Dit verhaal an sich, ja dat is kut. En kan je je behoorlijk rot over voelen. Maar het komt op mij ook zo over dat dat Jip zich snel aangevallen voelt, dan zich weer terugtrekt, dingen erg moeilijk maakt etc. En ja, in zekere mate hebben we dat allemaal maar bij Jip is het vaak dan wel érg extreem. Of ze ervaart het zo extreem. Ik kan me er iig moeilijk aan relateren, en snap ook nooit zo goed hoe bepaalde dingen zo kunnen ontstaan.

Maar van de andere kant: echt.. iedereen denkt op ieder moment van de dag wel iets over je. De buurman, de vrouw aan de overkant van de straat, de cassiere bij de appie, je moeder, je vader, een collega etc etc.. als je je álles gaat aantrekken en dus nooit meer ergens daardoor je durft te vertonen wordt het leven wel erg moeilijk.

Hi Jip, heel goed dat je haar gevraagd hebt waarom ze niet op nam en dat je gezegd hebt dat je het niet tof vindt wat ze gedaan heeft! Trainze vanavond en laat je niet op je kop zitten!

Jip even in het algemeen: ik zou me dit niet zo aantrekken. Niet persoonlijk aantrekken maar je bent in het algemeen echt niet zo belangrijk dat mensen dingen van jou blijven denken/over jou blijven praten e.d. Dat is in het algemeen bij niemand zo ook al voelt dat misschien soms wel zo. Andere mensen gaan gewoon door met hun eigen leven, hebben hun eigen prioriteiten en problemen waarin jij niet de belangrijkste rol speelt dat ze daar volop mee bezig zijn. Misschien zullen ze er even aan denken als ze jou zien maar als jij gewoon doet en nergens over begint dan waait dit bij anderen ook gewoon weer over.

Tenminste zo is dat bij mij: ik roddel wel eens over iemand, of ben bezorgd om iemand en praat er daarom met iemand over maar heb wel genoeg aan mijn eigen leven en problemen om lang bij die ander stil te blijven staan. Vooral als die ander gewoon normaal doet en zelf niet over dingen begint.

Ik heb heerlijk getraind!

Ik was zo blij dat ik niks aanvulde. Sommige mensen keken mij aan, ik heb gewoon mijn ding gedaan en klaar.
'Vriendin' X ontweek me enorm. Ik zie wel hoe dat gaat lopen.

Ik ben me gelukkig niet bewust van wat Caro omschrijft met dat iedereen weleens wat van een ander denkt. Ik heb er ook niet zoveel last van in het dagelijks leven, behalve in situaties waarbij ik mensen denk te vertrouwen en die dichterbij mogen komen. Ik ben me er inmiddels van bewust dat ik van een mug een olifant kan maken, en daar heb ik hulp voor. Ik zou graag willen dat ik mijn schouders op kan halen en denken 'ach'.