Sinds een half jaar zijn mijn ex en ik uit elkaar. Hierbij hebben we uitgesproken vrienden te willen blijven en we hebben elkaar dan ook al een aantal keer weer gezien. De laatste tijd voel ik me echter minder prettig/comfortabel met deze vriendschap, door een aantal van zijn uitspraken.

Zo zou hij "jaloers zijn als je je verjaardag met anderen viert." en blijft ie er op hameren dat, gezien de dingen die wij tegen zijn gekomen in de relatie, het niet zou trekken als ik nu in een nieuwe relatie zou stappen. Daarnaast is er een plek waar we beide graag komen, maar hij wil er pertinent niet tegelijk zijn. (heeft hij niet zo duidelijk uitgesproken maar klonk er duidelijk in door.)

Nu heb ik sinds kort wel weer iemand beter leren kennen en hebben we wel een relatie gekregen. Die keuze maak ik immers nog altijd zelf.

Ergens denk ik dat ik me het fijnst zou voelen, hoeveel ik ook om hem geef, om het contact te beëindigen. We hebben nog een aantal concerten staan (2 in april, 1 in juni), maar zou het prima vinden alleen te gaan.

Ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken. Als ik zeg dat ik een relatie heb, verbreekt hij hoogstwaarschijnlijk het contact, maar ergens voelt die manier niet fair. Ik weet dat het hem ook veel pijn zal doen. Over de uitspraken hebben we het eerder gehad, maar blijf me er toch niet prettig bij voelen. En nu appte hij vanochtend om in het weekend af te spreken, dus dat voelt eigenlijk wel als "het" moment.

Hoe zouden jullie het aanpakken? Ik kan het natuurlijk brengen zoals hierboven maar ben ook "bang" dat ie dan probeert het goed te praten/me over te halrn