Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Biechttopic

<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 21 Dec 2013 16:51

Re: Biechttopic

Ohja, ik ben veel te vaak bezig met anderen. Durf soms niet eens de discussie met mensen aan te gaan omdat ik dan bang ben dat ze mij niet meer aardig vinden. Ik hoop zo dat pesters eens hard aangepakt worden, ze vergallen iemands hele leven. Nouja, nu is het ook natuurlijk wat ik er mee doe. Het is al zo lang geleden, ik ben volwassen en mensen reageren nu anders op mij. Maar de angst dat er achter mijn rug om gesmoesd wordt, of dat mensen mij raar vinden blijft. Bij sommige dingen die ik bijvoorbeeld op Facebook wil zetten, denk ik heel erg na en 9van de 10 keer doe ik het maar niet.

Echt 100% gelukkig...ik denk niet dat ik dat ooit kan worden. Ik word alleen zo moe van die onrust. En die onrust gaat de komende tijd alleen nog maar meer worden door dat ik dingen toch moet gaan verwerken uit het verleden en dat gebeurt door er toch over te praten. Zouden jullie zulke dingen delen met vriendinnen? En dan in reallife of via de whatsapp? Ik vind de whatsapp veel veiliger, dan zit er niemand tegenover me die meteen kan reageren.

Zooo...wat een verhaal weer...
<<

Serena

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 717

Geregistreerd: 02 Sep 2013 06:37

Bericht 21 Dec 2013 17:59

Re: Biechttopic

Ik zou het zeker delen, maar alleen met de personen waar jij je echt bij op je gemak voelt! En niet via whats aapp, omdat dat ook veel onpersoonlijker is en dingen niet goed over kunnen komen. Als je het in reallife verteld kunnen zij ook direct een knuffel geven of je echt steunen.

Wel heftig hoor, maar probeer echt jezelf weer wat meer te gunnen. Er zullen altijd mensen zijn die wat van je vinden of over je praten, het verschil zit hem in hoe jij ermee omgaat en in hoeverre jij je laat leiden door de rest van de wereld. En bedenk je dat je het je hele leven met jezelf moet doen en dat andere mensen kunnen komen en gaan. Sterkte, ook met de therapie!
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 21 Dec 2013 21:21

Re: Biechttopic

Dank je wel. Voor mezelf kiezen moet ook inderdaad. Het voelt nu nog niet goed om dat te doen. Het voelt egoïstisch. Net als met dat kerstjurkje laatst...ik had 'm in eerste instantie meteen moeten kopen. IK vind 'm leuk, maar uiteindelijk toch niet gedaan door dat ik dan weer doordenk wat anderen er van zullen vinden... (Plus een financiële teleurstelling, maar daarvoor had ik 'm al kunnen kopen)
<<

Anoniem 48

Bericht 21 Dec 2013 21:48

Re: Biechttopic

Maar wanneer voelt het dan wel goed om het te doen? Veranderen is moeilijk dat zal ik zeker niet ontkennen, maar hier word je zelf niet gelukkig van. Sommige stappen zijn heel eng om te zetten. Soms moet je eerst een stapje terug doen om verder te komen. Ik gun het je zo dat je weer lekker in je vel komt te zitten. Wil jij als je oud en bejaard bent terug kijken op een leven dat maar een 5 of een 6 was? Je wil toch een 10.
Ik weet ook nog hoe moeilijk ik het vorig jaar vond om zo'n stap te zetten. Ben inmiddels zo veel verder als toen. En ja daar ga je mensen voor kwijt raken, maar mijn ervaring is dat je er anderen voor terug krijgt. Ik neem aan dat je ook voor je patienten tot het uiterste gaat. Waarom ben jij minder belangrijk dan een ander?

Ik las dit gedicht laats in een boek en dit is zo waar.

