Summerbeach wat spannend zeg! En 8 van de 10 is echt heel goed. Hopelijk zitten bij de andere 25 ook veel goede!
Ja lastig is dat zeg met je collega's. Als jij echt geen behoefte hebt om het te vertellen dan moet je dat niet doen. Je moet natuurlijk doen waar jij je goed bij voelt.

Aan de andere kant, stel je vertelt het wel dat jullie in dit traject zitten, dan betekent dat natuurlijk niet dat je al je collega's ook steeds op de hoogte moet houden. Je hoeft niet meer te vertellen dan je zelf wilt.
Maar dan weten je collega's in ieder geval hoe het zit en verder gaat het ze niks aan.

Diese wat een verhaal! En wat erg dat door die PGD het niet eens zeker is dat je van de 6 cryo's 1 goede overhoudt. Wat een onzekerheid zeg. Kun je nog wel een beetje vertrouwen houden?

Zora wat een ontzettend rotnieuws. IK heb in tegenstelling tot sommigen hier totaal geen ervaring/kennis van wat jou nu overkomt, maar je kunt hier altijd je verhaal kwijt! Ik hoop dat je over een tijdje een beetje een plekje kunt geven en toch nog vertrouwen kunt hebben in een goede afloop.

Vlindertje, Aagje Marina het begint nu toch wel spannend te worden he. Marina ik test nooit eerder. Sowieso word ik altijd al een dag of 12/13 na de inseminatie al ongesteld dus m'n nod haal ik nooit, maar de pregnyl kan ook een vals positieve test geven tot 16 dagen na het zetten van pregnyl, dus daarom heeft het ook geen zin. Heeft die ovitrelle niet dezelfde uitwerking? Zou zo jammer zijn als je eerder test en dat je dan wordt blij gemaakt met een dood musje!

Zora, wat ontzettend verdrietig! Heel veel sterkte komende tijd!

Olijfje tja blijft een dilemma. Maar goed heb besloten dat ik nu eerst zelf weer op ga knappen.

Ik heb nu aan een kant hardere en pijnlijke buik. Ik wil het nog even aanzien. Misschien morgen bellen.

Diese: wat naar zeg, ben je zwanger is het een bbz. Maar fijn dat je weer opgeknapt bent. Ik hoop zo voor je dat er nog een goede tussen zit..

Summerbeach: mijn collega's zijn wel op de hoogte van bepaalde dingen, ik ben hier alleen maar blij om. Keek er eerst tegenop maar krijg nu veel begrip en lieve kaartjes n lieve woordjes.

Olijfje: ja het schiet op, nog 6 dagen. Al ben ik het vertrouwen kwijt. En hoe gaat het met jou? Zie je het zitten?

Shally: sorry dat was ik vergeten. Nou dan hopen we dat het nu bij ons allemaal wel goed gaat! En we de 40 weken halen. Dat is hier nog bijna een groter probleem dan het zwanger worden. Ongelooflijk hoeveel hier al een miskraam of bbz hebben gehad.

Zora: ook jij sterkte. En helaas welkom.

Nee joh geef niks.

Ik voel me echt goed, op veel hoofdpijn na en veel moe zijn, denk nog van de miskraam. Maar zonder hormonen in m'n lijf, echt super. Ben ook erg relaxt en zie het allemaal wel. Maar dat zal wel weer veranderen zodra we weer bezig zijn hoor want wat dat betreft ben ik zo veranderlijk als het weer. Haha.

Weet je al wanneer dat is?

Wij hebben dat chromosomen onderzoek trouwens ook gehad maar niks uitgekomen

Je bedoelt wanneer we weer van start gaan? Geen idee. Ik wil zelf wel volgende week ofzo weer beginnen maar heb het er nog niet met m'n vriend over gehad.
En misschien wachten we wel tot de uitslag van het chromosomenonderzoek binnen ie, weet nog niet. Ben nu wel bang voor de uitslag hoor..kleine kans dat er iets uit komt maar toch.

