Structuur of starheid of iets anders?
Laatst waren we een van haar sokken kwijt dus mijn vriend had haar andere sokken aangedaan.... weer boos, huilen schreeuwen, janken, zeggen dat de sokken niet goed zijn.
De haarspeldjes is ook elke keer een drama, ze kiest wat, vind het toch niet goed, ik geef aan dat ze gekozen heeft en dat het klaar is, weer een ontzettende bui (ik heb haar natuurlijk wel eens andere laten kiezen maar die zijn dan ook niet goed, en uiteindelijk zijn we 3 kwartier verder en heeft ze nog steeds geen speldjes die in haar ogen goed zijn)
Ik vind het lastig worden, ik weet niet zo goed wat het is. Ze stopt met boos zijn als ze, in mijn ogen, haar zin krijgt dan is het bijna altijd klaar en goed. Maar zoals ik al zeg in mijn ogen geef ik haar dan haar zin in dat wil ik dus niet altijd.
Aan de andere kant vind ik het ook een soort van zielig dat ze er dus zo reageert. Ik weet ook niet wat het is, is het starheid of is ze van de structuur? Terwijl ik de eventuele behoefte aan structuur in de rest van de dag niet merk, dagen zijn hier niet echt het zelfde, zeker nu niet in de vakantie daar lijkt ze geen last van te hebben.
Herkent iemand dit?