Cirkel
Als ik blijf kijken
Zoals ik altijd heb gekeken
Blijf ik denken
Zoals ik altijd heb gedacht

Als ik blijf denken
Zoals ik altijd heb gedacht
Blijf ik geloven
zoals ik altijd heb geloofd

Als ik blijf geloven
Zoals ik altijd heb geloofd
Blijf ik doen
Zoals ik altijd heb gedaan

Als ik blijf doen
Zoals ik altijd heb gedaan
Blijft mijn overkomen
Wat mij altijd overkwam

Maar als ik mijn ogen sluit
En voel mijn ware zelf van binnen
Dan kom ik deze cirkel uit
En kan ik steeds opnieuw beginnen.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 21 Dec 2013 22:03

Re: Biechttopic

Tja, en nu zit ik te huilen..
Als je hele leven je verteld wordt dat je niks waard bent dan ga je er op een gegeven moment in geloven. En dat komt dan terug op moeilijke momenten, zoals nu.
<<

SoGood

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6114

Geregistreerd: 11 Sep 2013 11:54

Bericht 21 Dec 2013 22:04

Re: Biechttopic

Mooi Minx,

Weet je Biechtje. Mensen zullen áltijd iets van je vinden, positief of negatief. 98 mensen zullen je jurkje prachtig vinden en ja, 2 vinden hem waarschijnlijk spuuglelijk. Zo is dat, niemand is hetzelfde. Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende wensen. En weet je, dat is maar goed ook.

Je kúnt niet altijd maar iedereen te vriend houden. Persoonlijk houd ik juist van mensen die als ze bijvoorbeeld niet dezelfde mening delen als ik, daar voor uit durven komen. Mij stoort het juist weer als iemand anderen probeert te pleasen. Snap je wat ik bedoel? Wat je ook doet, het zal nooit voldoende zijn om iedereen blij en te vriend te houden. Dat is simpelweg onmogelijk.

Als jíj jezelf maar leuk vindt, daar gaat het om. Er is maar 1 mens waar je de rest van je leven dag en nacht mee om moet gaan en dat ben jezelf. Je mag echt wel wat liever voor jezelf zijn. Waarom zou je nog energie steken in mensen die je verdriet doen en bij wie je jezelf niet op je gemak voelt? Ga alleen nog mensen om die er toe doen, die iets toevoegen en waar jij iets bij toe kan voegen. Alleen zo houd je het leuk voor jezelf maar ook voor mensen die dicht bij je staan.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 21 Dec 2013 22:25

Re: Biechttopic

Verstandelijk weet ik dat allemaal ook wel. Nu nog samen met mijn gevoel. En in sommige dingen gaat het ook wel goed hoor. Op mijn werk weet ik dat niet iedereen mij aardig vindt, of mijn knalroze broek leuk vinden. Maar daar maak ik me niet druk om of interesseert het me minder.
Het zijn meer de mensen die dichtbij mij staan. Dat vertrouwen is er nog steeds niet op 1 of andere manier. Dat is dus niet leuk genoeg vindt om met mij om te gaan..terwijl als ik rustig afwacht ook vanaf de kant van de ander interesse komt. Ben alleen kort geleden weer in mijn vertrouwen beschaamd in een 'vriendschap', dan geeft dan weer zo'n schop. In het begin kon ik het laten rusten en heb ik de vriendschap 'opgezegd'. Maar nu blijf ik er maar steeds over denken. Terwijl zij mij alleen maar energie kostte. Ik ben nu wel negatief..er speelt nu weer (te) veel. Uiteindelijk zal de zon wel weer gaan schijnen!

Bedankt voor jullie opbeurende woorden en het weer even goed samenvatten/helder voor ogen krijgen,
<<

Anoniem32

Bericht 22 Dec 2013 23:52

Re: Biechttopic

Minx geweldig dat stukje! En zeer zeker waar.
<<

Dennenappel

Gebruikers-avatar

Kwebbel

Berichten: 376

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:42

Bericht 23 Dec 2013 17:27

Re: Biechttopic

Die tekst hangt bij mij op het werk, af en toe ga ik er even voor staan om hem bewust te lezen en te bedenken wat ik hierin nog voor mijzelf kan verbeteren.
Erg waardevol!
<<

Guus

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 948

Geregistreerd: 05 Sep 2013 19:25

Bericht 25 Dec 2013 00:00

Re: Biechttopic

Ik biecht op dat ik mensen erg snel vind zeuren en dat is niet zo aardig van mijzelf :thumbdown:
Vet Goochem!


