Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen? Ik heb dat zeer zeker gedaan, maar ben er ook achter gekomen dat dat niet de juiste beslissing was. Gelukkig kwam ik daar ook snel achter en was ik vrij snel weer mij zelf waar mijn man ook toen op viel.
Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben? Ik zou dan een alleenstaand moeder van 2 zijn, maar ook met kids valt het meeste qua huishouding en wat er nog meer om heen draait op mijn schouders momenteel. Ben fulltime huis mama :-) namelijk.
Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben? Ik zou geen andere vrienden, hobby's en vrije tijdbesteding hebben zonder partner, want ik heb nu ook mijn eigen vrienden, hobby's & vrijetijdsbesteding.
Zou je ander werk doen? Ik werk voor nu niet, maar zonder partner zou ik wel ander werk hebben om het gezin draaiende te houden. Maar het ligt er aan of je dan gescheiden bent of je partner helemaal is weggevallen in de zin van overlijden of iets. Want dan zou ik het zonder een eigen inkomen wel redden doordat wij het een en ander goed geregeld hebben toen wij dit huis kochten.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?
Dat gaat over en weer, we doen beide water bij de wijn en plannen samen uren, dagen in zodat we samen zijn.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben?
Ja, je bent dan weer vrijgezel en ik weet uit ervaring dat ik dan mijn leven anders inplan.

Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben?
Nee, dat zou hetzelfde blijven al zou het even zoeken zijn gezien we bijna dezelfde vriendengroep hebben.

Zou je ander werk doen?
Ja, ik zou namelijk wel gaan verhuizen naar de omgeving waar ik vandaan kom.

Ons hele leven is wel gebouwd op twee pilaren (hij en ik) en als er eentje weg valt, dan stort de boel wel in ja. Wij zijn op dit moment financieel afhankelijk van elkaar, hij kan hier niet blijven wonen zonder mij en ik kan hier niet blijven wonen zonder hem. Zoals we het nu leven, zou ik het niet redden om de kinderen alleen te doen en hij ook niet. Ik zou zonder hem nu mijn studie niet kunnen combineren met mijn werk en zonder mij zou hij zich niet vol in kunnen zetten voor zijn bedrijf. Ik denk dat wij wel echt een twee-eenheid zijn. Onze levens zijn heel erg in elkaar verworven en zonder elkaar zouden we ons leven echt heel anders in moeten richten.

En antwoord op je vragen:
Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen? Wij passen onze planningen wel op elkaar af, we plannen avonden vrij en we zorgen ervoor dat één niet bijna de hele week alleen zit. Vrienden en vriendinnen zien we vaak los van elkaar en zo heel af en toe gezamenlijk.
Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben? ja, heel anders. Zie stukje hierboven.
Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben? De vrienden van mijn man zou ik dan waarschijnlijk niet meer zien. Waarschijnlijk zouden we dan een co-ouderschap hebben, waardoor ik meer tijd voor mezelf heb en misschien ook andere dingen zou kunnen doen.
Zou je ander werk doen? Geen ander werk, maar ik betwijfel of ik mijn studie er dan nog bij zou kunnen doen. Dat zou ik dan misschien op de co-ouderdagen kunnen doen, maar dan vallen andere afspreken op die dagen weer weg.

Ik denk trouwens dat als je kinderen hebt, je veel afhankelijker van elkaar bent. Als je dan niet meer op elkaar kunt leunen, moet je een veel groter beroep doen op je omgeving.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?
Wij waren enorm met elkaar verweven, bijna een beetje als een verslaving en niemand anders nodig hebben en dat 3 jaar lang. Nu we uit elkaar wonen (vanwege sparen voor een reis) heb ik wel even moeten afkicken. Nu probeer ik dus zoveel mogelijk samen te doen, omdat we nu echt moeten plannen om elkaar te zien.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben?
Absoluut. Dan heb ik liever dat ik deze man helemaal niet had leren kennen want hij is zo geweldig; ik zie hem echt als een verlengde van mezelf (niet dat ik zelf zo geweldig ben haha). Als ik niet wist dat hij bestond was ik waarschijnlijk nog steeds in het buitenland te vinden geweest, weet alleen of het Australie was geworden. Denk verder niet echt dat mijn leven heel anders was gelopen.

Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben?
Nee, zijn vrienden zijn wel ook mijn vrienden geworden maar heb ook mijn eigen. En wat hobby's en vrijetijdsbesteding betreft, die komen bij ons overeen en deed ik dus ook al voor hem.

