schoonvader overleden
1.5 jaar geleden begon hij pijn te krijgen in zijn heupen en rug. Totdat hij bijna niet meer kon lopen. Voor een scan geweest en toen is het balletje gaan rollen, er werden tumoren ontdekt. De medische molen is gaan lopen en begin vorig jaar kwam de uitslag dat de kanker overal in zijn lichaam aan de botten zat. Het enige dat ze nog konden doen was het proces enigszins vertragen en pijnbestrijding.
Hij is vervolgens een proces van chemokuren in gegaan. Deze heeft hij bijzonder goed doorstaan. De laatste maanden is het wel steeds een beetje achteruit gegaan. Lopen ging steeds moeilijker en hij kreeg steeds zwaardere medicatie. Hij heeft 2 X bloed toegediend gekregen omdat zijn waardes steeds te laag bleven of veel te gauw weer daalden. Dan ging het daarna eerst weer goed maar daarna werd hij weer minder.
Hij is tot nieuwjaar nog redelijk op de been gebleven maar daarna werd het minder. Afgelopen donderdagavond zijn mijn vriend en ik bij hem geweest. Hij praatte toen al niet meer en sliep bijna de hele tijd maarhij is toen even wakker geweest en heeft mijn vriend nog aangekeken met een blik van herkenning. Vrijdagochtend iets voor 5 uur zijn we gebeld dat we maar beter konden komen en uiteindelijk is hij om kwart over 6 's ochtends in het bijzijn van zijn vrouw en 2 zonen gestorven.
Hij is rustig heengegaan. Daarna hebben we rustig bij elkaar gezeten en bewust even gewacht voordat we het circus in gang zetten. Gelukkig had hij vrij gedetailleerd opgeschreven hoe hij alles wilde hebben. Dat heeft ons enorm geholpen en heb ik als heel prettig ervaren.
Er komt heel veel op je af op zo'n dag, maar we hebben bewust zoveel mogelijk al geregeld en in orde gemaakt, vandaag waren we daar erg blij om. Het was een lange dag waarin we gehuild maar ook gelachen hebben. Vandaag heb ik een kort toespraakje gemaakt voor de plechtigheid as dinsdag. Mijn vriend en zijn broer hebben muziek uitgezocht en mijn schoonzus gaat en gedicht voordragen. Mijn vriend zijn stiefmoeder wil graag nog wat muziek draaien en een tante vanmijn vriend gaat nog wat zeggen. Het wordt een korte bijeenkomst maar dat wilde hij ook graag.
Dit is de eerste keer dat ik een overlijden van zo dichtbij meemaak, en ik realiseer me hoe prettig het is voor de nabestaanden als er al is aangegeven hoe iemand het wil. Het zet mij wel aan het denken. Nu ben ik nu niet ziek maar stel dat ik morgen om het leven kom bij een ongeluk..
Jeetje het is een enorm lang verhaal geworden maar ik merk dat ik het fijn vind het van me af te schrijven. Zo kan ik mijn gedachten ordenen. Bedankt voor het lezen.