Adoptie

18 Apr 2014 09:01 door Bisq

Voor ons is adoptie zeker een optie. Dat is zelfs een van de redenen waarom we getrouwd zijn, zodat het niet getrouwd zijn eventuele adoptie niet in de weg gaat staan.
Helaas zal ik waarschijnlijk niet in aanmerking komen voor adoptie door de kanker en het gen dat ik draag. We zijn nu eerst bezig met andere opties maar als dat niet lukt gaan we voor adoptie (waarschijnlijk moet mijn man dan alleen adopteren). Als tiener zei ik al tegen mijn moeder dat ik ging adopteren en onbewust was mijn afstudeeronderwerp hechtingsproblematiek.

18 Apr 2014 09:27 door Chaos

Nee, ik denk dat ik daar niet meer voor open sta, tenzij het een kindje uit de familie is. Een van mijn beste vriendinnen en haar zusje zijn geadopteerd en hebben daar sinds hun puberteit veel issues mee. Aardig wat problematiek, haar zusje moest ook een tijdje uit huis en toen woonde ze bij mij. Beiden hebben al minimaal 14 jaar psychische hulp, zijn opgenomen geweest etc. Als je ziet hoe ontzettend veel energie en verdriet het de ouders kost zou ik dat nu niet meer willen voor onze eigen kinderen, omdat je hen daar ook in mee sleept. Om het over het zelfbeeld en gevoelens van hun zelf nog maar niet te hebben. Toch vind ik adoptie heel mooi. Mij nichtje heeft 3 adoptiekinderen en die stralen echt enorm veel geluk uit. Als we geen kinderen hadden, zou het zeker een optie zijn.

Ik zou (zoals ik er nu over denk) nog wel (tijdelijke) pleegzorg willen voor oudere kinderen/pubers aangezien daar te weinig animo voor is.

18 Apr 2014 10:23 door Anoniem61

Wij zouden daar niet voor kiezen, denk ook dat wij überhaupt niet door de keuring zouden komen.

18 Apr 2014 10:28 door Mochi

Bisq schreef:Voor ons is adoptie zeker een optie. Dat is zelfs een van de redenen waarom we getrouwd zijn, zodat het niet getrouwd zijn eventuele adoptie niet in de weg gaat staan.
Helaas zal ik waarschijnlijk niet in aanmerking komen voor adoptie door de kanker en het gen dat ik draag. We zijn nu eerst bezig met andere opties maar als dat niet lukt gaan we voor adoptie (waarschijnlijk moet mijn man dan alleen adopteren). Als tiener zei ik al tegen mijn moeder dat ik ging adopteren en onbewust was mijn afstudeeronderwerp hechtingsproblematiek.

Oh, daar schrik ik echt van, dat je ws niet in aanmerking komt vanwege het feit dat je gendraagster bent. Wat stom zeg.

18 Apr 2014 10:55 door miss22

Wij staan er beiden ook niet voor open

Als het bij ons niet gelukt zou zijn om 2 kindjes te kunnen krijgen dan waren wij bewust kinderloos gebleven

18 Apr 2014 10:57 door Anoniem99

Chaos schreef:Nee, ik denk dat ik daar niet meer voor open sta, tenzij het een kindje uit de familie is. Een van mijn beste vriendinnen en haar zusje zijn geadopteerd en hebben daar sinds hun puberteit veel issues mee. Aardig wat problematiek, haar zusje moest ook een tijdje uit huis en toen woonde ze bij mij. Beiden hebben al minimaal 14 jaar psychische hulp, zijn opgenomen geweest etc. Als je ziet hoe ontzettend veel energie en verdriet het de ouders kost zou ik dat nu niet meer willen voor onze eigen kinderen, omdat je hen daar ook in mee sleept. Om het over het zelfbeeld en gevoelens van hun zelf nog maar niet te hebben. Toch vind ik adoptie heel mooi. Mij nichtje heeft 3 adoptiekinderen en die stralen echt enorm veel geluk uit. Als we geen kinderen hadden, zou het zeker een optie zijn.

Ik zou (zoals ik er nu over denk) nog wel (tijdelijke) pleegzorg willen voor oudere kinderen/pubers aangezien daar te weinig animo voor is.

Mooi voornemen dat je pleegouder wil worden :yes:

Mijn ouders hebben dit ook een tijdje overwogen, maar waren toch bang dat ze zich te veel zouden hechten aan de kinderen. En omdat de kinderen vervolgens weer terug gaan naar de ouders terwijl je misschien al weet dat het niet goed zal blijven gaan, was voor hen de reden dit niet te doen. Nu speelt het beroep van mijn vader ook een rol, maar dat terzijde.