Zou je ander werk doen?
Nee, ben altijd al flierefluiter geweest en zal dat waarschijnlijk ook altijd blijven.

Als onze relatie uit zou gaan, zou er wel wat veranderen in m'n leven ja. Ik zou sowieso niet in ons huis blijven wonen, ten eerste heb ik daar geen recht op, ten tweede zou ik dat niet willen. Ik denk dat ik uiteindelijk dichter naar m'n moeder zou verhuizen. Niet bij haar wonen hoor, maar meer gewoon om dan m'n familie weer dichtbij me te hebben. En dan dus ook een andere baan zoeken. Niet zozeer om t roer om te gooien, maar omdat ik dan naar de andere kant van t land zou verhuizen.

Onze hobbies komen heel erg overeen, maar die kan ik ook prima in m'n eentje uitvoeren. Jaren gedaan, dus dat zou niet veranderen.

Maar gelukkig is dit niet aan de orde. Ik ben nog steeds erg blij met m'n vrijheid in m'n relatie, maar nog blijer met de relatie zelf.

Nu zou ik in een heel diep gat vallen, met al het gedoe van m'n vader gaande. M'n vriend is echt mijn rots in de branding nu en ik zou niet weten wat ik moet doen zonder hem. Tuurlijk, ik kan gewoon weer thuis wonen en verder draait m'n leven in principe moeiteloos door, maar ik zou wel ontzettend veel verdriet hebben en geestelijk even verloren zijn. En als ik geestelijk even in een dal zou zitten, zou ik wel aan m'n leven kunnen gaan twijfelen.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?
Ja en nee. Ik zeg geen dingen af die ik al lang doe (zoals verenigingen of sporten) om meer tijd te hebben, maar ik zeg wel eens nee als ik ergens voor uitgenodigd word om een avondje thuis te zijn met mijn vriend.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben?
Natuurlijk, want dan zou ik vrijgezel zijn. Dat is automatisch heel anders dan samenwonen natuurlijk. Maar mijn daginvulling zou gelijk blijven denk ik. Ik zou misschien wat vaker met vriendinnen op stap gaan, maar ik zou niet ineens het roer omgooien en compleet andere dingen doen. Wel zou ik denk ik moeten verhuizen, want ik denk niet dat het mogelijk is om ons koophuis alleen te blijven betalen. Maar ik zou dan wel in dezelfde woonplaats/omgeving willen blijven wonen.

Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben?
Nee.

Zou je ander werk doen?
Nee.

Mijn leven zou er totaal anders uitzien. Samen met hem zag/zie ik het zitten om dit bedrijf op te starten en voort te zetten. Als hij weg zou vallen zou ik heel misschien personeel aan kunnen nemen, maar dan verkoop ik het liever en zoek een andere baan. In een totaal andere sector. Als vrouw alleen (met twee kinderen) is dat geen doen in deze sector.
Ik ben dit niet gaan doen voor hem, maar zonder hem zou ik het gewoon niet zien zitten. Vrienden, hobby's ed. zouden wel hetzelfde zijn. Al zou ik dan wel vaker in de sportschool te vinden zijn.
Maar wij leunen wel heel erg op elkaar ja, zonder elkaar zouden wij dit leven niet kunnen leiden.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?
Hier is dat eigenlijk niet echt aan de orde. Wij werken beide daguren waardoor we elkaar zowel 's avonds als in het weekend veel zien. Als we dus ergens heen willen (los van elkaar) doen we dat ook gewoon omdat we genoeg quality time samen hebben.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben?
Nee, dat denk ik niet. Het zou alleen een stuk saaier worden.

Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben?
Nee, dat zou hetzelfde blijven. We hebben wel dezelfde vriendengroep, dus dat zou dan wel even zoeken zijn.

Zou je ander werk doen?
Nee.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen? Ja redelijk. Hoewel ik wel onregelmatige diensten werk en dat gaat natuurlijk voor, maar zodra ik een moment vrij heb probeer ik dat wel samen te benutten.
Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben? Ja, waarschijnlijk zou ik dan na mijn studie naar het buitenland gaan, meer gaan reizen, werken en vrijwilligerswerk in het buitenland misschien. Of verhuizen naar een grote stad om daar nog een universitaire opleiding te doen.
Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben? Zie hier boven!
Zou je ander werk doen? Nee, ik heb mijn opleiding niet voor niets gedaan. Wel zou ik makkelijker aan werk kunnen komen omdat ik niet in één bepaalde omgeving hoede te zoeken dan.