30-08-2013, ik ook van jou
01-06-2015, mama is het woord waar het leven mee begint
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 25 Dec 2013 00:21

Re: Biechttopic

Guus schreef:Ik biecht op dat ik mensen erg snel vind zeuren en dat is niet zo aardig van mijzelf :thumbdown:


Eigenlijk herken ik dit vooral uit de periode na mijn vader zijn overlijden en mijn scheiding. Ik dacht zo vaak: mensen.. zeur eens niet zo. En dat vond ik ook echt niet aardig van mezelf. Waar ik altijd begrip had voor anderen, vaagde dat een beetje weg. En niet dat ik mezelf qua verdriet oid boven hun plaatste.. ik had wel zoiets van.. wees gewoon blij met wat je hebt.

Dus ik 'herken het. En ik denk echt dat het ermee te maken heeft dat je gewoon bovenmenselijk verdriet hebt, wat je dan niet meer 100% in staat stelt om voor andere, kleinere zaken plaats te maken. Dat bovenmenselijke verdriet stijgt boven alles uit, en niet tastbaar. Helemaal niet zelfs, want je leeft gewoon door en je doet gewoon je ding. Maar ergens sluimert dat enorme, onrechtmatige verdriet dat je voelt dat je ouder is overleden. En een zwaar ziekteproces heeft gehad, wat je ook niet moet onderschatten wat dat met je als mens doet. Ik ben harder geworden, nog harder voor mezelf, harder in het oordeel naar anderen. Vind ik soms ook nog steeds niet aardig van mezelf.

Ik heb altijd getracht nog steeds voor mensen er te zijn. Ik heb laatst iets gelezen dat me heeft doen schrikken hier. Ik ga er verder niet teveel op in maar ik was zo bang het over mij ging en dat diegene dacht dat ik geen ruimte meer zou hebben voor haar eigen emoties etc. Terwijl ik ergens weet dat dat niet zo is.

Moraal van het verhaal, voordat het teveel over mij gaat, ik herken het. En ik denk oprecht dat er nu iets bij je los komt. En dat stukje kun je pas ervaren als je dat bovenmenselijke, alles verscheurende verdriet hebt meegemaakt dat je ziet dat sommige anderen wél veel hebben en dan blijven hangen in kleinere dingen. Voor je gevoel dan.

Hmmm.. mijn punt wordt niet echt duidelijk. Is eigenlijk ook niet de tijd na de eerste kerstavond etc. Hoe is die verlopen voor je?? De eerste kerstavond zonder je moeder? Besef je het? Of is die roes, logischerwijs, nog aanwezig?
<<

Guus

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 948

Geregistreerd: 05 Sep 2013 19:25

Bericht 25 Dec 2013 09:39

Re: Biechttopic

Thnx voor je reactie Caro, misschien zit er wel een kern van waarheid in.

Ik heb helemaal niet het gevoel erg verdrietig te zijn. Natuurlijk is het verdrietig en was het heftig maar ik kan er goed mee omgaan en ben mij bewust dat andere mensen veel meer leed hebben. En dat betekend niet dat ik mijn berdriet geen ruimte geef, heb momenten dat ik even huilend op de bank zit.

Het valt me gewoon op dat mensen om mij heen heel anders omgaan met elke tegenslag en dat begint me een beetje te irriteren. En dan niet in de zin dat ik het 'erger' heb en meer recht heb om down te zijn, maar meer dat ik denk: kom op geef jezelf een schop onder je hol, kijk om je heen. Als ik het kan kan jij ook!

