Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Twee miskramen; iemand ervaring?

<<

Zora

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 17342

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 11 Mrt 2014 21:44

Re: Twee miskramen; iemand ervaring?

AnnaK: Ik weet niet of 'we' dat mogen zeggen, maar ik heb me dat ook vaak bedacht de afgelopen dagen. Dat het even zwanger zijn, maar dat het je weer afgenomen wordt, misschien nog wel erger is dan uberhaupt niet zwanger worden. Aan de ene kant mag je dan wel ervaren zwanger te zijn, hoop te hebben, durven te fantaseren… maar aan de andere kant is de klap zo gigantisch groot als het weer van je afgenomen wordt. Het lijkt me heel erg zwaar voor jou dat jouw man er niet hetzelfde in staat als jij; of nouja, dat hij er per definitie gewoon niet hetzelfde in kán staan. Dan heb je toch uiteindelijk een beetje het idee in je eentje een droom te hebben? Heftig hoor :S Ik hoop van harte op jouw wonder. Wie weet inderdaad… :)

MzCharlotte: Je kunt je man/vriend natuurlijk niet dwingen hetzelfde te voelen, of gevoeliger te zijn. Het klinkt alsof jullie een mooie tussenoplossing hebben gevonden toentertijd, en ik vind je vriend ook wel heel lief klinken hoor! Qua die data… dat lijkt me wel een raar besef idd zeg. Ik vind het ook gek om te bedenken dat ik over een paar dagen uitgerekend was van de 1e x. Pfff.

Kwak & Liesje: ik heb daar ook aan gedacht ja maar durf dat nog niet zo goed te doen. Ik wil het voor mezelf nu nog niet nóg emotioneler maken dan ik me nu al voel, maar ik denk dat ik dat uiteindelijk misschien alsnog toch wel ga doen. Fijn dat dat voor jullie zo goed heeft geholpen :)
14 mei 2015 ♥ T- kleine held
13 februari 2018 ♥ M - klein feestje
<<

weegschaal

Noob

Berichten: 173

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:26

Bericht 11 Mrt 2014 22:17

Re: Twee miskramen; iemand ervaring?

Er is bij mij wel een afwijking gevonden, heftige afstootverschijnselen. Er is helaas nog weinig over bekend, dus de gynaecologen kunnen er niets mee. Er zijn gelukkig wel 2 artsen die er iets mee willen, alleen weten ze er nog te weinig van. Ik heb nog een optie om te proberen, anders is het net als bij Anna K klaar. En dan is het hopen op een wonder, hopen dat er de komende jaren toch meer kennis en een oplossing komt.
Ik kan het goed van me afzetten. Ga altijd zo snel mogelijk weer door, werken en leuke dingen doen zijn voor mij de beste afleiding. Ondanks dat stop ik het ook niet weg, praat er graag en veel over. Doordat ik er zo open over ben durft iedereen er ook over te beginnen, al zijn er altijd mensen die dat niet durven. Ik geniet ook echt van mijn leven, al mist er zeker iets.
Je mag na 2 miskramen al om onderzoeken vragen. Ik heb zelf op advies van mijn gyn gewacht tot na de 3e. Dit omdat 2 echt vaker voorkomt, zoals je hier ook kan lezen. Je mag ook een tijdje niet zwanger worden voor bepaalde onderzoeken, wat bij mij ook meespeelde in de beslissing nog te wachten. Zijn ze hier bij jou nog niet over begonnen?
When life give you a hundred reasons to cry show life a thousend reasons to smile
<<

Diese

Gebruikers-avatar

Kwebbel

Berichten: 336

Geregistreerd: 18 Sep 2013 21:18

Bericht 11 Mrt 2014 23:36

Re: Twee miskramen; iemand ervaring?