Bedankt voor je lieve reactie Shally. Je digitale knuffel is al superfijn hoor! We worden vooralsnog eigenlijk uberhaupt niet begeleid, maar dat vinden we zelf ook wat gek...Ik ben vanuit de gyn doorgestuurd naar klinisch genetica. Daar heb ik de uitslag gehoord, en nu hangt het een beetje af van wat we doen of we begeleiding krijgen geloof ik. Wel een gek idee vind ik dat er niemand is die nog even peilt hoe het nu gaat eigenlijk! Je moet maar onthouden dat er uit dat onderzoek echt maar in 2 tot 3 procent van de gevallen iets komt he! En dit jaar ben ik er al 1

Heel erg bedankt voor alle berichtjes dames. Ik ga dit weekend dit topic even bijlezen. Ik ben al wel vaker in dit topic geweest maar sinds het mij ook overkomt landen alle verhalen toch weer wat anders. Gek is dat.

Diese, jouw verhaal ga ik ook even helemaal teruglezen. 'Fijn' dat er hier ook iemand zit in een PGD-traject, alhoewel we nog niet weten of we daarvoor willen kiezen.

@summerbeach: jeeeeetje! 35 eicellen!! Hopelijk heb je straks veel goede over met veel pogingen! Nu lekker rustig aan doen he, een overstimulatie klinkt niet goed. Ik ben er zelf heel open in waarom ik zoveel naar het ziekenhuis moet. Als ze er naar vragen ga ik me niet in allemaal bochten wringen om het geheim te houden. Voeld voor mij veel fijner...

@zora: wat heftig zeg! Kan me voorstellen dat het voeld alsof ze het over iemand anders hebben. Sterkte!

Shally; spannend tijd voor jullie ook!

Zora; hoe is het nu met jou?

Wij hebben vandaag bericht gekregen. Van de 35 eicellen zijn er 30 bevrucht en daaruit zijn 18 embryo's ontstaan.
Morgen dus een terugplaatsing als alles goed is met mij.
We moeten om 8u er al zijn. Spannend!

Groetjes

Dat is wel heel goed toch?? Betekend dat dan dat je 18 keer een terug plaatsing krijgt van deze icsi? Of doen ze er twee tegelijk? Ik ben een leek op icsi gebied

Wat een mooie score! Succes morgen!

Wat fijn! Succes vandaag summerbeach

Summerbeach, wat een supermooie score!!
Heel veel succes vanmorgen en nu maar duimen!

@ SB; Wow wat goed, heel veel succes morgen en de komende wachtweken!! Zit ik nu verkeerd of gebruiken jullie donorzaad?

@ Zora; Heftig!! Ik heb altijd gedacht, had ik maar een verklaring voor mijn miskramen die op te lossen is. Maar in jouw geval is dat zeker ook niet zomaar zo, heel heftig.. Zorgt jouw afwijking (klinkt zo wel heel grof, excuses daarvoor) altijd voor een vroege miskraam of kan het zijn dat je verder draagt en het later in de zwangerschap getest moet worden?

@ Diese; Vreselijk dat lange wachten iedere keer weer.. Ik hoop voor je op een terugplaatsing binnenkort!

@ ShallY; Spannend dat wachten op de uitslagen!

@ Marinaa; Fijn dat jullie er dan eindelijk voor kunnen gaan, ik duim voor je!

@ Vlinder; Verlies je nog steeds oud bloed? Ik duim voor een positieve test!!

@ sabje; Spannend de uitslag van de scan!

Ik moet nog een week wachten, vorig weekend was mijn eisprong. Qua feestjes en vakanties de komende tijd zou het helemaal niet verkeerd zijn als het pas na juli weer raak is. Dat maakt dat we er wel een stuk relaxter onder zijn. We gaan ook pas na die tijd langs bij de gyn als het dan nog niet raak is, het is dan een jaar na de laatste miskraam. Verder zijn we nu druk met het zorgen voor en opvoeden van onze pup, ze is sinds gisteren zindelijk!

Wij hebben een terugplaatsing gehad!!!! Mijn bloed was keurig!
We hadden 2 embryo's goed genoeg voor de vriezer. Van de 18 viwi nog wat tegen mja.
We zijn blij! Nu wachten. .......
Op naar 4 mei

Moet nog wel rustig aan doen ivm vergrote eierstokken. En veel blijven drinken enz want risico op overstimulatie is nog niet helemaal geweken.
Ben niet helemaal fit heel verkouden, maar ook last van mn buik zij en misselijk.