Ik zet mijzelf er gelukkig vrij snel overheen hoor en besef me goed dat ieder ander zijn eigen manieren heeft, maar normaal gaat dat vanzelf en nu moet ik me eerst over een bepaalde irritatie heen zetten.

Ik weet niet wat je hebt gelezen en ik weet dat ik hier niet zoveel meer kom maar herken me niet in het beeld dat je alleen ruimte hebt voor je eigen gevoelens, jij reageert juist, net als nu, empatisch met uitleg vanuit je eigen ervaringen dus kan het me eigenlijk niet zo hoed voorstellen.

Kerst is niks aan dit jaar, ik werk dus was uberhaupt niet naar mijn ouders gegaan dus het stukje gemis valt nog mee... Merk dat ik met weemoed terugdenk aan vroeger... Wat was kerst leuk toen!

En nu zeur ik zelf dus is mn hele punt weg... Ai iets met een pot en een ketel
Vet Goochem!


30-08-2013, ik ook van jou
01-06-2015, mama is het woord waar het leven mee begint
<<

Marsy31

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6658

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:19

Bericht 25 Dec 2013 09:51

Re: Biechttopic

Ik herken dat Guus.. Ik vind het heel moeilijk om onder woorden te brengen waarom het me nu eigenlijk zo irriteert of waar het vandaan komt. Ik denk dat het bij mij komt omdat ik zelf al best veel meegemaakt heb (nu irriteer ik me zelfs aan mezelf dat ik zoiets schrijf) en beetje de mentaliteit heb gekregen: what doesn't kill you makes you stronger. Zo ben ik ook opgevoed.

Voorbeeld is dat mijn ouders een verstandelijk gehandicapte dochter hebben en de eerste 10 jaar van haar leven en de eerste 6 van mijn jongste zusje (allergisch voor bijna alles in leven) in het ziekenhuis hebben doorgebracht. Nooit over gezeurd, het was nou eenmaal zo. Maar nu heeft de buurvrouw een zoontje met diabetes. En aandacht vragen dat ze doet.. Ze is er altijd door overspannen en haar zoontje doet mee aan gezellige dagjes uit voor kinderen die ernstig ziek zijn en elke facebook post gaat hierover. Geld inzamel acties voor haar zoontje, 'dat hij ook een dagje gezellig weg kan'. Terwijl die jongen nu al 12 is en er zelf helemaal niet mee zit. Hij voetbalt, gaat naar pretparken als een normaal kind en gaat gewoon naar school. Maar zijn moeder wil hem graag in het hokje stoppen van 'heel zielig'. Ik word er echt horensdol van!

En dat is gemeen van mij, want ja, ieder huisje heeft zijn kruisje en elk leed is eigenlijk erg. Maar ik merk dat ik het eigenlijk heel moeilijk vindt soms. Schop onder je kont en dóe er wat aan.

Oh, ik voel me mega schuldig dat ik dit opschrijf. Ik voel me gesterkt door het feit dat ik hier dus niet alleen in ben..
Afbeelding
Afbeelding
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 25 Dec 2013 15:06

Re: Biechttopic

Guus schreef:Thnx voor je reactie Caro, misschien zit er wel een kern van waarheid in.

Ik heb helemaal niet het gevoel erg verdrietig te zijn. Natuurlijk is het verdrietig en was het heftig maar ik kan er goed mee omgaan en ben mij bewust dat andere mensen veel meer leed hebben. En dat betekend niet dat ik mijn berdriet geen ruimte geef, heb momenten dat ik even huilend op de bank zit.

Het valt me gewoon op dat mensen om mij heen heel anders omgaan met elke tegenslag en dat begint me een beetje te irriteren. En dan niet in de zin dat ik het 'erger' heb en meer recht heb om down te zijn, maar meer dat ik denk: kom op geef jezelf een schop onder je hol, kijk om je heen. Als ik het kan kan jij ook!

Ik zet mijzelf er gelukkig vrij snel overheen hoor en besef me goed dat ieder ander zijn eigen manieren heeft, maar normaal gaat dat vanzelf en nu moet ik me eerst over een bepaalde irritatie heen zetten.

