Wat een fijne verandering Marin. Ook fijn om hem juist te laten kleuteren inderdaad.

Wat een fijn bericht!

O Marin, wat fijn! De bevestiging en het begrip zijn alleen al heel prettig. Ik ben echt blij voor jullie. Wat super dat school zich zo in wil zetten om te zorgen dat O het leuk blijft hebben op school.

Wat fijn Marin! Het is zo fijn als school je kind echt ziet.

Wat fijn Marin! Ook wel echt goed om te zien dat dat dus kan veranderen.

Ja hè. Hoewel dat vertrouwen wel echt heeft moeten groeien hoor. Vind nog steeds dat het raar gelopen is in het begin met maar halve dagen mogen komen zo lang etc. Was niet echt een leuke start. Maar ze zeggen zelf ook dat ze elke keer een nieuwe alinea van zijn gebruiksaanwijzing leren kennen en hopelijk gaat die coach daar extra handvatten voor geven. We lopen thuis en op school echt tegen dezelfde dingen aan blijkt.
Fijn dat ze daar echt de moeite voor nemen want dat is met alle werkdruk in het onderwijs niet zo heel vanzelfsprekend.

Wat ontzettend fijn Marin!

Ik heb over een aantal weken een intake gesprek bij een praktijk om te kijken hoe we onze oudste kunnen helpen. Met name thuis lopen we vast.

Goede stap Uffe. Een gespecialiseerde hb praktijk of meer algemene orthopedagogie oid? Wat voor hulp hoop je te krijgen? En waarin lopen jullie vast? Hoop dat je de hulp krijgt je die zoekt!

Nee een hele brede praktijk. Er is thuis zoveel strijd om alles weer op het moment, het is een tijdje beter gegaan maar ze zoekt gewoon de confrontatie. Ze heeft de uitdaging nodig maar van ons als ouders wil ze dat niet accepteren, op school is ze heel faalangstig.

Gevolg, driftbuien, ruzie, huilen, daarom weer verdrietig, ik verdrietig, ellende 🙈

He wat lastig! Hopelijk is het een korte fase en vinden jullie gauw iets wat helpt. Lastig dat ze het niet van jullie aan wil nemen en op school niet durft.

Wat fijn Marin! Zal een hele opluchting voor je zijn!

Sterkte Uffe!

Ja, ik denk dat dat ook een stukje faalangst is hoor. Ze mag geen fouten maken. Pas had ze op een kaart voor mijn zusje de j verkeerd om geschreven, is ze een half uur verdrietig om geweest.

Ah gos, ja wat een eigen druk dan op een kind kan doen hè. Heel herkenbaar hier en hebben we gisteren ook nog benoemd als zijnde iets waar de coach met hem aan kan werken. Het is één van de redenen dat hij vaak geen werkjes wil doen.
Hopelijk vind je iemand die haar (en jullie) goed kan helpen!

Uffe, wat naar voor je dochter dat ze niet lekker in haar vel zit. Goed dat jullie ermee aan de slag gaan! Bij ons heeft speltherapie geholpen voor dat 'geen fouten mogen maken van zichzelf' (al was het hier vooral: 'alles in één keer willen kunnen, en het anders snel opgeven'). Hopelijk vinden jullie ook iets dat werkt. Hoe gaat het praten over gevoelens bij jouw dochter? Spreekt ze zich uit, of is ze meer een binnenvetter?

Marin, wat een fijn, goed nieuws! Hoe gaat het met O zelf nu, met wat voor verhalen komt hij uit school?

Update over T:
Hier is het grote loslaten bezig. De mentoren van T. vonden zijn cijfers goed genoeg om eens te kijken wat er gebeurt als hij alles echt zelf moet doen. We helpen hem nu nog amper met huiswerk plannen. En we hebben de schermtijdregels losgelaten. Hij zit nu hele dagen op zijn kamer zijn eigen spelletjes te programmeren (programmeertaal Lua) en in Discord met vrienden andere programmerende kinderen te overleggen. In het Engels, maar ook in het Duits, vertelde hij vanochtend. We zien hem amper, haha. Best wennen. Gelukkig gaat hij tussendoor nog naar zijn hobby's en maakt hij nog steeds veel muziek, dus dan is hij even los van zijn scherm. En hij spreekt ook elke week wel fysiek af met vrienden.
Zijn cijfers zijn wel omlaag gegaan. Paar onvoldoendes gehaald, vijven en vieren. Hij snapt de stof wel, maar plant zijn huiswerk slecht of is slordig. Gemiddeld staat hij nog voldoende voor alle vakken. Ben heel benieuwd hoe het straks in 3vwo gaat, na de vakantie. T. heeft steeds concreter wordende toekomstplannen: conservatorium of informatica wil hij het liefste. Dan is havo goed genoeg, maar planning, organisatie, discipline en doorzettingsvermogen heb je voor elke studie en elke baan op elk niveau nodig...
Wie weet groeit hij daarin vanzelf, gewoon met het ouder worden. Dat hoop ik enorm, want hem erin begeleiden vind ik lastig.

