Slakje schreef:Wow, Biechtje, net mijn verhaal bij de eerste.
Ik heb toen voor mezelf gekozen. Ik huilde bij iedere voeding van de pijn, ik werd depri als we merkte dat ze honger had. Ik kon niet genieten. Ik ben toen fulltime beginnen kolven, dat was prima vol te houden (ben uiteindelijk gestopt om te gaan werken, daar was kolven niet mogelijk). Het was zo'n verademing!
Misschien kan je de LK nog eens laten komen en aangeven dat het echt niet lukt als zij weer weg is, laat haar je een tijdje opvolgen, als je graag nog doorgaat.
Ik zou ook niet zomaar stoppen, dat heb ik bij J wel gedaan en ik voel me er nog steeds schuldig over.
SarahKey schreef:Ik vind het testen met alleen ochtendurine zo achterhaald. Maakte niet uit wanneer ik een test deed, als ik zwanger was, had ik altijd een positieve test. Of ik nu 's ochtends een test deed of eind van de middag. En testte toch telkens al heel vroeg positief. Nu zal het bij iedereen wel anders zijn, maar ik zou de test doen als je er een gehaald hebt. Grote kans dat hij gewoon positief is omdat je al een (lichte) positieve test gehad hebt. Spannend zeg!
Viva schreef:Wat verdrietig zeg! Ik zou je broertje dan inderdaad laten afdwingen om ze mogen te erkennen en zéker het AMK bellen. Hoe erg is het voor een kind dat anderen het wél gezien hebben, maar nooit wat mee gedaan hebben. En inderdaad foto van maken.
Biechtje schreef:Hier het bloedingsbiechtje weer.
Ik heb gisteren en vannacht bijna continu krampen gehad en had vanochtend voor mijn doen ineens best veel bloedverlies. Helderrood met redelijk grote stolsels, voor mijn doen althans. Test was uiteraard negatief. Ik zie dit als mijn menstruatie maar het rare is dat ik na vanochtend eigenlijk helemaal niet meer gebloed heb. Deze menstruatie lijkt in niks op mijn normale menstruaties en ik vraag me af of ik niet misschien een vroege miskraam heb gehad. In ieder geval is mijn cyclus na tien maanden/acht rondes nog steeds niet normaal. De teleurstelling is best wel groot en mijn onzekerheid misschien nog wel groter.
Tangerine schreef:
Hoe zie je dat voor je, dat afdwingen?
Biechtje schreef:Hoi lieve meiden,
Even dit topic aangezien ik dit liever niet onder mijn eigen naam op het forum heb. Ik maak me namelijk behoorlijk wat zorgen sinds deze week. Ik weet ook niet zo goed waarom nu opeens, maar het overvalt me nogal. Vorig jaar april ben ik gestopt met de pil. Niet omdat ik zwanger wilde worden, maar omdat ik klaar was met al die hormonen. In principe zou een kindje welkom zijn, maar vanwege omstandigheden willen we er volgend jaar pas echt voor gaan. Eerst nog wat dingen op de rit en we vinden het ook fijn om nog met z'n tweetjes te zijn. Mijn angst is om niet zwanger te kunnen worden. Eerlijk gezegd heb ik me nooit echt voor kunnen stellen hoe het is om zwanger te zijn. Het lijkt wel alsof ik voel dat het niet gaat lukken. Na bijna een jaar gestopt te zijn met de pil is mijn cyclus ook echt onregelmatig en lang. Gemiddeld tussen de 40 en 50 dagen. Ik heb twee keer een cyclus gehad van 35 dagen. Ik weet dat jullie geen antwoorden hebben, maar misschien ben ik gewoon op zoek naar geruststelling. Iedereen om me heen lijkt zwanger te worden, en ik betrap mezelf erop dat ik soms moeite heb om blij te zijn voor diegene. Erg toch!!
Is het raar om naar de dokter te gaan? We proberen nl. nog niet zwanger te worden, dus in principe geen probleem. Anderzijds ben ik de eerste week van januari ongesteld geweest en ben ik nu echt aan het wachten...
Bedankt voor het lezen!
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers