Ik laat mijn kind zelf kiezen en hij moet er plezier in hebben, ik ben niet zo prestatiegericht wat dat betreft.
Ik heb ook altijd voor mijn plezier paardgereden en niet om te winnen, mijn ouders hebben mij daar gelukkig nooit in gepushed.

Als mijn kind het leuk vind is het goed.
Dat vind ik belangrijker dan se prestatie wat ze leveren. Geeft ze het zelf aan dat ze meer wil dan kan ik áltijd verder kijken of ik een vereniging vind die wel meer doet en leert.

Ik vind plezier hebben het belangrijkste!

Maar, een te laag niveau kan natuurlijk ook het plezier bederven. Stel dat dat meisje nou echt beter is dan de andere kinderen en hoger kán, dan kan ik me voorstellen dat er op den duur voor dan meisje ook geen uitdaging meer in zit.

Ligt er een beetje aan, mijn zoon zat voornamelijk te flauwekullen bij het dansen en daar werd niks van gezegd en ik vind dat wel storend. Ik betaal er veel geld voor iedere maand en dan wil ik wel dat ze in ieder geval proberen de kinderen zo goed mogelijk te motiveren, want flauwekullen en gek doen kan hij ook thuis.
Als het niveau niet goed is maar de kids doen wel hun best en hebben plezier vind ik het prima.

Ik vind plezier eigenlijk veel belangrijker, maar ik ben dan ook echt een anti sport persoon haha, maar ik heb liever dat ze het daar fijn hebben als dat ze maar moeten presteren en presteren. Een hobby moet leuk zijn en geen extra stress factor voor een kind.

Ik ben sinds deze week afgestudeerd vakdocent bewegingsonderwijs en in mijn lessen staat plezier en een introductie in de wereld van sport/bewegen op nummer 1. Ik vind dat ik hierin een algemenere rol heb: bij de sportclubs wordt het uitgediept en kunnen kinderen zich specialiseren. Dan wordt presteren toch wel een belangrijker doel, maar het plezier mag niet worden geremd door die prestatiedrang, vind ik.

Zeker nu ze nog zo jong is vind ik plezier het belangrijkst. Ze zit nu op peutergym en peuterdans, en dat is heel gezellig en gaat allemaal vrij speels. Aan de andere kant zijn er gewoon regels en het is niet zo dat ze maar wat doen, de juffen.

Ik verwacht zeker als ze groter is dat er op een sportclub wel een beetje niveau gehaald wordt, maar het is voor mij niet het allerbelangrijkste. Pas als A zelf echt iets op hoog niveau zou willen doen, dan vind ik het wel belangrijk omdat zij er waarde aan hecht. Maar plezier staat bij mij voorop, mits er verder geen compleet potje van gemaakt wordt en ze dus naast plezier maken wel ook iets leren.

Zo heb ik zelf jaren paardgereden en deed dat echt voor mijn plezier. Niet bepaald hoog niveau, wedstrijden waren bijvoorbeeld wel een optie maar die kant ben ik niet opgegaan.

Ik vind dat plezier altijd voorop moet staan. Maar ik vind wel dat het niet te losjes moet zijn. Als er een oefening wordt gegeven zou ik wel verwachten dat die kinderen de oefening ook gaan doen. Maar wel altijd op een speelse manier en ik verwacht ook dat bij kleine kinderen de oefeningen/opdrachten daar ook op aangepast worden.

Als blijkt dat je kind talent heeft komt dat altijd wel naar boven en kan het kind als die wil ook serieuzer er mee bezig gaan. Maar dan moet bij kinderen ook nog steeds het plezier voorop staan.

Ik vind dat er best iets verwacht mag worden qua presteren. Ze moeten wel een doel hebben, iets om naar toe te werken, vind het namelijk belangrijk dat ze ook meekrijgen om ergens aan te werken, dat niet alles vanzelf gaat en je soms moet doorzetten en moet 'werken' aan iets om een doel te behalen. Maar dan wél met plezier. De lat hoeft nou ook weer niet te hoog te liggen, niet continu druk van presteren en een aantal keer trainen per week vind ik nou ook weer niet nodig, 1x zou ik al genoeg vinden. Maar als ik mijn kind alleen voor plezier naar een dansles zou sturen en ze gewoon mogen doen zoals ze willen zonder regels, kan ik zelf thuis net zo goed een cd opzetten. De kinderen moeten wel iets 'meekrijgen' door les te volgen. Alleen bij kleintjes vind ik het anders, dan moet wel plezier echt voorop staan en naarmate ze ouder worden, mag er best wel wat verwacht worden.

Ik vind plezier wel belangrijk maar vooral bij een teamsport vind ik niet dat het lang leve de lol moet zijn. Dan ga je maar bij de scouting.