@weegaschaal; wij hebben tese zaad. Niet van een donor zou mogelijk wel sprake van zijn geweest maar tot dusver niet nodig.
Voor jou ook weer wachten. Tjonge jullie moeten er ook veel voor over hebben.

Wauw SummerBeach, wat een geweldige score en wat een goed nieuws dat je een terugplaatsing gehad! Nu maar wachten en duimen idd! Heeeeel rustig aan doen he!

Ohja Weegschaal, in mijn topic van laatst over mijn 2e miskraam gaf je al aan dat je een pup had genomen, hoe leuk. Mijn vriend en ik fantaseren op betere dagen ook over wat we allemaal wel niet kunnen gaan doen als we met z'n tweetjes blijven en puppy's horen daar zeker bij
Om te antwoorden op je vraag: je woordkeuze geeft niet hoor, het is ook gewoon zo. In mijn geval is de afwijking zo groot dat het bijna niet mogelijk is voor een kindje om verder te komen dan... iets van 10 weken? Dat precies weten ze niet, maar wel dat het zo'n grote afwijking is dat het per definitie niet levensvatbaar is dus altijd moet eindigen in een miskraam. De kans is kleiner dan 1 procent (maar dus wel aanwezig) dat het niet vanzelf een miskraam wordt. Wat ik begrijp vanuit verhalen op internet en van de geneticus is dat het best standaard is om een vlokkentest of vruchtwaterpunctie te doen zodra je verder dan 12 wk komt. Dan kun je er nog voor kiezen de zwangerschap af te breken als het per ongeluk toch een kindje is met de 'ongebalanceerde' afwijking.

Diese, ik kan niet zo snel terugvinden waarom jullie IVF+PGD moeten ondergaan. Ontzettend frustrerend dat dat nog zo'n extra afvalrace is he. Althans, ik heb er natuurlijk zelf geen ervaring mee, maar zolang we niet weten hoe groot de kans is dat het ons zelf lukt, willen we het vooralsnog gewoon zelf blijven proberen denk ik. Tenzij ik een eventueel volgende miskraam niet meer aan kan (maar hoe bepaal je dat dan..). Als het goed is krijg je iig wel voorrang in de wachtlijst omdat je al eerder terugplaatsingen hebt gehad toch?!


ALL: vinden jullie dit hele traject ook zo... groots? De meesten van jullie zijn misschien al wat ervarener met dit verdriet, of zijn al wat beter in dit handelen.... maar ik vind het allemaal zo heftig. Dat we nu opeens echt in van die wachtkamers met folders over vruchtbaarheid zitten, dat de ruzies met mijn vriend zoveel intenser zijn en ECHT over iets gaan, over leven of dood, over de reden van ons bestaan, over grootste dingen in de toekomst... Ik ben helemaal niet zo van: niks is meer belangrijk en waar maakt iedereen zich druk om. Helemaal niet, kleine dingetjes van werk, of boodschappen doen etc etc, ik snap heel goed dat dat gewoon doorgaat en vind dat ook logisch. Maar poeh, ik heb er wel wat moeite mee hoe erg dit me raakt, hoe groots het is. Ik heb letterlijk fysiek buikpijn van dit laatste nieuws, nu al langer dan een week. Ik voel me zo leeg, letterlijk alsof mijn buik een kindje nodig heeft; het lukt me niet mijn rug te rechten omdat mijn buik zo'n pijn doet... Pfff.

Ok, sorry dames, volgende post kan ik vast weer vrolijk doen hoor! En jullie helpen en hart onder de riem steken enzo Wel fijn even van me af te schrijven

Zora...

Zora een dikke voor jou!

Ahww wat lief van jullie dames Dank jullie wel.

@ SB; Jullie konden tese doen idd, wat fijn dat dit mogelijk was! Ik ga zo ontzettend duimen voor jullie, op naar een positieve test over 2 weken!