Ik weet niet wat je hebt gelezen en ik weet dat ik hier niet zoveel meer kom maar herken me niet in het beeld dat je alleen ruimte hebt voor je eigen gevoelens, jij reageert juist, net als nu, empatisch met uitleg vanuit je eigen ervaringen dus kan het me eigenlijk niet zo hoed voorstellen.

Kerst is niks aan dit jaar, ik werk dus was uberhaupt niet naar mijn ouders gegaan dus het stukje gemis valt nog mee... Merk dat ik met weemoed terugdenk aan vroeger... Wat was kerst leuk toen!

En nu zeur ik zelf dus is mn hele punt weg... Ai iets met een pot en een ketel


Je zeurt niet, dus dat scheelt ;-). Weg met je punt haha. Nee, serieus. Je zeurt echt niet. Maar ik herken ook weer wat je schrijft. Ik voelde me ook niet verdrietig echt. Ik wist dat er verdriet was, en dat sluimerde maar echt continue alleen maar verdrietig. Nee dat niet.. denk ook dat je eigen hersens je ervoor beschermen hoor en het verdriet maar mondjesmaat doorlaat. Anders wordt het teveel voor je als mens om het te verwerken.

Hahah, ik dacht ook vaak: kom op zeg.. als ik het kan met alles wat er speelt, kan jij het ook. Maar goed. Die irritatie die je ervaart, ik heb het nog steeds. Ik leer er maar mee leven maar moet wel oppassen dat ik niet al te snel denk 'zeur niet zo'. Dan ga ik echt bewust even een stap terug en hoor de ander aan. Dat kost af en toe wat moeite. En heel eerlijk: sommige mensen vind ik gewoon naar en vervelend en wil ik het niet eens bij proberen ;-)
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 26 Dec 2013 22:10

Re: Biechttopic

Waarom is het toch zo gruwelijk moeilijk de juiste hulp te vinden?

Ik dreig hartstikke vast te lopen, voel me met grote regelmaat zeer ellendig en ben niet bij machte er zelf wat aan te doen. Mijn huisarts is op de hoogte en is er ook mee bezig, maar het loopt steeds spaak bij het GGZ. Moet ik eerst weer zwaar depressief en apathisch alleen maar in mijn nest liggen en mezelf nauwelijks nog aankunnen voor er iets mogelijk is?

Ik kan niet opgeven, ik moet gewoon doorgaan. Maar er moet nu echt snel iets gebeuren.

Ik ben zo op tijd geweest met ingrijpen en dan zou het alsnog misgaan door de vertragingen bij het GGZ? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
<<

Angela

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 556

Geregistreerd: 02 Sep 2013 10:26

Bericht 27 Dec 2013 00:02

Re: Biechttopic

Biechtje schreef:Waarom is het toch zo gruwelijk moeilijk de juiste hulp te vinden?

Ik dreig hartstikke vast te lopen, voel me met grote regelmaat zeer ellendig en ben niet bij machte er zelf wat aan te doen. Mijn huisarts is op de hoogte en is er ook mee bezig, maar het loopt steeds spaak bij het GGZ. Moet ik eerst weer zwaar depressief en apathisch alleen maar in mijn nest liggen en mezelf nauwelijks nog aankunnen voor er iets mogelijk is?

Ik kan niet opgeven, ik moet gewoon doorgaan. Maar er moet nu echt snel iets gebeuren.

