06 Sep 2013 08:10 door Susan
Ik geloof best dat het voorkomt dat kinderen onterecht een diagnose krijgen, tenslotte is dat ook mensenwerk en waar mensen werken worden fouten gemaakt. Het stuit mij alleen enorm tegen de borst hoe er vaak over gepraat wordt, niet alleen hier, maar ook op andere fora. Het zou hip zijn, elk kind heeft tegenwoordig wel wat, ouders willen graag een etiket, geven hun kind Ritalin omdat het voor henzelf zo makkelijk is, verschuilen zich achter de diagnose, willen niet toegeven dat ze zelf gefaald hebben. Dat soort dingen heb ik al zo vaak gelezen en ik vind dat ouders van een kind met een stoornis daarmee zo tekort worden gedaan. Ik kan me echt niet voorstellen dat er ouders zijn die daadwerkelijk hopen op een stoornis zodat zij achterover kunnen leunen en alles op die stoornis kunnen afschuiven. Ik heb al die tijd gehoopt op een hulpverlener die mij eens haarfijn zou vertellen wat ik verkeerd deed, want dan kon ik het vanaf dat moment goed gaan doen en dan zou het allemaal in orde komen. Aan je eigen gedrag kun je iets veranderen, aan een diagnose niet. Het is ook niet zo dat je niet meer hoeft op te voeden, wat sommige mensen ook schijnen te denken, integendeel, het is gewoon keihard werken en heel veel moeten bijleren wat betreft de aanpak. Over medicatie, ik geloof ook niet dat er daadwerkelijk weldenkende ouders zijn die zoiets hebben van: ha, lekker handig, een pilletje erin en wat fijn dat hij er lekker duf van wordt, daar hebben we mooi geen omkijken meer naar. De beslissing om voor dat soort medicatie te kiezen is nooit een lichte beslissing en je hoopt al helemaal niet dat je kind er duf van wordt, in dat geval is het ook niet de goede medicatie.
Remember: in the end, nobody wins unless everybody wins (Bruce Springsteen)