Natuurlijk ben ik in bepaalde punten (vooral qua gevoel etc) afhankelijk van mijn vriend, anders zou onze relatie in principe al van geen kant kloppen. Maar ik denk niet dat Luce met dat topic doelde op afhankelijkheid, maar op het feit dat het toekomstbeeld wat ze had ineens weg is en elke weg open ligt, en ze kan gaan en staan waar ze wil.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?
In kleine dingetjes wel, zoals programma's op tv die ik nu niet kijk omdat mijn vriend het niet leuk vindt, maar die ik wel zou volgen als ik alleen zou wonen. Grote dingen niet. MIjn vriend en ik hebben allebei een kantoorbaan met dezelfde werktijden. Verder hebben we 's avonds en in het weekend niet veel dingen buitenshuis zodat we al vaak samen zijn.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben?
Nee, waarschijnlijk niet. Ik zou dezelfde dagelijkse routine hebben. Misschien dat kleine dingetjes anders zouden zijn.

Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben?
Nee, dat zou in grote lijnen hetzelfde zijn.

Zou je ander werk doen?
Nee.

Als mijn relatie uit zou gaan dan heeft mijn vriend het heel slecht
Hij woont nu in mijn huis en draagt maar voor een klein bedrag mee in de vaste lasten.
Hij is voor mij 200 km verhuisd en we hebben dus niet echt een gemeenschappelijk sociaal leven.
Voor mij zal er dus niet zoveel gaan veranderen behalve dat mijn beste vriend en tevens geliefde geen vast onderdeel meer is van mijn leven.
We hebben samen een zoon dus helemaal verdwijnen zal hij niet maar onze toekomst samen is weg en daarin ben ik afhankelijk van hem. Als hij geen onderdeel meer is van mijn leven dan zal mijn toekomst er anders uit gaan zien dan de toekomst die ik/wij nu voor ogen hebben.
Maar qua vaste dingen zoals vrienden,werk en huis zal voor mij alles hetzelfde blijven.

]Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen? ik pas me aan in de zin dat ik tijd maak voor mijn vriend en sociale afspraken met zijn familie en vrienden. Maar dat betekent niet dat hij altijd voor gaat, ik vind mijn familie en vriendinnen ook erg belangrijk.
Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben? dat denk ik niet. Ik zou er dan wel voor kiezen om ergens anders te wonen, dichter bij mijn familie. En ik zou meer vrije tijd hebben haha.
Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben? andere vrienden sowieso niet. Misschien omdat ik wat meer tijd voor mezelf zou hebben, ik wat meer zou gaan sporten of nieuwe hobby's zou oppakken.
Zou je ander werk doen? nee, want ook al zou ik dichter bij mijn familie gaan wonen, dan zou ik nog bij mijn huidige baan kunnen blijven weken qua afstand.

Dat inderdaad.

Al was ik natuurlijk op een manier wel afhankelijk van mijn ex. We hadden samen een gezin, deden redelijk wat dingen samen. Dat valt nu weg. Heel raar. Je moet weer helemaal opnieuw beginnen lijkt het wel.

Sommigen zeggen dat je weer dingen moet doen die JIJ leuk vindt en 't echt weer om jou moet gaan draaien. Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?
Nou ja mijn vriend heeft wel deze baan omdat ik me daar in aangepast heb en het accepteer dat hij weinig thuis is. Maar verder pas ik me niet aan en ben ik gewoon wie ik ben. Ik heb er ook mee leren omgaan, eerst zei ik mijn afspraken af als hij ineens thuis was, daar ben ik al snel mee gestopt, want dat werkt niet ik wil ook een sociaal leven en niet last minute afzeggen omdat hij toch thuis kwam. En juist als hij thuis is, pak ik mijn momentjes ook wel om ff weg te gaan zonder oppas of wat dan ook te moeten regelen.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben? Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben? Zou je ander werk doen? etcNou in dit huis kan ik dan niet meer wonen dus het wordt een ander huis, geen andere sporten of vrienden verder. En tja de zorg voor de meiden doe ik al zoveel alleen dat daar ook weinig in zal veranderen. Ik zal een partner missen waar ik mee kan overleggen, waar ik lol mee heb, maar ook de partner waar ik verliefd op ben en van hou. [/quote]

Ik ben niet afhankelijk van mijn relatie, maar ik zou wel ontzettend teleurgesteld en verdrietig zijn als ons huwelijk zou stranden. Dat heeft meer te maken met de symbolische waarde die ik aan een huwelijk hecht dan aan de mate van afhankelijkheid.

