T heeft breath holding spell / white spells. Bij verdriet/pijn/ frustratie/ schrik kan hij zo heftig reageren dat hij stopt met ademen, blauw wordt en wegraakt. Al 2 keer heeft de ambulance voor gestaan omdat het zo angstaanjagend is. Hij is ook opgenomen geweest in het ziekenhuis waarbij het eea onderzocht is maar hier kwam (gelukkig! ) niets uit.

afgelopen donderdag was het weer raak. Ik vertrok iets te abrupt (denk ik) naar mijn werk. Na 5 min belde mijn moeder of ik zsm terug wilde komen want T had een aanval. Toen ik binnen kwam lag hij op zijn zij met zijn armen en benen te schokken. Gelukkig reageerde hij snel op mijn komst, zei 'mama' en viel in mijn armen in slaap. Deze aanval heeft dus zeker 4 min geduurd. Ik zat te shaken van schrik. Het ambulance personeel heeft hem nagekeken maar hij hoefde gelukkig niet mee.

vrijdagmiddag viel hij met zijn loopautootje. Niet hard maar hij schrok, huilde, draaide met zijn ogen en weg was hij. Gelukkig ook heel snel weer helder. Maar deze aanvallen maken mij best angstig. Ik weet dat het onschuldig is, maar schrik er toch behoorlijk van.

Is iemand hier bekend mee? Hoe gaan jullie hiermee om? Ik merk dat ik er nu continue bovenop zit, voor hem niet fijn maar voor mij ook erg vermoeiend.