Oeh, beetje confronterend dit. Bij ons is het namelijk andersom. Hij heel romantisch en ik ben vrij nuchter en hoeft die "onzin" niet. Ik ben in onze hele relatie (bijna 18 jaar) nooit echt romantisch geweest, ik probeer het wel omdat ik weet dat hij het fijn vindt.

Heb je al eens aangegeven dat je die opmerkingen storend vind? Wellicht dat hij ze in het vervolg wat subtieler kan brengen. Verras hem eens op zijn verjaardag met een romantisch uitje, en wellicht kan je dan op een speelse manier aangeven: "Kijk, zo kan het ook".

Haha, ik moest wel een beetje lachen om die onderbroek. Vervelend dat hij niet romantisch is Danny. Gelukkig is hij wel trouw, lief en een goede vader. Daar kan geen bos rozen, duur lingeriesetje of kaarsje tegenop!

Oei, ik snap dat het vervelend is. Ik denk dat het fijn is soms een beetje waardering te krijgen voor de moeite die je doet. Gelukkig kun je het relativeren en zie je verder in dat je man wel goed voor je is.

Ik heb 2 enorm romantische mannen in mijn leven. En ik ben zelf zo a-romantisch als de pest. Maar probeer te erkennen dat zij dit beiden wel nodig hebben en spreek mijn waardering naar ze uit als ze moeite doen.

Paar maanden geleden zat ik met mijn vriend in Parijs in een schattig restaurantje bij het water en hadden we uitzicht op 1 of andere Parijs' monument (ik geloof de notre dame?) Hij zat er bij weg te zwijmelen en pakte mijn handen vast en noemde het "zo romantisch".. ik heb die gevoelens van romantiek dan totaal niet, maar probeer wel samen van het moment te genieten. En met mijn man is het hetzelfde. Die is ook romantisch. Al is dat wel minder geworden door de jaren heen.

Begrijp ik het goed dat je een vriend hebt én een man? Wel grappig dat ze dan allebei romantisch zijn en jij niet 😆

Ja, en ze weten van elkaar ;-). (Voor het geval iemand daar over valt).
Tja, heb nou eenmaal een zwak voor gevoelige mannen.

Haha oh god dat Parijze beeld is wel heel zoet ja. 😇

Haha, sowieso is Parijs zwaar overrated qua romantiek. Heb daar dus helemaal niks mee. En ik wilde gewoon crepes met Nutella en banaan eten. En hij zat dus helemaal te zwijmelen over hoe romantisch het wel niet was. En als ik puur keek naar de setting zou het er 1 uit een film kunnen zijn. En toen we thuis waren ging hij filmpjes terugkijken. Dat vindt hij dan helemaal mooi en daar heeft hij het dan nog vaak over qua romantiek.

En vlak ervoor waren we samen, maar apart (toen waren we nog niet zo heel lang een ding) bij een evenementje met onze kinderen. Hij heeft daar een foto van mij met mijn kinderen gemaakt. Toen kreeg ik voor moederdag van hem die foto, ingelijst met daarop een gedicht die hij zelf heeft gemaakt. Mooi gedicht hoor en de moeite die hij neemt waardeer ik ook, maar het doet me niks ofzo. Het is voor mij niet extra.

Ja dat snap ik op zich wel. Ik heb daar ook niet zoveel mee. Die foto zou ik wel heel waardevol vinden.

Ik vind een crêpe eten zelf wel romantisch whaha.

En ook als iemand moeite voor me doet. Dat hoef niet met een bloemetje te zijn of gedicht. Maar gewoon attent zijn en wat liefs doen voor elkaar. Dat vind ik al vallen onder romantisch.

Oké ik ben nu geïntrigeerd door het verhaal van Boerenkool. Hoe kom je aan een vriend naast je man? Haha lijkt net of ik tips zoek, dat is niet zo hoor, maar vraag me gewoon af hoe dit in z'n werk gaat!

Wij, man en ik, hebben al best wel een tijd een open relatie. We zijn daar nooit heel open in geweest, maar de laatste tijd merk ik dat ik het fijn vind te kunnen zijn wie ik ben en ik (we) zijn er inmiddels ook open over naar de buitenwereld.

