Mijn bevallingsverhaal
De ontsluiting moest vorderen en ik wilde geen bijstimulatie/opwekkers. Niet de vliezen breken en alles in overleg.
Op 1 punt na hebben ze zich eraan gehouden.
Vorige week zondag overleed de oma van mijn vriend. Ze zou vrijdag gecremeerd worden, ik ging ervan uit dat ik daar gewoon heen zou gaan. Ik zou dan toch nog geen 39 weken zijn. Op zaterdag kreeg ik kiespijn, best heftige ook. paracetamol hielp niet helaas. Op zondag was het ook nog en op maandag ben ik naar de tandarts gegaan.
Die kon niks doen want ik mocht geen foto's en verdoving
Smiddags werd die kaak dik en steeds pijnlijker. De volgende dag ben ik naar de huisarts gegaan, ik moest toch wat? Die belde naar de kaakchirurg in het ziekenhuis en ik mocht direct komen. Vriend gebeld, die kwam naar huis voor M. en heeft me naar het ziekenhuis gebracht. In de wachtkamer kreeg ik al wat last van lichte krampen/menstruatiepijn. De kaakchirurg maakte wel foto's en verdoven was vlgs hem ook geen probleem. Ik zou vlak daarna naar de gyn gaan dus ze hebben daar gemeld dat ik wat later kwam. Ik had inderdaad een ontsteking en die is opengesneden. Niks van gevoeld en ik kon met een recept voor een AB kuur doorlopen naar de gyn. Controle gehad was prima. Ik naar huis.
Nog steeds met die krampjes.
Thuisgekomen leek ik wel ziek. Ik klappertande en kon dit niet stoppen, mijn vriend me naar bed gestuurd en daar een uur gelegen tot ik weer warm was. Omdat ik niet lekker was bleef mijn vriend thuis, die werd eigenlijk in het huis van oma verwacht voor wat hindoestaanse rituelen.
Ik ging om 21.00 uur naar bed, ik had nog steeds krampen en ze werden al iets pijnlijker. In bed werd het langzaam meer en ik wilde zo graag slapen want door die kiespijn was dat 3 nachten nauwelijks gelukt. Om 12.00 uur weer gedoucht, werkte niet en toen ben ik beneden gaan timen. Ze kwamen om de 4 minuten en hielden en minuut aan. Om half 2 vriend wakker gemaakt, ik wilde naar het ziekenhuis om te slapen
We hebben mijn schoonpa gebeld, die was nog wakker en die kwam direct om bij ons te slapen.
Om 2.00 uur waren we in het ziekenhuis, ik ben gewoon naar binnengelopen en we kregen een onderzoekskamer. CTG gekregen en de arts kwam even kijken hoe het ervoor stond.
Ik bleek al 7 cm te hebben, daar gingen mijn plannen om te slapen
Hun dachten niet dat ik al bezig was en ikzelf ook niet.
de arts wilde de vliezen breken maar dat wilde ik niet. Ik kon naar de verloskamer gaan direct, hier gewoon zelf weer heen gelopen. Weer aan het ctg en de weeën waren goed op te vangen. om 4 uur had ik 8 cm en wilde de arts mijn vliezen breken omdat ze een electrode wilde vanwege een hartslag die oversloeg.
Ik was bang voor een weeënstorm zoals de vorige keer maar die bleef uit. Wel kreeg ik moeite met opvangen van de weeën op bed maar staan zag ik ook niet meer zitten. De schedelelectrode werkte niet dus die ging er weer af.
Ze hadden omdat ik al een keizersnee had gehad wel er op voorbereid met een schort en een waaknaald en ik moest vragen beantwoorden tussen de weeën door.
Om 5 uur kwam de arts kijken met de gyn en ze constateerde nog steeds 8 cm. 3 uur verder en maar 1 cm erbij. Ik vond dat wel een teleurstelling. De dienstdoende gyn zei dat ze had gehoord van mijn kaak en ik zei dat ik niet snapte dat ik aan het bevallen was terwijl ik zo moe was. Ze vertelde dat ze net een OK had gehad en dat er nog een team was. Aangezien de afspraak was 1 cm per uur kreeg ik de keus wat ik wilde. Keizersnee/ nog langer proberen maar dan wel met weeënstimulatie als ik dat wilde. Ik koos voor een keizersnee en 20 minuten later lag ik al op de ok.
Omdat er geen haast was hebben ze J.ames rustig gehaald. Ik kreeg hem over het doek te zien en hij mocht mee met de kinderarts. Hij huilde wel direct maar bij de kinderarts bleek hij even moeite te hebben en is hij beademd. Dit hebben ze me verteld en dat het goed ging verder. Hierna lag ik half te slapen. het was lekker warm onder de dekens. Ze hebben hem even bij gelegd en toen meegenomen naar beneden.
Omdat het nog nacht was kon ik gelijk terug naar de kraamafdeling.
J.ames fladderde en bleek een te laag bloedsuiker te hebben, ik heb gevraagd of ik hem kon aanleggen voordat ze kv zouden geven en ik mocht het even proberen maar J. toonde nog geen interesse.
We hebben de placenta gezien, bij M hadden ze dit vergeten.
Ik had in de ochtend een controle gepland bij de kaakchirurg want mijn ontsteking was erg groot dus ik heb vanuit bed de kaakpoli gebeld en afgezegd.
M. kwam met mijn schoonmoeder mee in de ochtend om zijn broertje te bewonderen.
De kaakchirurg is ook nog langsgeweest, die was verbaasd dat ik al bevallen was
In het ziekenhuis lukte bv niet, J. raakte steeds van slag en kreeg ook bijvoeding via mijn vinger.
2 dagen later mochten we naar huis, en nu is het genieten hier. De borstvoeding is op gang, J. is erg ongeduldig maar ik weet zeker dat we gaan slagen met de bv.
Ondanks dat het weer een keizersnee is geworden kan ik er goed op terug kijken. Ze hebben deze keer naar me geluisterd en gelukkig bleef er een weeënstorm uit.
J :08012014