Ik ben na haast 8 weken gestopt met borstvoeding omdat ik een flinke borstontsteking kreeg, deed enorm veel pijn en de productie verminderde zo snel dat ik ben gestopt. Was ook echt goed ziek van de ontsteking dus kreeg het helaas niet opgebracht om nog te proberen.

Bij mij kwam de borstvoeding gewoon helemaal niet op gang.

Bij J, ben ik gelijk met flesvoeding begonnen maar wou het bij R, echt een kans geven. Na een paar dagen trok ik het gewoon echt niet meer. Ik was zo uitgeput en daar kwamen nog andere redenen bij dat ik het heb opgegeven. Eigenlijk (uiteraard altijd achteraf) baal ik er vreselijk van maar op dat moment kon ik voor mij gevoel gewoon niet anders.

Ik heb een tweeling, waarvan mijn zoon ineens heel veel dronk en mijn dochter heel weinig. Hierdoor waren vraag en aanbod totaal niet op elkaar afgesteld. Helaas.

Ik heb het 3,5 maand volgehouden, maar wilde het liefst veel langer BV geven.

Ik ben na 4/5 weken gestopt. Het heeft enorm veel moeite gekost om de bv op te starten en want het ging niet van een leien dakje. Op een gegeven moment ging het toch heel goed, S groeide en het ging makkelijker. Maar toen begon ze te klooien, niet effectief drinken, vaak aan de borst en dan 45 min sabbelen, dus na 10 min wilde ze weer Dat heb ik 10 dagen volgehouden en toen brak het mij op. Ten dat niet verbeterde heb ik de handdoek in de ring gegooid, ik vond het moeilijk maar ik had al een haat/liefde verhouding met bv ivm de slechte start en het vele investeren erin en ik denk dat dit de uiteindelijke druppel is geweest. Ik vind het nog steeds erg jammer maar denk dat ik er aan onderdoor was gegaan als het langer door ging. Kolven kan ik btw niet, dan komt er 20 cc uit (beiden borsten bij elkaar) dus dat was geen optie.

Mocht er hier een tweede kindje komen dan wil ik het heel graag wel weer doen en hopelijk gaat het dan wel goed.

L wilde niet aan borst drinken, na 5 weken fulltime kolven trok ik het niet meer en ben ik begonnen met afbouwen.

Waarover twijfel je bubble?

B kon nog niet aan de borst, dus ik kolfde. Ik had maar max een productie van 100cc per dag en ik werd compleet gestrest van het kolven om de paar uur, naast alle ziekenhuisbezoeken.

De eerste paar weken heeft K borstvoeding gehad, totdat bleek dat hij extreem allergisch voor was.
Zelfs nog en tijd zelf koemelkvrij gegeten omdat er gedacht werd aan koemelkallergie maar ook toen ging het niet beter met hem (hij lag al die tijd in ziekenhuis dus ik kolfde als ik niet bij hem was)
Hij is op hele specifieke voeding gezet (Neocate LCP) en dat ging goed maar inmiddels had ik de vriezer vol liggen met koemelkvrije borstvoeding.
Dat is toen door bemiddeling van een arts en nadat mijn melk en ik gecontroleerd waren gedoneerd aan een heel ziek kindje.
Ik had echt een mega productie en geen hekel aan het kolven. Of nou ja, ik dacht er eigenlijk niet echt bij na maar vond het (toen) vanzelfsprekend.
Ik wist immers hoe het is als je kindje heel ziek is en voor mijn zoon konden mijn vriend en ik niks anders doen dan er voor hem zijn, met hem knuffelen en hem troosten als hij pijn had of bij vervelende onderzoeken.
Dat ik met mijn melk een ander heel ziek kindje kon helpen, dat gaf mij zo'n goed gevoel dat ik tot K een halfjaar was ben blijven kolven.
Toen ben ik gestopt omdat ik 3x20 en 1x 15 liter had gedoneerd en het kolven lastig te combineren was met mijn werk (ik werk/begeleid ook ambulant dus vaak geen vaste werkplek)

Ik heb bij beiden meerdere borstontstekingen gehad en die werden steeds acuter. De laatste keer ging ik in een half uur van niks aan de hand tot ijlend op bed liggen en niet meer in staat zijn om op te staan. Nu combineer ik de borstvoeding met flesvoeding zodat ik geen constante stuwing meer heb door de hyperlactatie en tot nu toe gaat het super!

Voornamelijk door de pijn

Bij zoon ben ik vorige week gestopt.
Ik vond het gewoon mooi geweest, het was achteraf ook perfect getimed: hij heeft net z'n 1e twee tandjes gekregen

teletascha, ik ben benieuwd: had je zoon daarvoor al een speentje? of wat doe je nu als hij zich 's nachts meld?
heeft het nog invloed gehad op zijn ritme, of had hij dit ook al wel met bv?

Bij Louise ben ik met live voeden gestopt na 3 weken. Ik had me onvoldoende voorbereid en kende de weg naar goede begeleiding niet. Het deed pijn en ik had kloven tot bloedens toe. Elke voeding was het drama. Toen heb ik nog 3 weken gekolfd . Na 8 weken moest ik gaan werken en kon ik sowieso niet kolven dus dan had ik ook de moed niet meer om er nog wat aan te doen.