18 Apr 2014 11:08 door Anoniem286

Susan schreef:
Highway schreef:Nee dat zou ik niet willen, ik heb zelf nog nooit kinderen gezien die hiervan gelukkig werden. Bijna allemaal flinke hechtingsproblematiek en vaak persoonlijkheidsstoonirssen op latere leeftijd. Misschien is dat toevallig in mijn omgeving zo, maar ik zou er daarom niet voor kiezen. Ik vraag me ook af of je de kinderen er een plezier mee doet, het is heel onnatuurlijk en volgens mij voelt zo'n kindje dat ook.

Het alternatief voor die kinderen is een leven in tehuizen of op straat. Het is niet zo dat die kinderen anders in hun eigen gezin hadden kunnen blijven, of in het land van herkomst in een adoptiegezin hadden kunnen worden opgenomen.

Dat klopt, maar ik denk ook dat het feit dat er nog geadopteerd wordt, bijdraagt aan de hoeveelheid kinderen die in de tehuizen zitten/worden aangeboden door ouders. Het houdt zichzelf in stand en pakt vaak niet positief uit voor de kinderen (trauma's/verwerking etc). Begrijp me niet verkeerd, ik snap wat je zegt maar ik ben zelf van mening dat je het groot moet bekijken en niet individueel per kind. Natuurlijk is zo'n kindje enorm zielig maar ik ben zelf van mening dat je dit 'probleem' op een andere manier moet aanpakken dan door adoptie.

18 Apr 2014 11:22 door Susan

Ik vraag me af in hoeverre dat zo werkt. Ik denk dat de keuze om een kind af te staan nooit licht genomen wordt, ook niet in die landen. Ik denk dat het ook voor een heel groot deel gaat om moeders die echt geen andere optie hebben, omdat ze veel te jong zijn, het kind niet kunnen grootbrengen, het een buitenechtelijk kind is dat verstoten dreigt te worden, een kind van een verkrachter, et cetera. In die landen zijn natuurlijk niet de faciliteiten die wij hier wel kennen, bij lange na niet, en zijn de omstandigheden soms zó schrijnend.

18 Apr 2014 11:24 door Anoniem51

Hoe dan, Highway? Een kind wordt toch het gelukkigst gewoon in gezinsverband, en niet in een tehuis.

Ik vind adoptie wel een mooi initiatief maar wel iets waar je niet te licht over moet denken. Het is niet zo dat je wel even ene kindje in huis haalt om die hier een mooie toekomst te bieden omdat ze dat ook verdienen. Zo dacht ik vroeger ook, maar ik heb het idee dat dat een behoorlijke naïeve gedachtengang is. Natuurlijk verdienen ze dat, maar dat vind ik wel te rooskleurig gedacht. Het is een loodzwaar traject, zowel voor de adoptie, tijdens de adoptieprocedure, maar ook erna, als het kindje in huis is. Ik geloof dat het zoveel meer zwaarder is dan een kindje van jezelf. Ik vind niet iedereen geschikt als ouder, maar ik vind nóg minder mensen geschikt als adoptie-ouders. Ik zou het zelf denk ik ook niet kunnen, zou me er waarschijnlijk te erg op verkijken.

18 Apr 2014 11:29 door Susan

Overigens ben ik het er wel mee eens dat je goed moet nadenken voor je gaat adopteren, en niet moet gaan adopteren met de insteek 'er zijn al zoveel kinderen op de wereld, dus daarom krijg ik geen kind van mezelf maar ga er eentje redden'. Ten eerste denk ik dat je beter niet uit idealisme kunt adopteren, maar gewoon omdat je graag een kind wil, ik denk dat je anders toch het gevaar loopt dat het een soort liefdadigheidsproject wordt waarbij het kind dankbaar moet zijn, ten tweede zijn er meer wensouders dan beschikbare adoptiekinderen, als de vraag naar adoptiekinderen te groot wordt werkt dat in mijn ogen alleen maar illegale kinderhandel in de hand.

Maar voor kinderen voor wie er echt geen andere mogelijkheid is, en voor ouders die op deze manier de kans krijgen om een kind te krijgen, vind ik het wel goed dat het kan.

18 Apr 2014 11:31 door Anoniem51

Wat Susan zegt dus, inderdaad

18 Apr 2014 11:35 door Susan

Het is trouwens wel zo dat je als aspirant-adoptieouder, nog voordat je beginseltoestemming krijgt om te adopteren, verplicht een (vrij dure) cursus moet volgen (dat is zeg maar de allereerste eis) waarin alle moeilijke punten aan de orde komen, dus hechtingsproblematiek, bagage die het kind met zich meedraagt, de hele procedure, vragen over de afkomst, enzovoort. Dus het is niet dat ouders die daadwerkelijk ervoor gaan nog onwetend en naïef zijn, die onwetendheid is er wel af tegen de tijd dat de procedure echt wordt opgestart. Ouders die het niet aankunnen haken al wel af bij de cursus, tenzij ze echt heel naïef zijn en denken dat dat in hun situatie allemaal niet zal gebeuren, en tegelijk erg goed toneel kunnen spelen.

Welkom op Zeg maar Yes!

Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Re: Adoptie

Wie is er online?