Ik ben zo op tijd geweest met ingrijpen en dan zou het alsnog misgaan door de vertragingen bij het GGZ? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Wat goed van je dat je hulp hebt gezocht en je de signalen bij jezelf herkent! En wat moet het ongelooflijk frustrerend zijn dat je de hulp die je zo hard nodig hebt niet krijgt!
Helaas heb ik het gevoel dat dat wel de bedoeling is bij de GGZ. Al is mijn mening niet geheel objectief. Maar je bent niet van hen afhankelijk voor goede hulp he, er zijn meer mensen die je kunnen helpen! Zie je het zitten om, samen met je HA, maar andere hulpverlening te zoeken?
Héél veel sterkte en blijf vechten voor goede hulp!!
Those we loved don't go away, they still walk beside us, every day. Unseen, unheard, but always there. Still loved, still missed, still very dear!
<<

Anoniem7

Bericht 27 Dec 2013 11:44

Re: Biechttopic

Ik biecht op dat ik me met vlagen zo verschrikkelijk kut voel. Ik ben drie weken terug door verwezen naar de psycholoog, 6 januari afspraak en toen werd er nog gevraagd of ik dat wel ging redden, zo lang. Toen deed ik er nog vrij lacherig om, ja, ik loop nu al zo'n tijd dus waarom zou die ruime maand er niet bij kunnen? Maar inmiddels heb ik wel het idee dat de komende anderhalve week beter gewoon érg snel voorbij kan gaan, kijk er zelfs reikhalzend naar uit.

Ik wil huilen maar ik kan het niet. Heb geregeld chagrijnige buien waar ik mezelf echt niet uit kan krijgen, wat ik ook probeer en hoe streng ik mezelf ook toespreek. Op m'n werk ging het na mijn vakantie een week-twee weken goed en had ik het gevoel alles in de hand te hebben, maar nu heb ik het idee dat ik alle grip verlies en het niet meer bij kan benen. Ik ben moe en blijf moe, ookal slaap ik gemiddeld 8 uur per nacht. En ik kan zomaar uit het niets woest worden, écht woest. Net zoals laatst, kleine dingetjes die me irriteerden en waarvan ik mezelf steeds probeerde tot de orde te roepen om er niets van te zeggen omdat het allemaal zo erg echt niet was. En dan ineens komt álles eruit en heb ik op de prullenbak staan intrappen en m'n vriend gesommeerd dat hij echt niet bij me in de buurt moest komen omdat anders de hele servieskast kapot gegooid zou worden. En waarom, om wat kleine huishoudelijke ergenisjes. M'n vriend schrok zich wezenloos.
Het ergste vind ik nog, seks hebben we inmiddels al maanden niet meer gehad, ik laat hem gewoon niet toe en wijs hem direct af. Ik weet niet waarom, van iedereen met wie ik seks gehad heb, is seks met hem toch veruit het fijnst. Ik voel me tot hem aangetrokken maar het lijkt wel, hoe langer het geleden is, hoe moeilijker het wordt. En ik begrijp gewoon echt niets aar het vandaan komt. Ik heb geen negatieve ervaringen op seksgebied, ik vind mezelf alleen verschrikkelijk, niet gemaakt voor seks ofzo, want wie kan mij nou seksueel aantrekkelijke vinden. En hij accepteert alles allemaal maar, de lieverd. Maar hij vindt het zo moeilijk. En ik ook.
<<

Kannibaal

Bericht 27 Dec 2013 12:22

Re: Biechttopic

Ik ben geen deskundige, maar op mij komt het over of je veel te veel van je zelf vraagt. Leg je de lat niet te hoog voor jezelf?
Is het niet mogelijk dat je vandaag of maandag opbelt naar de psycholoog, het verhaal kort uitlegt, met de vraag of je eerder terecht kunt dan 6 januari?

Sorry ik kan je ook niet verder helpen, ik wil je wel veel sterkte wensen en een knuffel geven :hug:
<<

Anoniem38

Bericht 27 Dec 2013 12:35

Re: Biechttopic

maple: :hug:
<<

FruttiTutti

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 105

Geregistreerd: 01 Sep 2013 10:43

Bericht 27 Dec 2013 19:38

Re: Biechttopic

Ach Maple toch :( ..
Ik denk écht dat het heel goed is dat je hulp gezocht hebt, wel enorm balen dat het nog op zich laat wachten. Je zou kunnen bellen om te vragen of er eerder plek is, maar ik vrees dat dat niet zo gemakkelijk gaat (tenzij je je zo naar voelt dat je jezelf iets aan wilt doen?, in dat geval ONMIDDELIJK aan de bel trekken)..