Nu heb ik ook al op punten gestaan dat ik wilde stoppen maar dankzij een goede begeleiding, voorbereiding en steun van mijn omgeving ben ik nog bezig. En daar ben ik blij om! Want ik heb er heel veel spijt van dat ik ben gestopt bij Louise.

Ik wilde dolgraag borstvoeding geven maar L. Werd 4,5 te vroeg geboren. Ik ben gelijk begonnen met kolven en uiteindelijk na 3 weken lukte het hem live aan de borst te krijgen. Dit ging helaas niet lang goed. Hij werd heel snel boos aan de borst omdat hij de fles gewend was, ik had last van vaatspasmen wat nog verergerd werd doordat L.'s zuigtechniek verkeerd was en hij tepelklemde als er niks meer kwam (als gevolg van de vaatspasmen) en we kregen spruw. Zelfs de lactatiekundige kon niks betekenen. L. Had het gewoon niet goed geleerd.
Ik heb toen nog een tijd fulltime gekolfd maar ben dit opeen gegeven moment gaan afbouwen omdat ik gewoon heel veel moeite had genoeg te kolven, eigenlijk ben ik in eerste instantie evenveel blijven kolven maar wat ik te weinig had gaf ik in poedervorm. Toen mijn man overleed kelderde mijn productie helemaal. Ik ben toen nog even door gegaan met kolven, maar ik kreeg de productie niet goed meer op gang en heb toen met veel verdriet besloten helemaal te stoppen voor ik er aan onderdoor ging.

Bij de oudste na 3 maanden ivm een operatie bij mij. Bij de jongste na 7 maanden ivm afvallen bij hem, borstweigeren en een nieuwe baan voor mij.

Ik vind mezelf eigenlijk niet onder 'kortvoeders' vallen, zoals het mooi in de openingspost staat

Ik heb 6 maanden bv gegeven, ik ben gestopt omdat mijn productie enorm terugliep. Achteraf gezien voornamelijk door veel stress.

Ja, hij heeft al een speen sinds de 2e week. Hij dronk toen goed aan de borst, en de kraamhulp vond het prima (sommigen zijn echt tegen het geven van een speentje aan borstkindjes).
Vanaf een maand of 3 hadden we al een redelijk ritme met voeden.
Zoon sliep eigenlijk vanaf 4 weken door (dochter vanaf 2 weken) op borstvoeding. Met doorslapen bedoel ik van 23:00 tot ongeveer 5:30.
Ik heb geen verschil gemerkt met stoppen, maar vanaf 5 maanden eet hij nu ook bijvoeding, dus een aantal voedingen zijn al weggevallen en vervangen door fruithap, groente/aardappelprutje en yoghurt.

Ik ben gestopt door een borstontsteking en het hele geklooi met de voeding. Ik was er zooooo klaar mee.

Als ik 2,5 dag was gaan werken ipv 5 halve dagen was ik hoogstwaarschijnlijk gestopt na mijn verlof, ik had gewoon echt geen zin in zo vaak op het werk kolven.

Ik kan mezelf wel rekenen onder de 'ultra kortvoeders' ik ben namelijk de tweede dag al gestopt

Ik wilde eigenlijk helemaal geen borstvoeding geven, maar heb me door een vrij nare vrouw van het kraamzorgbureau laten overhalen. Ze werd echt gewoon een soort van pissig toen ik vertelde dat ik geen borstvoeding wilde geven.

Toen eenmaal begonnen deed het tenenkrommend veel zeer elke keer als ze aanhapte dat ik na twee dagen al begon te huilen als ze weer voor een voeding kwam.... En daarbij voelde ik me helemaal niet op me gemak om borstvoeding te geven als er mensen bij waren. Samengevat, borstvoeding en ik gaan niet zo goed samen.

Bij een eventuele tweede ga ik gelijk met flesvoedings beginnen.

Ik bedoel meer de vrouwen die zelf besloten hebben om te stoppen en niet hun kindje af laten bouwen ;)

Na vier weken huilde B. zo vaak en zo veel dat ik de fles heb gegeven. Helaas door onvoldoende voorlichting en kennis. B. dronk met een tepelhoedje ( ivm vlakke tepels) dat ik niet goed gebruikt, hij slurpte mijn tepel het hoedje in waardoor mijn tepel heel lang werd. Hierdoor deed het enerzijds pijn, maar dat viel nog mee, anderzijds kreeg hij hierdoor weinig binnen. Ook wilde hij graag meer drinken maar omdat de kraamhulp zei dat om de drie uur het streven was deed ik dat niet. Een eventuele volgende keer wil ik dat toch anders gaan aanpakken.

Ik ben na 4weken fulltime kolven gestopt. Heb hele verkeerde hulp bij het opstarten gehad waardoor het vanaf begin af aan niet lekker liep en ik door steeds meer stress er tegen op ging zien.

Nu heb ik zo'n naar gevoel aan overgehouden dat ik nu te onzeker en bang ben om het weer te proberen.