@ Zora; Ik herken je woorden helemaal! Opeens is de toekomst onzeker. Daarnaast ben jij net als ik al zwanger geweest, we dachten al dat het zover was. En dan is dat zo onwerkelijk als alles waar je op dat moment al van droomde misschien toch niet zo mag zijn. Ik ben er de eerste twee jaar ook veel mee bezig geweest. Mijn leven draaide wel door, anderen hebben misschien niet veel aan me gemerkt. Maar wat was ik gefrustreerd, verdrietig en o zo boos. Nu, bijna 3 jaar verder, kan ik zeggen dat dit veranderd. Dit hoor ik ook terug van anderen, toen al, maar ik kon me het niet voorstellen. Ik ben gaan loslaten, er is weer veel ruimte voor andere dingen in mijn leven. Zonder dat ik continue bezig ben met mijn kinderwens. Je gaat ook een soort van accepteren dat het zo is, al zal het weer anders zijn als het boek volledig gesloten moet worden. Maar ik ben daar ook niet zomaar gekomen. Dus ik herken volledig hoe jij je nu voelt. Je zit gewoon middenin een situatie waar je niet wilt zijn, en wat je je ook niet kan voorstellen tot je er zelf mee te maken krijgt. Iedereen hier zal die gevoelens herkennen. Dus voel je niet bezwaard, deel het hier! Weet de omgeving wel van jullie situatie?

Bedankt voor je begrip Weegschaal. Ik dacht ook al wel dat er misschien veel herkenning zou zijn, maar jullie zitten natuurlijk ook niet te wachten op nieuw aanwas hier die alleen maar gaat miepen Onze omgeving weet alles, dat is wel fijn, maar we merken echt heel grote verschillen in de mate van begrip. Van een aantal collega's heb ik belachelijk veel meer aandacht, begrip en steun gekregen dan van sommigen van mijn eigen familie/gezin of beste vrienden. Da's niet zo leuk, maar over het algemeen kunnen we wel steun vinden als we die nodig hebben.

Ik merk nu dat ik vooral behoefte heb aan steun op het gebied van een autoriteit van het ZH of van de gyn ofzo. In Belgie doen ze dit soort gesprekken over een chromosoomafwijking etc samen met een geneticus EN een psycholoog. Alhoewel ik die niet nodig denk te hebben vooralsnog; ik vind het wel goed dat het daar de omgekeerde wereld is. Bij ons is het echt raar gegaan. De gyn belde terwijl ik op de fiets zat, om 17:55 ofzo. Ze vertelde dat er een afwijking bij mij was gevonden, en dat dat geen goed nieuws was, maar dat ze niet genoeg bekend was met deze materie dus dat ze ons zou doorverwijzen naar een klinisch geneticus en dat die wel contact met ons zou opnemen. Mocht ik na een maand nog niks gehoord hebben moesten we maar eens bellen...! We hebben natuurlijk eerder gebeld, en hadden dan dus vorige week een afspraak. Maar that's it. Niemand die nu nog aan ons vraagt wat we willen, je moet dat allemaal zelf initieren. Ik vind dat best gek, of is dat eigenlijk normaal?

Zijn er voor jullie geen mogelijkheden behalve zelf blijven proberen Weegschaal?

Zora; ik vind het nu grootser dan ik vooraf dacht. Ik dacht echt ik frommel het er wel tussen door. Maar dat val wel tegen ook omdat ik lichamelijk toch nog wat pinn blijf houden. Maar ook omdat collega's het weten en kaarten sturen en even praten dat het echt niet niks is.

Ik voel me nog steeds niet fit. Pijn in mijn zij nog vanmorgen na douchen was ik helemaal kapot benauwd moe kortademig.
Pfff hoop dinsdag weer aan het werk te kunnen.

Zora; ik vind het nu grootser dan ik vooraf dacht. Ik dacht echt ik frommel het er wel tussen door. Maar dat val wel tegen ook omdat ik lichamelijk toch nog wat pinn blijf houden. Maar ook omdat collega's het weten en kaarten sturen en even praten dat het echt niet niks is.

Ik voel me nog steeds niet fit. Pijn in mijn zij nog vanmorgen na douchen was ik helemaal kapot benauwd moe kortademig.
Pfff hoop dinsdag weer aan het werk te kunnen.

Zora, doe eens niet zo gek. We begrijpen je em daar is dit topic voor. Als je wil lachen of iets leuks wil vertellen doe je dat, als je verdrietig bent of boos dan kan je hier spuien. We vinden (denk dat ik namens iedereen wel kan spreken) echt geen zeur.

Hopelijk kan je hier de steun en begrip vinden als dat nodig is.