Ik wilde even uitgebreid mijn ervaring delen, in de hoop dat iemand er misschien wat aan heeft.
Liam is nu bijna 7 weken. Ik ben niet echt uit principe gaan borstvoeden. Mijn redenatie was dat ik het ontzettend bijzonder vind dat een vrouwenlijf dat kan en ik wilde dat graag ervaren. Daarbuiten lijkt me het 't beste wat ik ons kind kon bieden. We hebben hier nooit discussie over gehad, mijn man staat finaal achter me - ook als ik had gezegd dat ik voor flesvoeding wilde gaan.
Toen Liam werd geboren, was hij doodop en hebben we hem aangelegd. Het was heel bijzonder. 'S Nachts ben ik zelf aan de slag gegaan en alles ging prima. Mijn man en ik aten een stuk chocola om de geboorte te vieren en grapten dat Liam een choco milkshake zou krijgen, zongen Kelis' Milkshake liedje. Grappig genoeg was datzelfde nummer op de radio in de auto toen we het ziekenhuis verlieten.
Ondanks mijn eigen moeilijkheden, waren Liam en ik natuurtalenten volgens de kraamhulp en ging het voeden zonder veel hulp gewoon goed. Op dag 7 zat Liam al bóven het geboortegewicht! Natuurlijk moest ik ook wennen, maar het ging gewoon.
Pas nadat de kraamhulp weg was, kreeg ik last van pijnlijke tepels, vooral rechts. Ik heb veel Purelan gesmeerd en dat hielp echt goed. Borstvoeding vind ik wel vermoeiend - héél vermoeiend. Liam zat op 9 à 10 voedingen op een dag, buiten het clusteren. Ik heb ook echt wel zitten huilen van vermoeidheid, want de voedingen duurden ook echt lang.
Sinds vorige week doen mijn tepels geen pijn meer, is Liam naar 7 à 8 voedingen per dag gegaan en duurt het ook minder lang. Ook al komt hij nog zeker 2x per nacht, de tijd die ertussen zit, wordt steeds langer. Ik vind het ook echt niet erg, want Liam laat 's nachts zijn breedste lach zien en dat maakt het alles waard! Ik heb geen moment spijt dat ik door heb gezet en ik geniet er steeds meer van!
Ik had vooraf geen verwachtingen, geen doelen, ik heb aangegeven dat ik niet over mijn eigen grenzen zou gaan. Nu wil ik tot 6 maanden gaan, maar mocht er iets zijn waardoor ik me niet meer prettig voel, stop ik ermee. Ik verwacht alleen niet dat er nog een probleem ontstaat.
Edit: oh ja, ik vind het ook heel fijn om de grootste noob-vragen hier kwijt te kunnen, zonder al te strakke richtlijnen. Met name Rejoy en Pompoen hebben naar mijn gevoel heel geduldig uitgebreide antwoorden gegeven, maar ik kan de andere meiden natuurlijk niet laten onderdoen. Ik heb het boek van Stefan Kleintjes opzij gedonderd en volg mijn eigen gevoel met steun van man, vrienden en forum. Dus THANKS!