Wow nieuwe fase Filoria! Echt loslaten idd. Knap dat jullie dat zo goed doen, ook met de cijfers. Wat een mooi voorbeeld van ouderschap, er niet bovenop zitten en op goede cijfers hameren maar het zelf uit laten vogelen waar de balans zit. Kan niet iedere ouder denk ik.
Klinkt alsof hij heel divers bezig is verder trouwens hoor.

O komt altijd gewoon met vrolijke verhalen uit school. Eigenlijk vrijwel altijd wel tenzij er echt een incident was oid. Had een mooi rapport voor de meivakantie (ze doen hier voor de kleuters een heel leuk rapport met foto's en leggen niet alleen cognitieve maar ook sociaal emotionele hoogtepunten en andere dingen vast. Echt leuk!)

We merken wel dat 't echt goed met 'm gaat momenteel. Zit wel echt lekkerder in z'n vel dan paar maanden geleden. Durft veel meer, ook op vakantie, en is ook veel meer gaan durven eten. Stopt zo een tijmblaadje in z'n mond en we hebben eindelijk voor het eerst een pizza kunnen bestellen in een restaurant.
De pedagogische coach vond dit gisteren ook allemaal heel interessant om te horen, bevestigde eigenlijk dat dit zeker bij de prikkelgevoeligheden kan horen.
Dus ik vind het heel knap en fijn dat hij zulke sprongen maakt. We hebben een afvinklijst vol ingrediënten van de kinderdietist en dat werkt echt fijn concreet voor hem.
Ja, hij doet het best heel goed momenteel! Trots!

Wat knap dat loslaten Filoria, dat lijkt mij zo moeilijk. Misschien omdat ik zelf ook in het onderwijs zit en zelf nog niet in die fase zit! Fijn ook dat zijn toekomstplannen concreter worden, misschien red havo hem wel, er zal minder van zijn planningsvaardigheden gevraagd worden omdat hij het meer op zijn eigen kunnen kan.

Marin wat goed! Dat eten kan zeker met prikkelverwerking te maken hebben, f. heeft van die sensory bags en daaraan friemelen geeft haar veel rust.

Onze F. is wel een binnenvetter en dan klapt ze na een tijdje. Alles in 1 keer kunnen is ook herkenbaar. Fietsen deed ze bijvoorbeeld pas toen ze 5 was en kon ze toen redelijk in 1 keer. Ze heeft oefentherapie gehad gericht op prikkelverwerking, dat vond ze erg leuk. Speltherapie ga ik ook nog even onthouden.

Dank voor de complimenten! Zo goed als jullie het laten klinken gaat het niet hoor, qua opvoeding Het loslaten van schoolcijfers lukt wel, maar de rest loslaten is nog best moeilijk. Dingen als zijn schooltas inpakken, zijn lunch maken, op tijd naar een afspraak gaan, zijn tanden goed poetsen - daarmee help ik hem misschien nog teveel.
Het komt er eigenlijk op neer dat ik door zijn hoogbegaafdheid en ADD niet meer weet wat hij zou moeten kunnen op een bepaald moment. Omdat hij eigenlijk met niks leeftijdsadequaat functioneert. Het is óf ver erboven óf ver eronder. Is dat een herkenbare worsteling?

Marin, klinkt inderdaad alsof O lekker in zijn vel zit! En wat leuk dat hij meer gaat proeven. Wat speelt er precies allemaal met hem qua eten? Dat heb ik niet helemaal meegekregen geloof ik.

Uffe, wat sneu dat alles er dan na een tijdje ineens uit komt bij je dochter. Durft ze het op school wel tegen klasgenoten of tegen de leerkracht te zeggen als er iets gebeurt dat ze vervelend vindt? En hoe kijken ze op school aan tegen haar faalangst?

Dat klinkt wel herkenbaar hoor filoria. Schijnt bij veel HB kinderen een probleem te zijn. Doordat ze op jonge leeftijd al een heleboel concepten snappen zonder te weten waarom merk je dit ook in andere dingen terug. Het denken gaat dusdanig snel dat er niet in stappen gedacht en geleerd wordt. Dit kun je ook terug zien in ‘simpele dingen’ als naar school gaan.

Ja ik herken het op kleuter niveau ook wel. En dat ik hem ook al snel te veel help met die dingen als aankleden. Intussen is hij eindelijk op het punt dat hij vaak zegt 'mama ik kan het zelf' maar wel pas als we écht weg moeten en het dus te lang duurt. En ik kan het honderd keer zeggen van te voren maar dan doet hij het gewoon niet. Dus dat is wel een soort van loslaten voor mij. En toch echt eerder beginnen.

Maar ik snap idd dat je bij hem niet echt goed weet wat hij 'zou moeten kunnen'. Ik vind het klinken alsof jullie echt goed hem de ruimte geven momenteel. Dat is ook heel leerzaam voor alle partijen.

Qua eten (eigenlijk qua alles als ik het zo bedenk) heeft O een soort extreme peuter fase gehad. Van anderhalf tot nu is het allemaal in extreme mate geweest. Met eten uit zich dat in extreme gevoeligheid en angst met proeven. Uiteindelijk ook wel een structuur dingetje, knapperig vindt hij heel lekker zijn we achter.
Maar verder dus heel weinig lusten, angst om te proeven, als er maar een flintertje van iets anders op zat, was het al paniek, schreeuwen, gooien. Heel voorzichtig 'bruggen bouwen' met eten, dus hij lust Product A op bereidingswijze A, dan eens bereidingswijze B proberen, of product B op bereidingswijze A proberen etc. Hele lange adem met name.

Allemaal wel peuter gedrag maar voor ons gevoel in het extreme en best pittig als echte foodies. Heel veel geduld. Ik scheef net in een ander topic dat hij zojuist tosti had geproefd en sinds kort (één soort) pizza lust. Dat opent weer meer deuren voor uiteten. Dus heel blij mee.

Goed en ik heb dus soms het idee dat dit wel met de overexcitabilities van Dabrowski én zijn sterke wil te maken heeft. Je leest er niet heel veel over maar denk dat het voor hem het allemaal wel heel erg heeft versterkt.

Minx, dat omschrijf je wel goed. Ik merk inderdaad dat T. 'vanzelfsprekende' stappenplannen niet uit zichzelf kan beredeneren. Als ik tegen mijn dochter zou zeggen: ''ga een ei bakken'', dan bedenkt ze uit zichzelf dat ze een pan moet pakken, een spatel, olie, een ei. En een bord om het ei op te leggen als het klaar is. Als ik T. zeg ''ga een ei bakken'', dan staat hij een tijdje in de keuken na te denken, en komt hij uiteindelijk aan mij vragen waar hij moet beginnen. Dit is ook waarom hij bepaald schoolwerk uitstelt. Stappen die voor anderen logisch zijn (een werkstuk begin je met een titelblad met je naam erop), komen niet in hem op. En het komt dan weer niet in anderen op dat het niet in hem opkomt, haha.

Marin, wat heftig! Zeker voor jullie als foodies inderdaad. Heeft hij het ook met andere zintuiglijke prikkels, die overgevoeligheid? Wat een geduld en aanpassingsvermogen moet dat kosten voor jullie! Wel heel fijn dat er langzaam vooruitgang is.

Lief, dat vind ik fijn om te horen dat je dat zo zegt. Zoo vaak gehoord dat het een fase is en wel over gaat (is ook zo, uiteindelijk, en met kleine beetjes) en tips van het consultatiebureau bijv dat je hem moet betrekken bij het koken. Ja, dat doen we. 😂 Hij weet prima het verschil tussen een courgette en een aubergine, kan dat ook in het Engels zeggen en een tijdje terug ook in het Spaans. Maar eten ho maar.
We hebben een tijd geleden contact gezocht met een kinderdietist. Die herkent O sowieso erg in haar dochter (ook hb en hsp) en vaak is het dus ook een soort fijn incheck moment voor mij geworden. Zij vroeg binnen no time toen ze hem zag of we hier al mee bezig waren... Terwijl ik daar niet vanuit dit standpunt begonnen ben, toen waren we nog niet zover qua kennis.
Maar we hebben als tip van haar een tijd een vakjesbord (zo'n fondue bord) met stickers erop gehad, met proeven, voelen, ruiken, horen, kijken etc en dan verschillende dingen er op voor hem. Werkte op zich redelijk tot hij (zoals met alles, van spelletje tot het algemene leven) hij zijn eigen regels er bij ging maken en dingen van het proeven vakje ging verplaatsen naar het ruiken vakje enzo. Ja ha ha gekke henkie.
Nu hebben we een invullijst van meerdere a4tjes met daarop allerlei ingrediënten en dan kan hij het aanvinken als hij het heeft geproeft en na tien keer aankruisen of hij het lust of niet. Werkt veel concreter voor hem.

Nou ja lange adem dus maar het gaat wel echt beter!

En ja hij is ook heel gevoelig voor geluid (terwijl hij zelf het meeste maakt. 😁). Als we bakken bijvoorbeeld zet hij tegenwoordig een koptelefoon op. Dat is redelijk makkelijk te doen zo zijn we intussen wel achter.

Oh ja dat snap ik idd dat hij die stappen niet overziet bij dat soort handelingen. Denk je dat dat soort het hb of add komt meer? Of weet je dat niet?

Dat van dat ei bakken is trouwens echt een heel goed en beeldend voorbeeld! Ik herken dat hier ook, idd bijvoorbeeld met dat aankleden. Gewoon zeggen 'kleed je aan' haalt niets uit. Dan blijft ie glazig staan kijken. Maar als je één voor één een kledingstuk neer legt, dan kan hij het tegenwoordig wel zelf. Maar dat overzicht zien ofzo, lukt hem niet.

Dat geluid is hier ook heel herkenbaar. J wil altijd geluid om zich heen hebben maar dat moet wel heel specifiek afgesteld zijn. Te hard doet pijn aan zijn oren. Dat gebeurde dus met de Koningsspelen toen hij voor een box zat. De juffen aan de andere kant en gelukkig zag ik het dus kon ik hem even opvangen. De juf heeft hem toen een koptelefoon gegeven. Wat toen wel opviel was dat hij dingen wist waarvan ik dacht hoe dan. De juffen deden een quiz en moesten vertellen welke groente er op de foto stond. Zie ik hem naar de juf sprinten en vertellen dat dat een koolrabi was. Ik wist dat antwoord ook niet en hij wel.

Overigens schijnt J weer extreem goed in de stappenplannen maken te zijn. Zijn coach keek op een gegeven moment mee en zag hem heel doelgericht proberen voor elkaar te krijgen wat hij wilde. Hij wilde in de bouwhoek ofzo vanuit de leeshoek. Wat deed hij eerst schoenen aan want die waren uit. Toen langs de klasgenoten in de bouwhoek om te vertellen dat ze mochten wisselen van hoek in de hoop dat zij dat ook wilden en toen door naar het tekenen wat ook nog in zijn hoofd zat dat hij moest doen omdat de opdracht van eerder daarvoor nog niet klaar was.

@Marin, het is denk ik gedeeltelijk wat Minx hierboven zei over hb kinderen: ze hebben al van jongs af aan dat ze bepaalde dingen 'gewoon snappen', waardoor ze minder bewust stappen hoeven te volgen. Dan leren ze dus minder goed om op die stapsgewijze manier naar taken te kijken.
Als een kind uit zichzelf weet wat 436 + 317 is, omdat die hersenen het als een soort supersnelle computer uitrekenen, dan staat hij waarschijnlijk niet goed stil bij de tussenstappen. Op het moment dat je die tussenstappen ineens moet gaan uitschrijven, kan zo'n kind blokkeren. Omdat het zijn eigen denkstappen eigenlijk amper volgt. Zoiets?

Vergelijkbaar met heel snel kunnen breien, maar niet aan iemand anders kunnen uitleggen hoe breien moet?

Maar wat bij T nu komt van het hb zijn, wat van de ADD, misschien toch ASS - volgens de kinderpsychologen is dat het niet, maar ik zie wel trekjes - of gewoon T zijn karakter? Ik weet het heel vaak ook niet hoor. Allemaal een beetje diffuus.

@Minx: wat leuk dat J het wel kan! Knap hoor!

Even een update van mij.

