Hoe hebben jullie je kind voorbereid op de operatie?
Hij weet nu eigenlijk alleen nog maar dat hij na die tijd lekker ijsjes mag eten 😅

Er waren (toen B de operaties moest ondergaan) allemaal 'leuke' filmpjes te vinden op Youtube van Ernst en Bobbie!

Oh goede tip, ik ga eens zoeken!

Woensdag moet zoon naar een arts in de kinderkliniek in Almere, misschien horen we daar ook nog wel wat tips bedacht ik me.

Hier was een bijeenkomst met een pedagogisch medewerker vooraf.

Hier moeten ook bij de oudste de amandelen eruit. Twee jaar geleden zijn we al eens bij kon arts geweest vanwege enorme keelamandelen, veel snurken en slaapapneu. Toen hebben ze ons de keuze gelaten. Wij hebben toen geworsteld met deze keuze (heb toen ook een topic geopend geloof ik) en toen kwam corona en hebben we dit dus maar even uitgesteld. Maar we zijn nu twee jaar verder en het ziet er nog steeds zo uit. Hele grote amandelen, ze snurkt als een volwassen kerel en ze heeft regelmatig periodes dat ze wekenlang heel veel hoest 's nachts. Ze is dan ook erg moe. De arts die we vandaag gezien hebben was gelukkig gewoon duidelijk: ze moeten eruit. Ik vind het wel spannend, ook als ik hier lees over de ervaringen van 5-jarigen. Waarschijnlijk zal ze over ongeveer 6 weken geholpen worden. Het vooruitzicht van waterijsjes vindt ze geweldig, maar het kapje voor de narcose vindt ze nu al niks. Ik ben heel benieuwd...

Spannend Niekske!

Hier is zoon over twee weekjes aan de beurt en ik ben daar zo blij mee, ondanks dat ik het spanned vind.
Zijn amandelen zijn zo ontzettend groot momenteel, wij dachten dat hij maar een opgezette amandel had, maar ze zijn beide zo groot dat ze achter elkaar zitten. Hij krijgt nu gewoon moeite met ademhalen en is constant erg moe. Ook met eten geeft dit erg veel problemen.
Bij de kinderarts hebben we helaas totaal geen tips gekregen, dus ik mail de kliniek nog maar voor tips. We willen zoon niet bang maken, maar wel eerlijk vertellen wat er gaat gebeuren. Nu weet hij alleen maar dat hij ijsjes mag gaan eten 😅

Onze dochter wordt maandag geholpen. Ik vind het zelf spannender dan zij denk ik 😅

Is toch ook spannend Niekske? Alvast veel sterkte❤️

Na twee dagen is dochter al aardig opgeknapt! De arts had aangegeven dat ze wel echt 5-7 dagen thuis moest blijven en geen inspanningen mocht verrichten en het is vandaag wel een uitdaging om haar rustig te houden. Ze eet en drinkt ook weer prima, wel nog vooral zachte dingen.

Ze lijkt wel nog erg onder de indruk van de hele ervaring. Ze deed het heel goed, maar het moment dat we de ok in gingen en er allemaal mensen om dat kleine bedje stonden, was teveel voor haar. Toen klampte ze zich aan mij vast en huilde dat ze niet wilden. Ik heb haar echt los moeten wrikken, het was zo sneu. Ik zat daar ook mee te huilen, ik had zo met haar te doen.
En nu mogen we niet over dat moment praten van haar. Als ze er iets over hoort, wordt ze heel boos. Over een paar dagen nog eens proberen denk ik. Is het herkenbaar?

Is het nog gelukt om erover te praten Niekske?

Mijn kind wordt binnenkort geopereerd aan zijn neus- en keelamandelen. Ik heb zelf in januari mijn keelamandelen laten verwijderen en dat duurde wel een paar weken. Ik heb volgende week een bel afspraak met anesthesie maar volgens mij moet ik kind zelf voorbereiden. Er staat volgens mij filmpjes online. Ik vind het wel spannend voor kleuter, je wilt het niet te spannend maken maar ook niet te luchtig houden want leuk is het natuurlijk niet. En twijfel ook of ik mee kan naar het ziekenhuis of dat ik dan ook mee ga huilen 😅. Blijf je er dan bij tot kind narcose krijgt? Hier ervaringen met neus- en keelamandelen en viel het mee of tegen?

Hier mochten we (nou ja 1 van ons, in ons geval haar vader) mee tot ze de narcose had gekregen en daarna moest hij weg. Als de operatie klaar is en geslaagd mag je weer naar je kind, mijn man mocht al naar haar toe op de uitslaapkamer. Geeft toch niks als je moet huilen, mijn man kan er ook niet tegen. Narcose was bij onze dochter ook wel heftig, laatste keer was ze heel erg aan het trillen en de keer ervoor stopte ze met ademhalen. Maar goed in principe gaat een narcose meestal prima bij kinderen. Qua herstel heb ik geen ervaring van mijn kinderen, bij mijn dochter was het alleen haar neusamandel. Wel ervaring van mezelf, maar ik was al wat ouder (14 geloof ik), duurde wel een week voor de ergste pijn weg was. Vooral voldoende laten drinken zodat het slikken geen ding wordt.

Ja, ik weet niet. Fijn voor kind als je rustig kan blijven denk ik. Emoties zijn natuurlijk helemaal oké hè maar ik denk gewoon wat zou het meest helpend zijn voor kind in deze situatie. Misschien dat tranen kind ook ongerust zouden maken.

Kreeg ze die klachten na de narcose of tijdens?

