Dit had ik kunnen schrijven.

Ik voel me ook jonger, vind het soms lastig dat ik echt al richting de 40 ga (duurt gelukkig nog even). Toen ik nog in de horeca werkte werd ik ook altijd jonger geschat, vroegen mensen wat voor studie ik deed en sloegen ze steil achterover wanneer ze mijn kinderen zagen haha. Ik denk dat ik soms nog wel ergens een meisje van 16 in me heb zitten, qua onzekerheden en het gevoel erbij te willen horen ofzo. Alleen als ik 's ochtends net wakker ben en mijn verkreukelde gezicht in de spiegel bekijk voel ik me eerder 65 hoor haha.

Ik ben 34.

Tussen andere moeders van pubers - in een regio waar vrouwen gemiddeld hun eerste kind krijgen op de leeftijd die ik nu heb - voel ik me héél jong.

Als ik twintigers hoor praten over wat hen bezighoudt voel ik me héél oud. Hahaha.

Tja, wat is ouderdom??? Het is gewoon een fase iVOELn je leven.
Onlangs kreeg ik eens de vraag hoe oud ik was. Toen zei ik dat ze eens mochten raden. En zoals altijd, schatten ze mij ouder dan ik me voel, MAAR jonger dan ik ben.
Om op de vraag te antwoorden: ik VOEL me zo'n 35 jaar, maar... ik ben er al (durf het eigenlijk niet te zeggen) 71.
Met momenten voel ik me 's avonds wel 50 jaar. Ben met momenten ook sneller moe, en...alles gaat ook (inwendig) trager, en (uitwendig) sneller.
Daar vroeger voor mij een dag maar 12 uur zou mogen duren, heb ik nu eigenlijk een dag van 36 uur nodig. MAAR... ik neem de dag zoals die komt, en denk zo: morgen gaat het wel beter (en meestal is dat wel zo)