'Tweede leg'
Ik ben 5 jaar geleden gescheiden, in deze relatie heb ik 2 kinderen mogen krijgen. Inmiddels heb ik alweer 3.5jaar een relatie met een man die (nog) geen kinderen heeft.
De afgelopen maanden heb ik ineens een hele sterke kinderwens. Een soort oergevoel van zwanger willen worden, een baby mogen krijgen met mijn huidige vriend lijkt me ineens zo mooi. Aan de andere kant zegt mijn hele verstand keihard nee; mijn kinderen zijn al aardig zelfstandig, moet ik nog wel terug willen naar dat hele afhankelijke? Daarnaast vind ik het tegenover de kinderen die ik heb met mijn ex ook bijna oneerlijk (dat hun eventuele broertje of zusje altijd bij beide ouders kan/mag zijn).
Ik word echt helemaal gek van mezelf, het liefst zou ik morgen zwanger worden, kan ik me helemaal verliezen in de gedachte daarover. Echt bizar hoe gevoel werkt (en vervelend).
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen, misschien van jezelf als gescheiden ouders, of juist als 'tweede leg' kind, maar natuurlijk ook als je zelf nog een kindje hebt gekregen met nieuwe partner of juist niet.
En tips om dat gevoel wat te onderdrukken zijn ook welkom (op dit moment wil mijn vriend ook nog helemaal geen baby)
L. 22-01-2012 ♥ M. 16-05-2014