Onze oudste praatte ook heel laat pas. Ik weet niet hoeveel woordjes met 2 jaar, maar denk niet dat het er veel waren. Met 3 ging hij pas korte zinnetjes maken. Ik heb altijd gedacht dat het vanzelf wel zou komen, had niet het idee, dat hij het niet kon, maar dat hij het niet zo nodig vond. Hij kwam met wijzen en die en deze eigenlijk overal. Hij was ook niet snel gefrustreerd als hij niet begrepen werd. En hij kon wel een aantal "moeilijke" woorden zeggen zoals bijv. Tankauto.
Hij begreep ook alles, voerde opdrachtjes goed uit, hij praatte er alleen niet bij. Hij probeerde ook niet na te praten. Dat valt me nu pas echt op, nu de 2e in de papegaaifase zit, die zegt echt alles na.
Het cb en de psz stuurden aan op een VVE groep, maar ik vond 4 ochtenden eigenlijk te veel. Na overleg met een logopedist toen hij bijna 3,5 was, hebben we besloten het niet te doen, omdat hij qua woordenschat en zinnen maken toen net aan binnen de norm viel.
Tussen 3,5 en 4 jaar heeft hij een enorme sprong gemaakt met taal en nu loopt hij weinig tot niets meer achter op leeftijdsgenootjes. Maar hij is nog steeds geen prater, ondanks dat hij het nu wel kan. Volgens mij is hij gewoon meer een denker. Zijn zusje kletst honderduit, hij zegt wat nodig is en verder hoeft het van hem niet zo.

Wij zijn met J naar een logopedist geweest toen ze ruim 2,5 was omdat ze weinig sprak, alleen losse woorden sprak en veel klanken verkeerd of niet kon uitspreken (de K bijvoorbeeld) en omdat ze soms stotterde.
Ik weet niet meer precies hoeveel woordjes ze toen sprak maar in ieder geval niet heel veel.
Bij de logopedist na een aantal testen erachter gekomen dat J qua taalbegrip op 130% zat (100% is gemiddeld) maar qua spraakvaardigheid maar op 75%. Omdat ze wel zo veel begreep spraken wij haar op een te hoog niveau aan waardoor ze zich niet aan ons kon optrekken en kon leren van hoe wij spraken. Daarbij kwam ook dat J heel erg gefrustreerd raakte door het feit dat het wel in haar koppie zat maar ze zichzelf niet duidelijk kon maken naar ons toe. Die combi zorgde ervoor dat ze stagneerde in haar spraakontwikkeling en daardoor stotterde ze ook.
De belangrijkste tip die we gekregen hebben is om op bepaalde momenten met haar te gaan spelen en dan ons spraakniveau aan te passen aan dat van haar, dus net een stapje boven haar niveau te aan zitten. Als zij met losse woordjes sprak, spraken wij met 2-woord zinnetjes en zo bouwde we het op. We deden dat meestal met het poppenhuis omdat je dan veel kunt uitbeelden en spelen "pop zit" "pop gaat zitten" etc. Toen we dit structureel gingen toepassen, elke dag minstens een uur, ging ze met spongen vooruit en naarmate ze meer woorden leerde werd ze ook zekerder van zichzelf en toen ging het ineens heel hard. Nu zijn we een maand of 4 verder en praat ze super goed, stottert al een hele poos niet meer en de logopedie is al weer 2 maanden afgesloten.

Bij ons heeft het dus heel goed geholpen en ik ben heel blij dat we hulp gevraagd hebben ondanks dat heel veel mensen zeiden dat het nog niet nodig was.

Heeft hij zijn neusamandelen nog. Ik meen dat bij mijn broer het scheelde, in het nasaal praten door de amandelen weg te halen. En een gehoortest heeft hij vast al gehad denk ik?

En zijn passieve woordenschat was wel 'goed' toch?

Printje, ja hij heeft zijn neusamandelen nog. Hij heeft bij het audiologisch centrum een gehoortest gehad en deze was in orde. Qua begrip / begrijpen wat wij zeggen, loopt hij iets achter. Het gemiddelde zit tussen de 85 en 100 en Levi zit op 80. Een kleine achterstand dus.

Ik zal het strakjes eens aan mijn moeder navragen maar mij hangt er allemaal iets van bij dat toen de amandelen van mijn broer geknipt werden het nasaal praten ook minder was, of helemaal niet meer zelfs.

Idd een kleine achterstand maar idd maar erg klein.

Verder zo geen tips naast wat je denk ik al doet, alles benoemen veel voorlezen, zingen etc.

Je kunt soms beter zingen dan benoemen trouwens. Zingen onthouden ze vaak beter.

Hier heeft de oudste sinds hij 2,5 is logopodie, hij zei toen ook zeer weinig. Spelenderwijs ging hij toen wel meer praten, maar niet voor iedereen verstaanbaar. Na lang getouwtrek met 5 jaar zijn keelamandelen er uit en nu gaat het veel beter. Wel loopt hij nog steeds bij de logopodiste, ook om allert te zijn op dyslexie

Wat verstaan jullie onder zeer weinig? Echt maar tien woorden of is vijftig woorden bijvoorbeeld op die leeftijd ook zeer weinig?

Printje, neusamandelen hebben weinig te maken met de spraakontwikkeling. Er is hier geen sprake van een motorisch of sensorisch probleem op t eerste gezicht, en al was dat wel zo,man nog spelen neusamandelen daar op dit niveau totaal geen rol in.

Je schrijft dat hij qua begrip ietsje achterloopt. Waarschijnlijk ligt de kern daar. Ik ben logopedist, je mag me pm en voor tips of advies.

Cheese, zou ik je ook een pm mogen sturen met een vraag over mijn zoontje?

Ik had het ook niet over de spraakontwikkeling maar over het nasaal praten.

Tuurlijk!

Sorry printje, dan had ik niet goed gelezen.

Cheese, ik heb je een pm gestuurd!