Nooit geweten. Nog steeds niet.

Euh ik wilde vader worden en actrice. Ik ben nu 25 en heb geen flauw idee wat ik zou willen..

Ja, natuurlijk, ik heb dromen ;) Schrijfster of cabaretière... Maar ja. Is ook niet geheel realistisch.

Bij mij is het eigenlijk gegroeid. Ik heb altijd gedacht dat ik een 'glamour' achtige baan wilde. PR (Samantha Jones haha), mode, interieur.. En dan gelijk op de grote plaatsen (Elle, VT wonen etc.).

Maar tijdens mij studie (I nterieurvormgeving) kwam ik er eigenlijk achter dat het voor mij echt een hobby is en dat de omgeving helemaal niet bij mij past. Mega oppervlakkig en veel 'gebakken lucht'. Ik vind dat oppervlakkige best prima als het om mijn hobbies gaat. (Mode en interieur).

Toen dus op zoek gegaan naar iets waar ik echt gebruik kan maken van mijn positieve karaktereigenschappen. Iets waar ik mijn gevoel in kan stoppen. Waar ik echt iets voor een ander kan betekenen. Ik ben er de afgelopen jaren achter gekomen dat dat zo belangrijk is voor mij.

Vandaar dat ik nu dus aan het solliciteren ben naar een opleidingsplaats in de zorg

Als klein meisje wou ik danseres worden, toen ik wat ouder was werd het juf. In de puberteit kwam ik erachter dat mijn hart bij de zorg ligt voor zowel ouderen als kleintjes Maar ik ben lichamelijk gehandicapt (niet heel erg, je ziet het bijna niet)en dat brak me op. Nu wil ik medisch receptioniste worden zodat ik indirect nog wel iets met de zorg heb.

Ik heb als klein meisje altijd geroepen dat ik iets met kinderen wilde gaan doen, OF iets in het ziekenhuis.

Heb uiteindelijk de PW opleiding gedaan, gericht op de kinderopvang. Toen ik die had afgerond wist ik niet zo goed wat ik nou wilde. Werken of verder leren. Ik heb toen gekozen om te gaan werken in de kinderopvang en dat heb ik bijna 3 jaar lang gedaan. Alleen toen kwam ik er toch wel achter dat ik het wel leuk vond, maar niet voor altijd. Door de crisis raakte ik mijn baan in de kinderopvang kwijt en dat was voor mij wel het zetje in de juiste richting. Ik wilde een ander beroep leren. De keuze hiervan was voor mij vrij snel duidelijk, Verpleegkundige.

Na een aantal sollicitaties aangenomen in een ziekenhuis en sinds september volg ik een BBL opleiding tot verpleegkundige en ik heb er nog geen seconde spijt van. Het is zwaar, pittig, heel erg leuk en vooral erg dankbaar werk. Ik weet nu dat ik op mijn plek zit!

.

Op mijn middelbare school had ik het idee iets in de bedrijfseconomie te gaan doen. Wat ik dan werkelijk zou willen, geen idee, maar wel iets met cijfers, maar dan niet te wiskundig, daar vond ik mezelf geen type voor.
Gedurende mijn studie heb ik wel een aantal fases gehad met wat voor werk ik dan wilde gaan doen (van marketing tot consultant). Toen ik uiteindelijk een baan moest gaan zoeken kon ik in het vakgebied waar ik op dat moment graag wilde werken geen baan vinden.
Via een recruter ben ik in de verzekeringswereld beland. Bij een bedrijf dat opleidingen heel belangrijk vindt. Dus door die opleidingen heb ik uiteindelijk mijn passie gevonden. Toen ik aan een actuariële opleiding begon, viel alles op zn plek. Toch juist wel dat wiskundige, maar niet puur om het wiskunde, juist de toepassing, vind ik leuk.
Sinds twee jaar heb ik een baan in de actuariële wereld. Vanaf het eerste moment heb ik het idee dat dit echt wel iets voor mij is.

Dat wist ik niet en heb ik nooit geweten. Na mijn ge-wel-dige studie kwam ik niet aan de bak en toen was het tijd voor plan b en ben ik omgeschoold. Nu heb ik het ook prima naar mijn zin eigenlijk.