Zijn jullie assertief? Ik helemaal niet en dat is best vervelend soms. Mijn man is dan altijd kwaad dat ik zo over me heen laat lopen, maar ik vermijd confrontaties gewoon liever en neem dan mijn verlies om gedoe te voorkomen.

Voorbeeldje van vandaag: ik moest met de auto op keuring (België) en hij werd afgekeurd op iets heel stoms, de bestuurdersstoel kon niet meer naar voren of achteren schuiven. Hebben ze nooit eerder gecontroleerd in die 6 jaar dat we de auto hebben. Ik zit altijd in dezelfde positie, dus het leek mij logisch dat -ie gewoon een beetje vastzat na al die jaren. Balen dus! Het keuringscentrum is ruim een half uur rijden, dus het leek mij slim om even in een garage te vragen op datzelfde industrieterrein in de hoop dat het snel opgelost kon worden en ik meteen weer kon aansluiten in de rij voor herkeuring.
Garage nam meteen de tijd om te kijken, monteur kwam na 10 minuten terug en zei dat de rail van de stoel vervangen moest worden. Hij kon wel even kijken wat dat kostte, maar onderdeel zou besteld moeten worden. Meteen gezegd dat ik dan wel naar mijn eigen garage ga, als ik toch terug naar huis moest rijden. 16 euro moeten betalen voor die 10 minuten, op zich geen problemen mee. Maar eenmaal thuis kijkt man even naar die stoel, doet er wat smeermiddel op en hij doet het meteen weer. Weer helemaal teruggereden naar dat keuringscentrum en gelukkig goedgekeurd dit keer. Maar man vond dat ik toch ook naar die garage moest om verhaal te doen en mijn ontevredenheid te uiten. Want als zij er gewoon wat vet op hadden gedaan, was mijn auto voor diezelfde 16 euro ter plekke gerepareerd en had ik niet 40 km onnodig hoeven rijden.
Ik was het wel met hem eens, want ik voelde me bedonderd. Als ik hen dat onderdeel had laten bestellen, was het een volledig onnodige reparatie van ruim 100 euro geworden. Dus opnieuw binnengelopen daar, verhaal gedaan. Manager kwam erbij, de monteur in kwestie kwam erbij en bleef erbij dat de rail er beschadigd uitzag en beter vernieuwd had kunnen worden. En toen zei die manager dat 16 euro sowieso hun minimumtarief was om een dossier voor een reparatie aan te maken, dus dat geld teruggeven sowieso geen optie was. Ik ben dus maar weer naar buiten gelopen, maar man zei dus dat hij zeker weten dat bedrag terug had gekregen. Hij spreekt geen Frans, dus hij had niet kunnen gaan, maar ik was al trots op mezelf dat ik überhaupt terug naar binnen was gegaan en had durven zeggen wat ik wilde zeggen.
Lastig hoor, ik zou wel willen dat ik wat mondiger was soms. Sorry voor het lange verhaal trouwens, vandaag was echt een rotdag en dat garageverhaal maakte het niet beter ;-)