Kontakt ouders verbreken....wie ook?

04 Jan 2014 16:35 door Travel

Mijn ouders zijn gescheiden en beide opnieuw getrouwd.

Keer op keer zou ik het kontakt willen verbreken.
Mijn vader heeft een drankprobleem (al vind hij van niet)
Mijn moeder heb ik een aardig verleden ook mee en sinds een half jaar goed depressief.

Er zijn in het verleden veel dingen gezegt en gedaan waardoor ik (zoals ik het nu voel) me niks zou boeien als ze uit mijn leven zijn.

Mijn vader verziekt zijn eigen leven en mijn stiefmoeder (schat van een mens waar ik van hou) wordt erin meegesleurd.
Mijn moeder...kan ik gewoon niet meer handelen. Zodra ze weer huilend aan de telefoon hangt draai ik mijn ogen en irriteert het huilende geluid me enorm. en als ze langskomt denk ik elke keer , kom op probeer normaal te doen. Maar zodra ze binnekomt....klap ik dicht, ben ik niet mijzelf en krijg vlekken in mijn nek.

Maar op de 1 of andere manier het kontakt helemaal verbreken.....durf ik niet? wil ik misschien toch niet? Maar als me dan weer dingen gezegt worden die ik gewoon echt never nooit tegen mijn kinderen zou zeggen dan ik echt.....wat moet ik met je! Het kontrakt verbreken dat zou beide heeeeel veel pijn doen. denk ik.....want mijn vader hoor of zie ik alleen vanuit mijn kant.
Afgelopen weekend zijn er weer dingen gebeurd (was er zelf gelukkig niet bij) door mijn vader, en appte mijn moeder dat ze donderdag langskomt AARRRGGG ongelovelijk en waarom?!
Het is gewoon alleen maar ikke ikke en ikke, en altijd drama van alles, niks is goed, en altijd zeiken over geld. Ik wil dat niet, ik ben zo niet....en raak gewoon sago van hun.

Wie hebben er nog meer geen kontakt met zijn ouders of hoe hebben jullie het kontrakt verbroken?

04 Jan 2014 16:38 door Travel

Lekker warrig weer :thumbdown:

hoop dat jullie er iets van snappen.

04 Jan 2014 16:55 door Nyx

Sterkte! Dit soort dingen is nooit leuk! :hug:

04 Jan 2014 22:59 door High Heels

Ik heb geen 'ervaring', maar als het zo aan je vreet zou ik het contact (tijdelijk) verbreken.
En de deur eventueel op een kiertje open laten staan.

05 Jan 2014 00:15 door Kannibaal

Ik heb twee jaar geleden een jaar lang geen enkel contact gehad met mijn ouders. Ik was het gezeik op een gegeven moment zo zat, altijd maar de negativiteit over alles en iedereen (vooral over mij). Wat ik ook zeer vervelend vond was dat alles wat ik tegen m'n ouders zei op een gegeven moment weer tegen me gebruikt werd of dat de situatie ineens veranderde. Bijvoorbeeld dan wilde ik na lange tijd eindelijk eens weer op vakantie, dan hadden we na lange tijd wikken en wegen eindelijk iets op het oog. Belde ik mijn ouders op en dan was het "oh ja leuk moet je doen, verdien je, je werkt er hard voor" en dan hadden we eindelijk de reis geboekt en dan vertelde ik dat aan mijn ouders en dan kreeg ik ineens te horen dat ik impulsief ben (ben ik echt absoluut niet) en dat ik maar geld uitgeef etc. (als er een zuinig is in de familie dan ben ik het wel).
En na nog tig voorvallen en jarenlang geëmmer vond ik het welletjes. En ik moet zeggen dat dat jaar me eigenlijk prima beviel. Ik heb nu weer sinds een jaar contact met ze, maar ik sta er nu wel anders in. Ik heb geen verwachtingen meer van ze, ik ga met een andere insteek af en toe bij ze op bezoek of ik bel en ik vertel vooral niks over geldzaken. En tot nu gaat dat allemaal prima.

05 Jan 2014 11:44 door Anoniem57

Ik heb een aantal jaar terug het contact met mijn vader verbroken, we zijn beiden nogal standvastig dus we houden dat prima vol. Ik heb door de jaren heen ook heus leuke momenten met mijn vader gehad, maar het verdriet dat hij me deed overheerste. Sinds ik echt het contact heb verbroken en dus ook geen dingen meer tegen mijn zin hoef te doen en niet meer op mijn tenen hoef te lopen ben ik echt zo veel gelukkiger en relaxt! Al blijft het met tijd en wijlen pijn doen hoor, maar dat lijkt me normaal.

Als je er over wilt praten met iemand die er een beetje ervaring mee heeft, mag je me wel een privé fb bericht sturen?