Mijn vriend ben ik tijdens een avondje uit met een vriendin tegengekomen. Hij was met een vriend van hem in de stad. Ze spraken ons aan en de avond vloog voorbij. Hij en ik hadden vanaf moment 1 een ontzettend goede klik en ik voelde me veilig bij hem. Ook veilig genoeg om eerlijk te zijn over mijn relatiestatus. Dat schrok hem niet per se af. Hij kwam zelf uit een relatie van 19 jaar, was net 2 jaar gescheiden en had niet de behoefte zich weer in de standaard relatie te storten.
In het begin was het gebaseerd op een goede klik en chemie, maar we spreken inmiddels wel uit dat we van elkaar houden. We zijn nu bijna een jaar verder. Mijn man en hij hebben elkaar ontmoet en eigenlijk loopt alles heel fijn en kunnen ze goed met elkaar overweg. Zo was hij met zijn kinderen zondag ook op mijn verjaardag.

Wat veel mensen denken is dat wij beiden door de open relatie met jan en alleman seks hebben, maar dat is niet zo. Dit is mijn eerste relatie/man met wie ik seks heb buiten mijn man om.
Man en ik zijn supergoede vrienden, vinden de basis in elkaar, maar vinden niet alles in elkaar. We hebben geleerd jaloezie los te laten en elkaar vooral de wereld te gunnen. Onze band is hierdoor alleen maar sterker geworden. En ons zelfvertrouwen ook. ;-)

Wat goed dat je zo uitgebreid antwoordt en interessant om te lezen! Heeft je man ook iemand naast jou? En wat vinden je kinderen ervan, snappen zij hoe het zit?

Ik kom dus echt nooit mannen tegen verder haha, of iig niet die ik interessant vind. Dus snap de nieuwsgierigheid/vraag van Bliss wel met hoe je dan je vriend heb leren kennen.

Verder vind ik het vooral knap dat je nu op het punt bent er gewoon eerlijk over te zijn. Dat lijkt mij enorm bevrijdend!

(en idd super lief dat je zo uitgebreid reageert met hoe en wat).

Haha nou ik kom ook nooit mannen tegen hoor. Ben ook iemand met een hele gesloten houding. Spreek nooit iemand aan en als iemand mij aan spreekt loopt het gesprek meestal dood. En hoor ik krekels..
Maar mijn vriendin met wie ik was stappen is het tegenovergestelde van mij. Overal waar zij komt wordt ze aangesproken. En ze is vrijgezel en heeft een open houding. En mijn vriend nu is ook heel open en spreekt ook iedereen aan.

Mijn man heeft iemand met wie hij regelmatig seks heeft. Maar deze relatie is puur gebaseerd op seks. Heb haar wel eens ontmoet maar meer dan dat is het niet tussen hun. Ze hebben bepaalde voorkeuren waarin ze elkaar vinden. Ik hoop voor hem wel dat hij iemand tegen komt met wie hij de liefde vindt. En stimuleer dat trouwens ook. Dat geldt ook voor vriend. Ik hoop dat ze beiden iemand vinden. En zou het ook nog leuk vinden diegene te kunnen ontmoeten voordat ik dood ben.

En de kinderen vinden het normaal. En gezellig. Maar zij worden al wel van jongs af aan opgevoed met onze gedachten en ideeën over relaties. Wij proberen ze vooral niet de standaard ideeën over relaties en monogamie en bijvoorbeeld geaardheidsvoorkeuren mee te geven. We houden het open. Verliefd kun je worden op meerdere personen en houden van is niet uitsluitend voor 1 persoon of een persoon van het andere geslacht.. hun jongste broertje loopt bijvoorbeeld veel in meisjeskleding. Dit vinden ze normaal. Mijn dochter (10) heeft ook nu al hele duidelijke ideeën over relaties. Ik herken dat van vroeger. Dat had ik ook, maar durfde dit niet te uiten, dan was je raar en afwijkend.

Wat leuk en interessant om te lezen boerenkool. Vooral over wat jullie de kinderen meegeven. Dat probeer ik ook heel erg te doen en heb ik zelf ook altijd zo gevoeld.

Wat leuk om te lezen Boerenkool! Tof ook dat je dit met ons deelt. Dit is gewoon wie/hoe je bent, helemaal prima toch?