Heel herkenbaar alle gevoelens die hier genoemd zijn! Het is echt een achtbaan van emoties, waarbij verstand en gevoel je heen en weer blijven slingeren.
Wij zijn bezig met IVF voor een tweede kindje. Bij L 1 terugplaatsing en meteen zwanger. Dat is je referentiekader en zo zijn we er (onbewust) ook weer ingestapt voor een tweede. Bij de tweede terugplaatsing was ik zwanger (jan '13), dit is vlak na de testdatum mis gegaan. Heel verdrietig natuurlijk, maar toen kon ik mezelf nog wel voorhouden dat er waarschijnlijk iets mis was met het vruchtje. Na een jaar een hoop hormonen, behandelingen maar geen terugplaatsingen en dus ook geen enkele kans in januari 2014 weer een terugplaatsing gehad. Weer een positieve test! Maar ook nu is het met 5 weken mis gegaan. Nou, dat hakte er wel in. Want 2x een miskraam... nu wordt dat meer een patroon, en lijkt de goede zwangerschap van L meer een incident. Uiteindelijk bleek het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Eerst was ik daar 'blij' om (want niet 2 miskramen achter elkaar), maar nu knaagt het toch dat het misschien wel eens een goede zwangerschap had kunnen zijn mits het op de goede plek zat. Aan de andere kant was het vruchtje al uit elkaar aan het vallen (een deel vd zwangerschap zat in mijn buikholte) en noemde mijn gynaecoloog het een miskraam in mijn eileider. Dus misschien was het sowieso wel op een miskraam uitgelopen. Mindf*cking...

Omdat ik al in de mmm zit heb ik veel contacten met artsen. Zij geven aan dat het echt vaak voor komt en zien 2 miskramen nog niet als zorgelijk. Ook zij adviseren pas na 3x onderzoek te doen. Heel veel Sterkte Zora!!!
Afbeelding

Afbeelding
<<

Zora

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 17342

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 12 Mrt 2014 08:47

Re: Twee miskramen; iemand ervaring?

Ik heb natuurlijk al ENORM veel rondgelezen op internet en weet inmiddels aan de ene kant dat het best regelmatig voorkomt, 2 miskramen, maar dat er ook een aantal oorzaken aan te wijzen is die relatief simpel aan te pakken zijn. Oorzaken die er dus met grote kans dan een eventuele volgende keer ook voor zorgen dat het weer misgaat. We hebben het er veelvuldig over gehad inderdaad, ook met de VK, en toch besloten iig een orienterend gesprek met een gynaecoloog aan te gaan. Dat is vrijdag al! We maken ons eigenlijk niet echt zorgen, maar wilden toch van het aanbod gebruik maken, en hopen op een nuchtere arts, die ons gewoon even aanhoort, wat hoopvolle cijfers, een hart onder de riem, en evt bloedonderzoek. Ofzo :) Met name toch omdat ik het echt niet zou kunnen verkroppen als er wél een oorzaak aan te wijzen is, en we nietsvermoedend een volgende keer ingaan…

Weegschaal; wat heftig dat er dan wel iets gevonden is, maar dat het zo onbekend is. Wat frustrerend lijkt me dat zeg. Je zou er toch bijna zelf medicijnen voor gaan studeren… Knap van jou dat je zo vol overtuiging kunt zeggen dat je geniet van je leven. Je leert misschien na zoveel verdriet ook wel júist bepaalde aspecten in je leven meer waarderen dan voorheen. Heel fijn dat je het ook van je af kunt zetten. Staat je partner er ook zo in?

Diese:Jeetje jouw onderschrift beschrijft wel een heftige tijd zeg :S Kon je voor jullie eerste kindje niet zwanger worden? Wat een dubbele gevoelens heb jij steeds moeten hebben zeg, inderdaad, je wordt echt voor de gek gehouden. En ik kan me aan de ene kant voorstellen dat je er je goed bij kunt neerleggen als het al zo vroeg mis gaat, maar dat je er ook juist snel van begint te twijfelen… Die gevoelens herken ik ook heel goed. Dank je voor je lieve berichtje. Ik hoop dat jullie heel snel een tweede kindje mogen krijgen :)
14 mei 2015 ♥ T- kleine held
13 februari 2018 ♥ M - klein feestje
Vorige

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Google Adsense [Bot]