04 Apr 2014 15:20 door Pompoen
L. heeft de eerste 3,5 week in het ziekenhuis gelegen. Alleen de eerste dag heeft hij kunstvoeding gekregen omdat mijn productie toen nog op gang was, de 2e dag kreeg hij borstvoeding aangevuld met kunstvoeding en vanaf de 3e dag kreeg hij volledig mijn afgekolfde borstvoeding.
Ik heb hem uiteindelijk ook nog een paar weken live gevoed maar dat gaf enorm veel pijn en ellende. Ik had spruw, vasospasmen en L. had nooit goed geleerd om netjes te happen dus die deed zijn mond niet echt open voor de borst. Bovendien ging hij nadat mijn ergste overproductie gezakt was en de melk niet meer direct in zijn mond spoot ook erg onrustig drinken, tepelklemmen, hoofd naar achter gooien etc. Lactatiekundige heeft me nog geprobeerd te helpen maar kwam uiteindelijk tot de conclusie dat het zo goed als hopeloos was, dat L. van zo ver (eerst keek hij alleen maar naar de borst) was gekomen maar nooit nog beter zou gaan leren aanhappen en in combi met de vasospasmen en daar bovenop nog spruw was dat echt onmogelijk pijnlijk.
De eerste twee maanden heeft hij volledig afgekolfde borstvoeding gekregen. Mijn productie was echter door alle pijn en stress flink gekelderd en op het moment dat ik dat probeerde weer op te krikken overleed mijn man. Toen ben ik nog een tijd door gegaan met kolven maar ben ik langzamerhand steeds meer flesjes kunstvoeding gaan geven. Met 4 maanden ben ik toen uiteindelijk gestopt. Ik vond het verschrikkelijk, maar het ging gewoon echt niet meer, ik zat er totaal doorheen. Nog steeds kan ik er wel verdrietig over zijn dat het met de borstvoeding niet gegaan is zoals ik het graag gewild had, ook al weet ik verstandelijk dat ik er echt alles aan gedaan heb, gevoelsmatig zit het me gewoon niet lekker.