05 Jan 2014 12:00 door Kees

Ik heb, inmiddels 8jaar geleden, het contact met mn vader verbroken. Hij bleef me pijn doen en kwetsen. Zulke mensen wil ik niet om me heen daar heb ik te veel last van. Ik heb hem het huis gezet omdat hij het gewoon niet begrijpt (had al meerdere malen aangegeven dat zijn acties mij kwetsen maar hij bleef het doen).

Een half uur na dat ik hem de deur uit heb gezet ben ik naar m toe gegaan, gebeld, aangebeld beide wel 100x geen reactie.
Na een jaar ofzo kreeg ik een 'uitnodiging' (geschreven kladblaadje in de bus) dat hij ging trouwen en of ik op het diner wilde komen.

Ik heb op datzelfde blaadje geantwoord dat ik eerst onder 4ogen met hem wilde praten. Daar heb ik niks meer op gehoord. Jaren later ben ik verhuisd en heb ik hem een verhuiskaartje gestuurd. Niks van gehoord.

Weet je, ik mis hem niet. Ik heb hem niet nodig maar ik wil voor mezelf iig duidelijk hebben dat ik moeite heb gedaan en laat hem 1x in de zoveel tijd weten dat de bal bij hem ligt. Wat hij daar mee doet moet hij zelf weten maar dan heb ik iig mijn best gedaan.

Mocht hij ooit toch in eens met mij contact opnemen of toch enig teken van leven geven dan is dat ook alleen maar onder 4ogen en dan is het mijn taak om te zorgen dat ik toch niet weer gekwetst wordt door hem door dat ik toch weer te veel verwacht.

Ja het blijven je ouders maar als ze je steeds pijn doen kun je ze beter kwijt dan rijk zijn want dat kost alleen maar bergen energie.

05 Jan 2014 12:02 door Kees

Veel sterkte en wijsheid trouwens. Het is een lastige kwestie!! :hug:

05 Jan 2014 12:07 door Anoniem115

Mijn ouders zijn ook uiteindelijk gescheiden.
Met mijn biologische moeder nog nooit leuk contact gehad.
Zij was ook de reden dat ik 3 jaar vrijwillig bij een pleeggezin heb gewoond.
Maar uiteindelijk in 2007 heb ik alle contact met haar verbroken.
Er is zo'n grote last van mijn schouders gevallen toen ik dat eenmaal heb gedaan.
Ik heb er nog geen dag spijt van gehad !

05 Jan 2014 14:24 door Lady

Wat een heftige verhalen allemaal. Sterkte en wijsheid voor jullie allemaal!

05 Jan 2014 15:44 door Fearie

Ik heb een aantal jaar geleden een periode van 2 jaar niet met mijn vader gesproken. Niet omdat we ruzie hadden maar we waren elkaar gewoon zat. Uiteindelijk in augustus 2011 bevallen en toen heeft mijn vriend contact met hem opgenomen omdat hij niet wou dat D zonder opa op zou groeien.
We zijn inmiddels 2 jaar verder en hebben goed contact, hij is dol op D en D op hem. Zien elkaar niet vaak, maar wel genoeg.

Met mijn moeder heb ik geen contact meer sinds april 2011. Maar daar is een gehele geschiedenis aan vooraf gegaan. Ze trok haar eigen plan, keek niet meer naar haar kinderen om en deed uiteindelijk dingen die ik haar erg kwalijk neem (ik heb het nooit naar haar uitgesproken, dus ze weet niet wat ik allemaal weet).
Na het zoveelste verwijt en beschuldiging over mijn vriend en de zwangerschap van D was ik het zat en heb ik haar met haar gedrag geconfronteerd. Ze werd erg boos en het was allemaal de schuld van een ander.
Ik heb sinds mijn verjaardag (toen heb ik haar op haar gedrag aangesproken) niet meer gesproken. Tot op heden ook geen behoefte aan gehad want ik wil D niet blootstellen aan haar gedrag.

Mocht je er over willen praten, dan mag je me wel pm-en

05 Jan 2014 16:03 door Travel

Zeker heftige verhalen van allemaal. Ik reageer later uitgebreider.
Parel ik ga je pm sturen straks.
Fijn weekend nog allemaal.

05 Jan 2014 19:18 door Anoniem280

Ik heb 8 jaar geleden het contact met mijn moeder verbroken. Sinds dat mijn ouders gescheiden zijn, heeft mijn moeder nooit echt naar mij omgekeken. Ik heb altijd bij mijn vader gewoond. Eigenlijk is het contact, die ik wel met haar had, heel oppervlakkig geweest. Later zei ze mij dat er niets aan de opvoeding klopte! Ik zei tegen haar dat ze daar niet over kon oordelen, omdat ze er nooit echt voor mij is geweest. Het enige hoe ze daar op kon reageren was door te huilen. Maar ze begon er steeds weer over!
Later, ik zou met vakantie, belde ik haar om te vragen of ik langs kon komen, paste niet, ze zou mij bellen wanneer het wel paste. Nu 8 jaar verder, nog geen telefoon gehad. Tuurlijk zou ik kunnen bellen, maar door alles wat er gebeurt en gezegd is hoef ik haar niet meer te zien. Ik ben klaar met haar!