Ik vind dat niet zoveel zeggen over afhankelijkheid. Het is logisch dat als je een relatie hebt van pak em beet 10 jaar, en kinderen, dat je leven is ingericht op die relatie. Dat zegt niet zoveel over afhankelijkheid.

Ik ben 15 jaar samen met mijn man, dat is bijna de helft van mijn leven. Dus ja, mijn leven is daarop ingericht.

Ik had ongetwijfeld andere keuzes gemaakt als ik mijn man niet had gehad, wie weet had ik ander werk gehad of nog geen kinderen of zou mijn leven er totaal anders uitzien. Dat weet ik niet, want ik heb mijn man wel en dat heeft voor een groot deel mijn keuzes bepaald, en dat is helemaal niet erg. Ik had zonder man misschien wel in een grote stad of in het buitenland gewoond, vrijgezel en wel, met een hippe baan ofzo, zonder kinderen. Maar ik had evengoed totaal anders kunnen eindigen. En dat maakt me eigenlijk ook niet uit, ik ben dik tevreden zoals het is. Ik had waarschijnlijk ongeveer gedaan wat ik nu gedaan heb, vermoed ik. Ik had alleen nooit gewoond waar ik nu woon, met deze stad heb ik vrijwel niets, ik woon er prima, maar ik woon er enkel en alleen omdat mijn man er vandaan komt.

Ik pas me uiteraard aan, ik heb nu een reeks nachtdiensten en ben veel weg, dus daarna hou ik even een avond vrij zodat we tijd samen hebben. Als ik al twee weekenden gewerkt heb en/of veel uit ben geweest hou ik het weekend daarna vrij zodat we samen iets kunnen doen. Heel veel samen doen zit er toch niet in, daarvoor zijn we te druk, en dat is helemaal prima. Hij past zich net zo goed aan mij aan, vooral door mijn werk. Maar dat is prima in balans.

Maar dat zegt allemaal niet zoveel over afhankelijkheid. Hij kan morgen de deur uitlopen en dan ben ik een groot deel van mijn leven kwijt, maar mijn baan, familie en vrienden en kinderen blijven gewoon. Ik kan mezelf onderhouden en red mezelf prima, dus dat is het probleem niet.

Je voorkomt nou eenmaal niet dat je andere keuzes maakt binnen een relatie dan je zou doen als je alleen was, en dat lijkt me helemaal gezond, als het in balans is.

Ik denk dat "ons" leven uit ongeveer 50% van mijn leven bestaat.

Pas jij jezelf in een relatie aan, zodat je heel veel samen kunt doen?[/b]
Ik werk 40 uur in de week en hij zit momenteel noodgedwongen thuis. Ik pas mijn wel aan soms maar dat doet hij ook, daar waar nodig. We hebben beide ons eigen leven maar ook dat van ons samen en dat stemmende meestal wel op elkaar af.

Zou je leven er echt heel anders uitzien als je geen partner zou hebben?
Lastig.... Ja ik denk het wel. Ik zou minder gaan werken om er meer voor mijn zoontje te kunnen zijn. Momenteel werk ik 40 uur omdat mijn vriend gewoon thuis is. Mocht hij er niet meer zijn dan zou ik wel kijken naar de mogelijkheden om minder uren te werken.

Zou je andere vrienden, hobby's, vrije tijdsbesteding hebben?
Nee, dat zou hetzelfde blijven.

Zou je ander werk doen?
Nee zeker niet.

Ik ben wel redelijk afhankelijk van mijn relatie. Ik weet dat het (waarschijnlijk) nergens op slaat, maar ik zou mezelf zo alleen voelen zonder mijn vriend (ondanks dat ik gewoon goede vriendinnen en familie heb). Hij is wat dat betreft ook echt mijn 'vriend'. Dat zou ik zo erg vinden als het over zou gaan. Dat ik niet alleen mijn 'lover' kwijt raak, daar kom ik nog wel overheen (ik bedoel er zijn meer aantrekkelijke en leuke mannen op de wereld, ik ben niet blind). Maar de vriendschap die we hebben opgebouwd in onze relatie zou ik zo ontzettend missen. Ergens ben ik dan ook wel afhankelijk van die 'vriendschap'.