Oh, heel herkenbaar. Gelukkig heb ik het op m'n werk niet, niet qua werk wat ik lever. Maar ik ben wel altijd bang of mensen me wel leuk genoeg vinden, als ik mensen over de vloer krijg ga ik van tevoren als een gek schoonmaken (ik vind het ook helemaal niet tof als iemand spontaan langskomt, omdat m'n huis dan een grote bende is voor mijn gevoel). Voorbeeld, afgelopen weekend kwamen mijn oom en tante even gauw klapstoeltjes oppikken, ik heb eerst de boel gedweild. Terwijl ze met drie minuten weer buiten stonden.
Ik ben gewoon heel onzeker over het beeld wat ik uitdraag naar de buitenwereld.

Ik herken die onzekerheid wel op zekere hoogte. Maar op een of andere manier, don't ask me how, heb ik me daar redelijk overheen kunnen zetten.

Vrienden weten dat ons huis altijd een stofnest is (he Pompoen -zij stond op mijn verjaardag mijn piano te poetsen, die was ik vergeten -) en dat het risico op ronddwarrelende kattenharen aanwezig is als je onverwachts langskomt. Maar het is wie wij zijn, het hóórt bij ons. We willen graag uitstralen wie wij zijn (chaotisch, niet geordend) en daar hoort ons huis ook bij.

Kan me heel goed voorstellen, Hartjes, dat het zwaar en moeilijk is. Heb je al eens overwogen om hierover met een professional /coach te praten? Wellicht dat die je kan helpen en dat je daardoor wellicht kan ontdekken waar het bij jou vandaan komt? Zeker voor op je werk zou een coach heel nuttig kunnen zijn! Succes iig, ook voor jou Dundas!

Heel erg herkenbaar. Ik ben er zelfs overspannen en depressief van geweest. Heb zelf bijna 2 jaar niet gewerkt. Zo erg was het bij mij. Ik bleef maar piekeren, piekeren en piekeren. Gelukkig is het nu minder maar het is nog wel aanwezig.
Wat Dundas omschrijft komt hier ook voor. Hou ook totaal niet van onverwachts bezoek. Alles moet volgens planning gaan.
Ben heel erg onzeker over mijzelf en over de opvoeding voor de kinderen en probeer het voor de buitenwereld altijd een beetje te verbloemen. Tot de bom weer valt!
Ik ben nu onder behandeling bij GGnet en heb allerlei onderzoeken gehad om te kijken wat het precies is.

Dundas, dat doe ik ook. Als ik weet dat ik bezoek krijg ga ik eerst als een gek schoonmaken omdat het voor mijn gevoel altijd een troep is. Terwijl dat helemaal niet zo is. Het liefst ga ik gewoon bij iemand op bezoek.

Oreo, wat fijn dat jij je daar wat overheen kunt zitten. Dat lukt mij dus gewoon niet.
Wij hebben 2 honden en vooral onze grote hond neemt soms wel wat zand mee naar binnen, daar kan ik dus niet zo goed tegen omdat het weer troep geeft en hun haar.
Terwijl ik mega gek met onze honden ben en als ik zie hoe ons dochtertje er mee omgaat en andersom dan is dat gewoon prachtig.
Ik overweeg om er mee naar de ha te gaan. Want mijn hersenen draaien overuren met gemak en ik ben er moe van.

Bruintje Beer, heftig zeg. Maar ze weten dus nog niet waar het vandaan komt?
Ik heb bij mij ook geen idee waar het vandaan kan komen. Weet wel dat ik erg gek van word.
Het gekke is dat ik er met het opvoeden van mijn dochter totaal geen last van heb. Ook niet hoe anderen daar over denken.