Toen ik nog bij haar kwam, voelde het voor mij alsof ik bij een kennis op bezoek kwam. Ik heb haar nooit als moeder gezien, kwam ik bij haar noemde ik haar ook nooit mem, maar nam haar altijd bij naam.

05 Jan 2014 23:43 door Anoniem57

Dat is goed travel.

Ik moet zeggen, mijn vader heeft het allerbelangrijkste in mijn leven (mijn zwangerschap, en -de geboorte van- dochter) gemist, dat is nooit meer goed te maken in mijn ogen. Dat helpt mij wel in een 'verdrietig' moment, het is gewoon een eikel.

05 Jan 2014 23:57 door Anoniem309

Ik snap dat je hierdoor het contact zou willen verbreken, en dat is ook echt niet makkelijk. Zelf heb ik het ook wel eens willen doen, maar voor mij was dat toch te definitief. Ik heb daarom tijdelijk afstand genomen en hen gezegt dat ik niet wilde dat zij contact met me opnamen. Op die manier kon ik er zelf voor kiezen wanneer ik contact met hen wilde. Het is een lastige keuze om definitief de banden te breken. Sterkte en ik hoop dat je keuze door hen geaccepteerd wordt.

06 Jan 2014 10:13 door Vintage

Ik heb het contact ooit verbroken met mijn vader. Heb jaren geen contact gehad en daarna is hij plotseling overleden. Mocht je meer willen weten kun je altijd een pm sturen.

06 Jan 2014 20:56 door Bolus26

Ik heb 2 jaar geen contact met mijn vader gehad,nu sinds een aantal maanden weer wel af en toe. Hij heeft mijndochter een week voor haar eerste verjaardag gezien en sindsdien is er weer wat radiostilte van zijn kant. Ik kan dit nu prima handelen maar een paar jaar terug niet,dat wisselvallige gedoe , dit is voor mij ook een van de redenen geweest om het contact af te kappen. Pm mag hoor als je dat fijn vind!

07 Jan 2014 11:57 door Travel

Ik weet ook als ik dat doe dat mijn stiefmoeder komt praten om me over te halen het niet te doen. Ik weet dat zij het niet wilt en dat ze dat zou doen om dat er dan geen landmet mijn vader en zijn drank te bezeilen is en alle agressie en weetikveelwat op haar komt.

En mijn moeder heeft het vermogen niet mij te snappen. Hoe ik me voel en het ziet en dat het me zwaar ligt etc. En dan is het (zoals altijd) drama dat zij altijd goed is, en waar zij dit aan verdiend heeft blablabla en geheel overstuur van zal zijn, en dat haar eigen kind zo tegen haar doet etc.

Zo geen zin in gedoe. lastig....ene kant vind ik het zielig voor ze , aan de andere kant wordt ik zo moedeloos van ze en als ze komen of wij op visite gaan is het toneelspelen en ergeren.

07 Jan 2014 12:23 door Lindsya

Ik heb nu zo'n 12 jaar geleden het contact met mijn vader verbroken. Hij heeft ook een drankprobleem al zolang ik hem ken, ook al zeg die van niet. Hij is gewoon eerste klas tiran, het was altijd ikke, ikke en de rest kan stikken. Was altijd agressief en alles moest volgens zijn zin gaan. Mijn moeder koos eerst zijn kant omdat ze niet weg durfde bij hem. Gelukkig heeft ze het zes jaar geleden wel voor zichzelf gekozen en heeft ze nog 6 goede jaren gehad, helaas is ze overleden een jaar geleden.
Hij heeft mijn belangrijkste dagen niet mee gemaakt mijn huwelijksdag en de geboorte van mijn zoontje. Ik wil ook absoluut niet dat mijn vader mijn zoontje ontmoet en na mijn weten wil hij het ook niet. Ik wil hem echt niet in mijn leven, zeker zijn nieuwe vriendin ook niet. Helaas wonen we wel dichtbij elkaar en zien we elkaar regelmatig maar hij doet me niks. Hij mag zichzelf ook niet vader of opa noemen want die eer verdien die gewoon niet.

Travel, misschien moet je omdat je twijfel of je het contact wil verbreken, eerst eens een tijdje geen contact met ze zoeken en proberen dat ze ook geen contact met jou moeten zoeken. Kijken hoe jezelf voel en dan definitief een beslissing nemen of je echt contact vergoed wil verbreken. Heel veel sterkte in ieder geval.

Welkom op Zeg maar Yes!

Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Re: Kontakt ouders verbreken....wie ook?

Wie is er online?