Dit inderdaad! Mooi dat je dit met ons wil delen.

Heel leuk om te lezen!

Wat leuk om te lezen. Mijn kinderen zien vanuit mij uit dus helemaal geen liefdesrelatie. Dat vind ik wel een groot gemis. Maar ik kom gewoon niemand tegen. Dus het zit er echt niet in. En op een app wil ik niet. Ik ben totaal niet romantisch. Ik zou nooit mooie lingerie kopen. Zie je niet en als je het ziet dan gaat het uit. Dus voor mij vooral praktisch.

GSTQ, als ik me jou voorstel zie ik juist alleen maar romantische bloemenjurken ☺️

Leuk dat je dit deelt Boerenkool! Fijn dat je zoveel liefde om je heen hebt.

Wat mooi dat je twee fijne relaties hebt Boerenkool. Ik zelf ken ook iemand die twee mannen heeft (ze noemt ze ook ‘de mannen’), ze wonen samen in een huis en ze hebben in totaal drie kinderen. Soms lijkt het me best handig, drie personen die dingen op kunnen pakken in huis of iets met de kinderen kunnen gaan doen. Maar het lijkt me ook best veel, ik zie mezelf niet zo snel met nog een relatie, ik heb al amper genoeg energie voor één. Maar wij praten wel over dat soort dingen en zouden het ook niet zomaar uitsluiten. Nog afgezien van dat ik niet zou weten waar we iemand tegen zouden kunnen komen. We hebben geen open relatie, maar praten wel over onze verlangens en over eventuele opties of fantasiën buiten onze relatie.
Wij proberen onze kinderen ook te leren dat er heel veel smaken zijn. Merk wel dat we soms uit automatisme wel dingen zeggen die stereotiep zijn maar we proberen daar ook wel bewust over te praten. Dus bv: “ik zeg nou wel vriendje, maar dat kan ook net zo goed een vriendinnetje zijn natuurlijk.”

Ik ben zelf niet heel romantisch eigenlijk. Ik vergeet rustig onze trouwdag terwijl mijn man elk jaar een ander hotel voor ons boekt en oppas regelt (nou ja, ik herinner me nog wel een keer dat hij had bedacht dat het wel leuk was om met drie kinderen in een hotel te gaan zitten, maar dat vond ik nou niet echt een succes ) op die dag. Hij zou het wel leuk vinden als ik een mooi setje aantrek voor hem en accuut in de stemming zijn maar ik draag liever katoenen onderbroeken en mijn bh’s passen daar niet bij want er is maar een model wat ik prettig vind. En ik houd ook al niet zo van verrassingen.
Ik moet wel zeggen dat dit ook wel heel erg komt door mijn gebrek aan energie. Voordat ik kinderen kreeg deed ik nog wel eens iets spontaans en liefs. Maar helaas voor mijn huidige man was dat met mijn eerste man haha.
Mijn man koopt ook wel eens bloemen voor me, echt super lief en ik hou ook van bloemen, maar het feit dat ik ze dan nog in een vaas moet gaan zetten vind ik dus echt irritant.
Dit topic zet me trouwens welweer aan het denken, want ik zou eigenlijk best een keer een verrassing voor hem willen regelen of zo. Maar ik weet niet zo goed wat, ook omdat ik veel dingen zelf al snel te veel vind. Maar goed ooit ga ik dat nog wel doen hoor.

Heel herkenbaar met die bloemen. Superlief gebaar en dan betrap ik mezelf erop dat ik het niet genoeg waardeer.
Dit topic zet mij ook wel aan het denken. Wij zijn niet echt romantisch maar mijn partner is het wel waard om iets liefs voor te doen. Dus ik moet aan de slag!

Ja wel de jurken, maar niet in relaties. Dan ben ik mezelf en verrassingen, grootse gebaren en het spannend en sprankelend houden past me niet. Ik zoek de liefde meer in de dagelijkse dingen en geborgenheid. Al het extra is niet aan mij besteed en ik houd ook niet van verrassingen.

@Carra, ja precies hij is het wel waard! Dus toch maar weer eens over nadenken, ik weet dat hij dat soort dingen echt leuk vind en ik doe hem graag een plezier.
Maar die bloemen…