Ik heb dat jaren lang gehad. Nog voor dat ik met therapie ben begonnen en echt ben gaan verwerken van mijn verleden, voelde ik me regelmatig gevoelloos.
Zelfs toen mijn zoontje werd geboren, was ik niet emotioneel.

Toen ik eenmaal met de therapie bezig was en alles wat vast zat los kwam, ben ik echt emotioneel geworden.
Ik voelde opeens. Ik voelde pijn maar ook verdriet. Vanaf dat moment ben ik emotioneel zelfs tijdens films.
Soms moet ik tijdens een film zo hard huilen, dat ik echt moet afschakelen hahaha.

Dat hangt af van hoe ik me voel. Als ik lekker in mijn vel zit, sta ik ook sterker in mijn schoenen. Dan kan ik meer hebben dan in 'zwakkere' periodes, waarvan ik er nu weer één heb. Ik heb deze week al heel wat tranen gelaten.
Ik heb trouwens nog nooit sterke emoties gevoeld bij een bericht hier op het forum.

Bij mij prikken de tranen ook bij All You Need is Love en Extreme Home Make over enzo. Oh en als er een baby geboren wordt op TV dan ook. En bij Army Wives en wel meer series.

Ik ben echt een jankerd. Mocht Sesamstraat een emotioneel gedeelte hebben dan zou ik in staat kunnen zijn om daar tranen om te laten.

En sinds ik moeder ben is het alleen nog maar erger geworden HAHAHA

Ik huil bijna nooit. Als ik huil is er toch wel echt heel serieus iets aan de hand.
Kan wel soms tranen in mn ogen krijgen van frustratie. Als ik bv echt heel heel heel boos ben en het niet goed kan uiten/duidelijk maken.

*

Dat ligt eraan wat voor een verhaal het is. Er is maar 1 ding waar ik acuut van vol schiet en dat is dierenmishandeling. Als ik lees dat een dier maar een beetje geleden heeft dan staan de tranen mij in de ogen. Met oudjaarsdag las ik op Facebook dat iemand een rotje in de anus van een kat had gedaan, en toen moest ik huilen. Verhalen van kinderen doen mij eerlijk gezegd wat minder. Ik vind ze wel erg, maar ze raken mij niet dat ik moet huilen.

Tranen in mijn ogen krijg ik wel redelijk snel op zich. Bij series, films, boeken en ook wel bij bepaalde verhalen hier op het forum.
Echt huilen doe ik niet heel vaak. Eens per zoveel maanden of zo.

Ik kan een brok in mijn keel krijgen als ik het geluk van anderen zie. Volgens mij ben ik sowieso wel redelijk emotioneel.

ik wel hoor, films reclames zielig verhaal rouwadvertenties.... zeker nu ik moeder ben is het nog erger.