18 Jan 2014 21:13 door Slakje
Hier ook thuisblijfmoeder, nog voor de komende 2 weken.
Het is zo gebeurd; vanaf dat mijn vriend werk had ben ik halftijds gaan werken. In de helft van mijn zwangerschap sloot de winkel waarin ik werkte en werd ik overgeplaatst naar een andere locatie. Het reizen beviel me verre van, ik verdiende minder (werkte minder uren, maar was wel veel uren onderweg waardoor ik uiteindelijk meer bezig was voor werk), we vonden geen opvang voor de jongste, ... Ik had aangegeven op het werk dat ik na de bevalling niet meer zou terugkomen en toen ben ik gelijk ontslagen. Omdat ik 2 weken nadien ook nog premature contracties kreeg heb ik ook geen werk meer gezocht. Ik ben dus een klein jaar thuisblijfmoeder geweest, maar heb wel 75% van de tijd nog een ziekteuitkering getrokken en dop nu. Door het laatste kan ik gebruik maken van urgentieopvang voor de meisjes waardoor ik kan studeren binnen 2 weken.
Financiëel zaten we dus nog goed, vanwege die uitkeringen. Ik vind het heel fijn om bij mijn meisjes te zijn en heb erg genoten van de tijd met hen. Maar ik mis toch wel die momenten voor mezelf, en het gevoel dat ik niet vooruit geraak.