02 Jul 2022 15:58 door Anoniem329
Nog 4 dagen tot de testdag. ik merk wel dat m'n gevoelens alle kanten op gaan. Het ene moment denk ik: zal ik vandaag al testen? Maar het gevoel dat ik helemaal niet durf te testen heeft eigenlijk en overhand. We hebben nu we niets weten, nog hoop, en ik ben als de dood dat die bubbel ineens uit elkaar spat met een negatieve test. Vooral ook omdat dit het enige embryo was en we dan meteen aangewezen zijn op poging 2 al.
Ik weet vooralsnog echt niet wat ik ervan moet denken. Ik heb veel krampjes onderin mijn buik. Vorige week rond wanneer de innesteling zou kunnen zijn, twee dagen achter elkaar een heel minuscuul iets op m'n inlegkruisje waarvan ik vermoed dat het best eens een druppeltje (innestel?)bloed had kunnen zijn. Of wilde ik dat misschien gewoon té graag zo zien...
Vanaf dat moment ook een paar dagen flink duizelig geweest, volgens google mogelijk een eerste teken vanwege de progesteron. Maargoed, ik dien mezelf natuurlijk ook dagelijks progesteron toe dus wie weet komt het daar wel van.
Ik moet zeggen dat ik de hele behandeling, hormonen, punctie en terugplaatsing, prima te doen vond, maar deze onzekerheid nu, en de angst om daadwerkelijk te testen vind ik echt even niet te doen. De pech is ook dat mijn vriend ook nog eens in de nachten zit en áls ik met ochtendurine zou gaan testen, ik dus ook nog eens alleen ben.