijn leidinggevende onder spanning staat, reageert hij dat vaak op een kloterige manier af op mij of één van mijn collega's.
Je zou dus kunnen zeggen dat het de moeite niet is en dat ik hier maar geen energie meer in moet steken, maar ik vind het ook niet kloppen dat ik min of meer wordt beticht van het opnemen van extra tijd zonder dat dit van mijn uren af gaat.
Dus. Vinden jullie dat ik mij veel te druk maak of zou je het zelf ook nog aankaarten?