Ik vind beiden belangrijk. Ik vind het belangrijk dat het niveau van de lessen goed is zodat er alles uit de kinderen gehaald wordt wat er in zit. Maar, ik vind wel dat dat niet ten koste van het plezier mag gaan. Natuurlijk is het soms goed om eens streng te zijn of eens even iets te doen wat minder leuk is maar wat er gewoon bij hoort, maar het moet wel leuk blijven.
Ik heb jarenlang gehockeyd, ik vond het echt een geweldige sport maar ik had zo'n hekel aan de duurtrainingen! Toch hoort dat er gewoon bij, ik deed ze ook gewoon omdat ik graag wilde hockeyen. Dat vind ik ook goed, dat is ook leerzaam, dat je om je doel te bereiken soms dingen doet die je niet zo leuk vind.

Ik snap de moeder wel, als je je kind ergens op les gaat doen en ze kunnen een week voor het optreden de beoogde dansjes niet dan is óf het niveau van de groep gewoon niet zo hoog, óf het niveau van de lessen niet. Ik kan me best voorstellen dat je dan ergens anders gaat kijken. Ergens goed in worden lijkt me namelijk óók een doel waar kinderen écht wat aan kunnen hebben! Ik was goalie en daar was ik goed in, dat heeft mijn zelfvertrouwen echt een enorme boost gegeven!

Bedankt voor je reactie Pompoen, door je laatste stukje snap ik de andere moeder nu wel iets beter.
Ik ben het ook met je eens dat ik vind dat het niveau van de lessen goed moet zijn. Dit was de 2e keer dat we naar een proefles streetdance zijn geweest met de kinderen. De eerste keer was ergens anders en die les was heel saai voor de kinderen. Mijn dochter vond daar niks aan. Deze 2e keer had ze echt heel veel plezier in het meedoen, ze vond het geweldig. Ik vond zelf het niveau van de les goed passen bij haar en de juf gaf heel enthousiast les en motiveerde de kinderen de hele tijd. Misschien dat ik de andere moeder daarom niet zo goed snapte.

Graag gedaan. Maar als je een optreden hebt, dan zorg je toch ook dat het optreden is naar het niveau van de kindjes? Dat is weer de andere kant van het verhaal.

Kijk, als ik mijn kind op hockey doe wil ik dat hij goed gestimuleerd wordt om het beste uit zichzelf te halen. De trainingen moeten zo zijn dat hij nieuwe dingen leert naar beste kunnen. Als hij dan in de F1 (bij hockey is het team wat op het hoogste niveau hockeyt aangeduid met een één, hoe hoger het cijfer hoe lager het team bij die club. F1 bij club A kan echter wel op hetzelfde niveau spelen als F6 bij club B, dan is het niveau van club B dus hoger want hun F1 zal een stuk hoger spelen) speelt ben ik hartstikke trots, maar als hij in de F6 terecht komt omdat hij gewoon niet zo erg handig is met de stick dan ben ik ook heel tevreden en trots, als er uitgehaald wordt wat er in zit.
Maar je gaat een F6 team niet op het niveau van F1 laten spelen want dan kunnen ze nooit iets winnen. Je laat de voetbal vereniging Amersfoort (geen idee welk niveau dat is hoor) ook niet serieus spelen tegen de mannen van Oranje.

Kortom, de lessen moeten stimulerend en goed zijn denk ik, zodat er het beste uit de kinderen gehaald wordt en tegelijkertijd mag er best wat verwacht worden. Dus dat ze extra goed hun best doen voor een optreden bijvoorbeeld. Daarnaast is het ook weer zo dat als ze een week voor een optreden dat niveau niet halen het niveau misschien wel niet voldoende aansluit bij de kindjes en dat is dan ook wel weer een beetje jammer.

Meerdere kanten aan dit verhaal dus! Ik kan me voorstellen dat je als je dochter het heel leuk vind gewoon enthousiast wordt en dat gaat doen. Ik zou dat zeker wel belangrijk vinden, maar ik zou wel ook kijken naar wat ik dan eigenlijk wil dat ze daar zou leren. Ik heb vroeger op volksdansen gezeten, daar was helemaal geen niveau en we deden ook geen optredens, het was gewoon bedoeld om lekker te dansen en dat was heel leuk. Prima doel! Maar ik zat ook op muziekles en daar was het dus wel de bedoeling dat ik huiswerk maakte en oefende en dat ik voorspeelde aan het einde van het jaar. Kortom, het was niet de bedoeling dat ik gewoon lekker een eind weg zou gaan zitten fluiten op mijn blokfluitje, dan was ik nooit ergens uitgekomen. Het doel was dus om muziek te leren maken en daar natuurlijk plezier in te hebben. Ik vond het hartstikke leuk!

Kortom, verschillende manieren van benadering!