Sadie schreef:

Olíve schreef:Haha ja.. Dat zou mij alsnog niet lukken.
Ik denk dat ik het nu veel serieuzer zou doen dan toen. Maar ach.. Ik ga inderdaad eens boeken lezen. Want in the end denk ik dat mijn wens om weer te studeren vooral gebaseerd is om lekker veilig in een klaslokaal zitten en nog niets hoeven te weten, tegenover moeten presteren en functioneren in het werkveld. Dus ik ga mezelf gewoon weer updaten en dan komt het wel goed.

Je zal toch tentamens moeten maken (en halen) en stages moeten lopen waar je een beoordeling krijgt. Ik vind werken over het algemeen relaxter dan studeren, omdat iedereen ervan uitgaat dat je het kunt en je niet elke keer wordt beoordeeld en je jezelf niet meer zo hoeft te bewijzen.

Kira schreef:Ik heb dit gedaan toen m'n zoon 4 jaar werd en naar de basisschool ging. Ik ben toen aan het conservatorium gaan studeren.
5 ipv 4 jaar omdat ik door de omstandigheden thuis eigenlijk toch wel vertraging op liep. Het is een intensieve studie waar je 40 uur beschikbaar moet zijn, thuis studeren valt daar ook onder. Ik kon er niet naast werken dus, en ik he. Moeten lenen.
De laatste tijd vraag ik me af wat het mij gebracht heeft. Op persoonlijk vlak heel veel, heb heel veel over mezelf geleerd, mezelf tegengekomen, vriendschappen opgedaan die heel waardevol zijn. Plus de hele 5 jaar was echt geweldig, op sommige momenten na natuurlijk. Het combineren met de zorg voor een 4 jarige was lastig, want ik wilde er genoeg voor hem zijn dus ik heb in mijn opleiding nog wel eens geschipperd (dat kon gelukkig hier en daar, sommige projecten hoefde ik niet te doen, dan deed ik iets anders). Maar dat had ook met de gun factor te maken. Vooral de deadlines vond ik erg lastig.
Maargoed, ik heb er een studieschuld aan overgehouden die ik nog afbetaal. En qua werk is het lastig. Muziekles geven via de muziekschool doe ik wel projectmatig maar dat is niet wat ik leuk vind. De orkesten die ik leid vind ik wel heel erg leuk en dat levert financieel ook wel wat op, de andere projecten ook. Het zorgt ervoor dat ik maar een paar uur in loondienst hoef te werken om goed rond te kunnen komen. Maar soms denk ik dat ik misschien in een andere opleiding had moeten investeren. Ik weet nu eigenlijk pas wat ik echt heel erg leuk zou vinden namelijk.
Maar dan had me dat op persoonlijk vlak wellicht minder opgeleverd.

Ik ben vergeten op de vragen te reageren, het motiveerde mij in eerste instantie omdat ik een diploma wilde hebben en m'n zoon ging naar de basisschool wat sowieso een andere fase zou worden en dat haalde me over de streep de stap te zetten.
Financieel, ik heb moeten lenen maar dat vind ik nog niet zo erg. Ik was sowieso m'n baan kwijt voordat ik ging studeren dus inkomen opgeven heb ik niet gedaan.
Ik had geen moeite met tussen de jongeren te zitten. Denk dat ze gemiddeld 7 a 8 jaar jonger waren maar wel met dezelfde interesse in muziek dus. Dat maakt de hele opleiding ook erg leuk en bijzonder.
Het leren, en plannen, tijd maken om te studeren etc vond ik wel lastig. Ook omdat ik natuurlijk een huishouden met klein kind had en geen partner om op terug te vallen.