Ik herken veel in wat je schrijft, en ook ik heb 6 januari eerste gesprek (intake en alles al wel gehad)...
Als je wilt, mag je me PM-en, miss heb ik nog wat tips voor je.

Sterkte! :hug:
<<

Anoniem7

Bericht 27 Dec 2013 20:28

Re: Biechttopic

Ik heb 6 januari pas m'n intake, dat ook nog eens. Bedankt voor je aanbod om je te mogen PM-en. Aan de ene kant vind ik dat ook fijn, herkenning, maar aan de andere kant weet ik niet waar ik het over zou moeten hebben en word ik ook doodmoe als ik over mezelf praat en over hoe het met me gaat, want dat weet ik gewoonweg niet. Het ene moment kan ik de hele wereld aan en het andere moment is het gewoon weer ff niks. Ik wil ook heel graag wetens aar dit gevoel vandaan komt, ik denk altijd in oorzaak-gevolg en ala ik de oorzaak weet zou ik dit misschien ook wel aan kunnen pakken, maar ik weet gewoon echt niet wat mijn buien nou triggert.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 28 Dec 2013 00:00

Re: Biechttopic

Ik wil graag even iets van me afschrijven, en doe dat liever niet onder mijn eigen naam.

Als kind heeft mijn partner een gedraaide bal gehad, doordat het niet goed ingedaald was. Volgens de dokter waren ze er wel op tijd bij, maar was er wel een, kleine, kans dat hij onvruchtbaar zou kunnen zijn aan die kant, doordat de zaadleider bekneld is geweest, waardoor er schade kan zijn ontstaan.

Op zich geen probleem, want je hebt sowieso 2 zaadleiders, maar toch wel iets om je zorgen om te maken, denk ik. Nu heeft hij de laatste tijd een beetje last aan die bal, maar is hij te eigenwijs om het te laten onderzoeken. Ik probeer hem juist naar de dokter te krijgen, die is er voor dat soort problemen, en gaf aan dat hij het gelijk kan vragen, en wellicht onderzoek kan laten doen, om te kijken of er genoeg werkende spermacellen zijn. Hij vindt dit onzin, want het komende jaar zal er sowieso nog geen kind komen.

Heeft hij gelijk in, maar toch maak ik me erg zorgen. Ik wil het er niet met hem over hebben, maar ben ergens diep van binnen bang dat hij misschien helemaal geen kinderen kan krijgen...... En ik zou dat graag weten, nu zijn we jong en kunnen we nog genoeg tijd gebruiken om hulp te krijgen met zwanger worden. Hij wil het niet, wellicht uit angst.

Hoe moet ik hiermee omgaan?
<<

Anoniem301

Bericht 28 Dec 2013 00:29

Re: Biechttopic

Caro volgens mij heb je het over mij? Dat stukje ging niet over jou, maar over 2 vriendinnen die zeer dichtbij me stonden jaren geleden.
<<

Caro

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8396

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:26

Bericht 28 Dec 2013 10:43

Re: Biechttopic

Carrie schreef:Caro volgens mij heb je het over mij? Dat stukje ging niet over jou, maar over 2 vriendinnen die zeer dichtbij me stonden jaren geleden.


Ging niet over jou moppie!! Aan jou zou ik dat direct vragen én ik weet dat jij er niet zo over denkt dus dat scheelt!
<<

Anoniem301

Bericht 28 Dec 2013 13:26

Re: Biechttopic

Caro schreef:
Carrie schreef:Caro volgens mij heb je het over mij? Dat stukje ging niet over jou, maar over 2 vriendinnen die zeer dichtbij me stonden jaren geleden.


Ging niet over jou moppie!! Aan jou zou ik dat direct vragen én ik weet dat jij er niet zo over denkt dus dat scheelt!

Haha ok! Gelukkig maar.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers