Ik heb de jongste (ook twee) verteld dat mama naar het ziekenhuis ging en daar moest blijven slapen.
Hij maakte daar zelf logeren van. Hij begreep er nog niks van en volgens mij maakte het hem ook allemaal niet zoveel uit ;)
De oudste (4) snapte het heel goed. Ik heb uitgelegd dat ik thuis teveel buikpijn had. Dat de dokters mij dan niet goed konden helpen en mijn medicijnen niet goed werkte. In het ziekenhuis zou ik een prikje krijgen en een buisje in mijn hand zodat de goede medicijnen daar doorheen konden. Ze is al vaker mee geweest als ik een infuus kreeg dus dat kende ze al.
Ik had zelf leesboekjes meegenomen zodat ik ze elke avond via de telefoon kon voorlezen.

De oudste heeft het er wel heel moeilijk mee gehad. Veel huilen, zeker als ze op bezoek was geweest.
Daarna is ze weken lang bang geweest dat ik weer weg zou gaan.

Hoe lang moet je blijven?
In elk geval heel veel succes. Voor jezelf en voor/met de kindjes.

Hoe lang moet je in het ziekenhuis blijven? En kunnen ze op bezoek komen?

Ik heb mijn dochter steeds verteld dat ik naar de dokter moest en dat de dokter mij beter ging maken. Ook verteld dat ze op bezoek mocht komen en dat ze alleen met papa thuis zou slapen. Verder zorgde ik dat ik in het ziekenhuis iets lekkers en een klein cadeautje (haarknipjes, potje kralen etc.) voor haar had. Was ze tijdens het bezoekuur meteen rustig.

Bedankt voor je reactie Mien ! Hier is de oudste al erg bang door ziekenhuis ervaring ( zijn eigen operaties). Uit dat zich niet in bezoeken van het ziekenhuis, maar wel de OK ;) weet niet hoe hij reageert als ik al infuus etc lig.

Hij weet dat ik erg veel buikpijn heb en dat de dokter mij gaat helpen. Maar hij wil niet dat ik blijf en dat zal toch wel moeten.

Figaro, de opname zou zon 4 dagen zijn. Dat wil ik alleen niet en als het gaat ga ik na 2 dagen of 3 de ochtend.

Operatie is voor mijzelf ook erg euhm, moeilijk. Dus heb er tot op heden niet echt over gepraat hij voelt erg goed aan, erg aanhankelijk!

Het lijkt me een stuk moeilijker als je kindje het zo goed aanvoelt. Mijn dochter was daar heel gemakkelijk in: de dokter zou mama beter maken, dus dan was het goed.

Moet je een zware operatie ondergaan? Ik zou niet teveel details vertellen, alleen dat de dokter jouw buik/been/hoofd beter gaat maken. En als ze op bezoek komen rustig uitleggen waar alles voor is. Wat Mien ook al zei dus. Verder kun je het morgen bij de verpleging aangeven. Misschien hebben ze wel een speciaal voorlichtingssetje voor kinderen dat ze het beter begrijpen. Ik heb voor mijndochter destijds mijn haarnetje bewaard, vond ze interessant. Voor de verwerking kan het goed zijn ze een dokterssetje te geven dat ze het zelf na kunnen spelen.

Dank je figaro, iets halen is denk ik niet te doen. Morgenochtend wordt ik opgenomen.

Vervelende is dat pas onze kat is doodgegaan en die had een zere buik. Ik durf daarom niet zo goed zomaar iets te zeggen haha

Ik denk dat het het beste is om wel een beetje open te zijn daarover. Anders gaan kinderen het zelf invullen maar voelen ze niet de ruimte om hun angsten uit te spreken. Dus als jij verteld over je buik en je kind begint over de kat dan moet je gewoon uitleggen hoe het zit.

Ja, dat zou ik ook doen.
Gewoon uitleggen. Ik heb verteld dat niet iedereen naar het ziekenhuis hoeft met buikpijn maar dat het bij mij zo erg was dat ik niet meer kon slapen, lopen, werken en voor de kindjes kon zorgen.
Hier kreeg de oudste (ze ging mij mee wegbrengen) van de verpleging van die plastic spuitjes voor onder de douche, verbandjes, van die mitella's, pleisters, afsprakenkaartjes, papiertjes waar normaal de recepten op worden voorgeschreven etc. Dus toen ik eenmaal thuis was ging het gewoon door ;)

Ik krijg dan straks een ks en ik ben S. nu al aan het uitleggen dat mama een sneetje in haar buik krijgt omdat zijn broertje eruit moet. En dan mama samen met broertje dan even in het ziekenhuis moeten blijven omdat het sneetje in mama's buik beter moet worden en de baby ook moet blijven omdat hij moet drinken bij mama. Het begrijp het tot zo ver maar we zullen over 1,5 week zien hoe hij reageert.

De eerste keer dat ik naar het ziekenhuis moest werd ik onverwacht opgenomen, dus dat hadden we niet uit kunnen leggen. Het was ook nog eens met kerst, dus het was best lastig voor ze. We hebben ze ongeveer verteld waarom ik daar lag, en dat ik pas naar huis mocht als ik beter was. Ze mochten alles vragen en alles bekijken, en daardoor vonden ze het ook niet heel raar. De tweede keer was gepland en met maar 1 nacht opname, dus dat konden we beter uitleggen. Ze beginnen er overigens nog regelmatig over.

Operatie is achter de rug, was best zwaar. Man is nu naar de kindjes toe & ze komen morgenmiddag pas op bezoek. Omdat ik het gewoon niet aandurfde met hoe ik nu ben. Vanavond lekker met papa knuffelen & morgen ook, maakt veel goed

Hopelijk herstel je snel PinkPanther. Gelukkig zijn ze lekker bij papa en komen ze morgen op bezoek!