Het gaat met onze zoon op zich goed. De grote veranderingen van thuis met dat ik ben gaan werken en hij drie keer per week naar de bso gaat, gaat echt best goed. Natuurlijk wel met wat extra boze buien maar dat vonden we al in de verwachting liggen. Ik vind het dat hij best heel erg flexibel op heeft gepakt. Mag ook wel eens gezegd worden.

Wel verbaas ik me soms echt nog over z'n ontwikkeling en interesses. Ik zit af en toe te klapperen met m'n oren en met m'n handen in 't haar om dat jochie. Vorige week was ie groep 4 werk aan 't doen op Squla en 's avonds bij het eten waren we ook wat vermenigvuldigsommetjes aan het doen en wist hij zo wat 4x7 was, je zag 'm echt denken en het uitrekenen. En van de week begon hij opeens over de vorm trapezium en kon hij een vertaalslag maken naar een praktijkvoorbeeld daarin (een bepaalde glijbaan die hij gezien heeft een half jaar geleden).
Hij heeft gelukkig nu wel door dat hij af en toe heel 'pratig' is, die term heeft hij zelf bedacht als hij heel druk is en veel praat en niet meer ophoudt. Veelal in de auto. Dat is dus wel heel fijn want nu kunnen we gewoon tegen 'm zeggen dat hij pratig is en dan snapt hij wat beter dan het voor mij fijner is als hij even zelf in z'n hoofd nadenkt. Ik vind dat ergens ook wel heel erg zielig dat ik dat dan van hem vraag maar soms kán ik gewoon even niet meer, die stroom aan gedachtes over al zijn hersenspinselen, zeker als ik zelf al vol zit. En soms is het wel heel erg gezellig en leuk in de auto. Laatst bedacht hij dat je zand op Venus kunt leggen om glas te maken omdat het door de hitte zal smelten. En daar fantaseren we dan leuk over. (hij bedenkt dat soort dingen zelf en weet dan zelf precies de volgorde van de planeten tov de zon, dat heb ik van hem geleerd laatst).

Maar goed, waar ik 't eigenlijk even over wil hebben. Gisteren hebben we een gesprek gehad op school met de juf en de pedagogische coach van jeugdzorg. Er is een aantal dingen verbetert, zo doet hij z'n taakjes beter (zelfstandig), heeft beter leren om hulp vragen. Maar er is geen verbetering te zien in het samenspel. Hij speelt nog steeds echt naast andere kinderen, hun spel kruist af en toe maar is nooit echt samen. Dit zou je wel moeten verwachten van een 5 jarige groep 2er vond juf.
En of we toch niet moeten overwegen om hem te laten onderzoeken op ASS, omdat daar toch ook wel veel kenmerken bij hem herkenbaar zijn.

Dat viel niet heel rauw op ons dak, onze onderbuikgevoelens zeggen dat ook wel dat het misschien tijd is dat te gaan onderzoeken.
Het liefst willen we (wij, juf, coach) ons dit jaar richten op het duidelijk in kaart brengen van z'n gedrag en wat we van hem kunnen verwachten. Dan is er straks een duidelijke 'handleiding' (voor zover die ooit compleet is) naar de leerkracht van groep 3 toe, zonder dat die het wiel opnieuw hoeft uit te vinden.
Ondanks dat het niet helemaal rauw op ons dak viel, vond ik het toch behoorlijk overweldigend. Van hb weet ik intussen vrij veel (meer dan de juf en coach gecombineerd had ik 't gevoel) maar van ASS eigenlijk niet heel veel. Wel een beetje over het spectrum, beetje wat er in de DSM-V is veranderd tov de vorige, etc. Maar niets over diagnoses stellen, waar kan je dat het beste doen, wat doe je met die uitslag etc.

Wel ook dat het vaak ook een misdiagnose kan zijn bij hb kinderen omdat het zo veel overeenkomsten heeft in gedragsuiting, alleen zit er wat anders achter. En misschien is hij wel wat ze noemen twice exceptional, dubbelbijzonder. Daarom 'moeten'/willen we nu toch wel gaan onderzoeken en testen.
Hij kan onderzocht worden op ASS bij jeugdzorg en daar nemen ze ook iq testen af maar daarvan heb ik direct gezegd dat we naar een echte hb specialist willen gaan, het liefst eentje die ook ervaring heeft met 2E kinderen. We overwegen toch ook de K.IQT+ om die reden ook.

Mocht iemand informatie hebben of een bureau weten wat goed bij ons aan zou sluiten is dat hartstikke welkom.

Graag niet quoten, wil dit weg kunnen halen evt.