Heel herkenbaar. Nadat ik overspannen geweest ben, waar dit ook een oorzaak van was, heb ik, met behulp van een psycholoog, hieraan gewerkt. Ik heb hier tips gekregen om mijn gedachten om te buigen als ik voor anderen begin te denken. Het is niet zo dat ik hier nu nooit meer last van heb, maar het is wel minder.
Ik vind onverwachts bezoek krijgen nog steeds lastig, hoewel ik het ook heel erg blij van word als er iemand onverwacht voor de deur staat. Ik wil het graag allemaal perfect hebben, maar inmiddels weet ik ook dat dat niet haalbaar is.

Het lijkt wel of ik het zelf geschreven heb, voor mij is het dus ook heel herkenbaar (helaas). Ik probeer het wel van me af te zetten maar dat is zo moeilijk, altijd blijft die onzekerheid wel en dat is zo vervelend. Ik blijf dit topic volgen, hopelijk heb ik er zelf ook iets aan.

Ik herken het ook van mijn huis, dan komen mijn schoonouders eten en dan maak ik alles heel schoon en kook ik uitgebreid voor ze, maar er is altijd iets niet goed. Bijvoorbeeld de wijnglazen die dan niet schoon zijn, omdat we ze haast nooit gebruiken en ze dan staan te verstoffen in de kast en ik in al het tumult van het koken niet goed heb opgelet. Voor dat soort dingen schaam ik me dan. De vorige keer moest de kattenbak naar buiten, die vonden ze stinken.

Al is het maar een klein dingetje, voor mij voelt het dan alsof ik tekort ben geschoten. Stom hè?

Hier ook herkenbaar. Ik denk ook veel wat een ander wel niet zal denken of ben ik wel leuk genoeg om mee om te gaan. Ik kan ook goed scenario's bedenken wat er allemaal kan gebeuren voordat er echt iets gebeurd. Voorbeeld : we hebben ons appartement onlangs verkocht nadat het bijna 2,5 jaar te koop heeft gestaan. Ik had al allerlei rampscenario's bedacht zoals een grote dikke schuld, jongste zoon tot z'n tienerjaren bij ons op de kamer, oudste zoon van de basisschool af en tranen met tuiten omdat hij zijn vriendjes achter moest laten en noem maar op. Ik piekerde me suf en ik had echt slapeloze nachten ervan. Achteraf dus niet nodig maar het heeft echt de nodige tranen gekost. Dit heb ik dus echt heel vaak.

Dat in doemscenario's denken herken ik ook heel erg. Nu heb ik de afgelopen jaren natuurlijk ook wel vrij veel op m'n pad gehad, maar daardoor denk ik dat erg altijd wel weer iets 'op de loer' ligt en lukt het me nauwelijks om ergens 100% van te genieten. In m'n hoofd ben ik altijd op de hoede.

Razz, dat herken ik ook. Ik kan wakker liggen van dingen die misschien weleens zouden kunnen gebeuren en daar ook echt stress om hebben. Gelukkig is het de laatste jaren wel minder geworden. Ik herken het nu voordat ik mezelf erin verlies, behalve als ik ongesteld moet worden, dan heb ik er veel last van.

Hartjes: Ze hebben het vermoeden dat ik autisme heb en heb hier dan ook onderzoeken voor gehad. wacht echter nog op de uitslag. Daar zijn ze niet zo snel mee bij GGNet.
pas als bekend is wat het precies is kan ik verdere therapie krijgen.
Ik heb wel een sociale angstoornis wat er ook bijkomt waardoor ik mij vaak onzeker voelt. Ik vul vaak ook al de antwoorden in wat mensne van mij denken als ze met mij praten enz. Het is allemaal ook zo ingewikkeld soms!!

+1 en ik kan ook niet tegen onverwacht bezoek, dan moet idd alles schoon, ook al komt iemand maar een paar minuten langs of zelfs als iemand gewoon wat af komt halen van mp ofzo.

Wat herkenbaar allemaal.
Ik zit er toch aan te denken om ermee naar de ha te gaan.
Misschien hebben ze wat tips hoe ik ermee om kan gaan. Het blijft me overal achter volgen.
Heel vervelend.