Alleen ervaring met neusamandel en buisjes, maar wat betreft het onder narcose gaan onder andere daardoor wel ervaring. Je mag er inderdaad bij blijven tot op de ok en ze daadwerkelijk onder narcose zijn. Daarna ga je van de recovery en zodra ze klaar zijn mag je dan weer op de recovery bij ze. Ik ging 6 weken terug mee met de een na jongste voor buisjes, daar zat ik nog geen 5 minuten te wachten toen ik al weer erbij mocht. Een week later moest een breuk van m’n oudste geopereerd worden en was ik weer erbij 😟. Bij beide was ik al weer bij de terwijl ze nog sliepen. Ik kan normaal ook best snel huilen, maar dit ging beide keren wel goed.

Mijn dochter is vorige maand geholpen aan neus/keelamandelen.
Ze is bijna 9.
Ze was de oudste voor die dag.
Ze was erg opgewekt. Wist wat haar te wachten stond, uit haarzelf had ze al filmpjes en informatie opgezocht.
Ze had tegen de verpleging ook gezegd, straks geen last meer van mijn amandelen, lekker ijsjes eten etc.
Ze ging tevreden de narcose in.
Uit narcose ging moeizaam. Veel pijn, logisch ook, want ja, zijn toch wel lelijke open wonden in je keel.
Ze moest meteen starten met koud drinken en ijs. Nou dit heeft de verpleging geweten. Ze wilde niets! Een uur na de operatie heeft ze haar bed en vloer onder gespuugd! 2 uren daarna nog eens. Drinken en ijs wilde ze echt niet, zelfs niet toen ik het drinken naar haar mond bracht. Lippen hield ze stijf opelkaar. De verpleging zei toen, als jij niet gaat drinken of ijs gaat eten, mag jij niet naar huis.
Ik ken mijn dochter veels te goed, zei tegen de verpleging: je kunt wel zeggen dat ze niet naar huis mag, maar dat interesseert haar niet, ik ken het gezichtje maar al te goed en ze heeft maar 1 ding in haar hoofd en dat is naar huis.
Wat ze in haar koppie heeft, heeft ze niet in haar kont. Verpleging was wel aan het twijfelen, maar ze mocht naar huis.
Wel in rolstoel van de afdeling, omdat ze nog misselijk en duizelig was.
Verpleging ging mee tot aan voordeur ziekenhuis, zodat ik de auto kon halen.
In de auto viel ze als een blok in slaap.
Thuis wilde ze wel ineens drinken en ijs. Ook wilde ze kwark, alleen dat kwam er weer uit met het laatste beetje overtollig oud bloed.
Toen naar bed. Ze wilde graag dat ik meeging.
Had het advies gekregen voor de nacht nog een paracetamol en 's nachts 2x wakker maken voor drinken.
Paracetamol wilde ze niet. Drinken regelde ze zelf. Dag na operatie was ze wel weer redelijk de oude. Slikken deed wel pijn, maar bruinbrood met smeerkaas ging er als een malle in.
Ze knapte met de dag op. Dag 4 was even inkak moment, maar daarna was ze er weer helemaal.
Ze mocht 7 dagen eigenlijk niet naar buiten, maar dag 5 was ze wel buiten. Zonder jas en pijn/koorts vrij.
Nu een maand verder en heb een heel ander kind. Eet wat ze aankan, voorheen at ze amper en is lang zo hangerig niet meer.
Gewoon een dolblij energiek kind 😊

Nou wat fijn!

Mijn jongste is over een paar weken aan de beurt. Gek genoeg vind ik het herstel dit keer spannender dan de gentherapie waarbij ze zes gaten in haar hoofd boorden... Ben bang dat de eerste nacht hel wordt en ik ben natuurlijk alleen. Of dat ze absoluut niets wil drinken...
Ik heb al zetpillen en een ibuprofen drankje in huis. Dus ik ga in elk geval de pijn goed onderdrukken.

Jip is ze al geholpen? Zo ja, hoe is het herstel gegaan? Zoals je gedacht had of totaal anders.

Hier ondertussen al dik 3 maanden geleden dat ze verwijderd zijn.
Andere mensen, naast directe familie, zien nu ook een totaal ander kind. Ze was altijd wel hyper, maar dan vooral om haar vermoeidheid te onderdrukken, dit zien we amper meer. Echt energiek is ze nu zonder vermoeidheidsklachten.
Concentratie, wat ze amper had, heeft ze nu wel.

Nee ze is 8 januari aan de beurt. Pas om 14:30.

Hoe lang bleven jullie kinderen thuis?

Hier werd een week aangeraden. Ze is op een maandag geholpen en is de maandag erna weer naar school gegaan. Na een dag of twee was ze eigenlijk wel weer fit (in elk geval klaar met uitrusten), alleen het eten en drinken ging nog moeizaam en het was nogal zoeken wat ze wel en niet wilde. Ze had in het weekend toen wel een kinderfeestje waar ze heel graag heen wilde, daar is ze toen wel geweest en halverwege heb ik haar weer mee naar huis genomen (was in een gymzaal waar ze konden klimmen en vanalles) en toen was ze toch wel aardig af.

Het schiet nu al op.

Hier op een maandag geholpen. Ze knapte wel redelijk snel weer op. Op dag 4 kakte ze wel volledig in, maar op dag 5 was ze er weer helemaal. Is toen ook weer buiten gaan spelen. De week na haar operatie is ze weer naar school gegaan.

Het is gister allemaal heel goed verlopen. Ze was gelukkig om 8:00 al aan de beurt. We waren al om 7:15 in het ziekenhuis. Ze werd wel wat later gehaald. Dus uiteindelijk om 9:40 sliep ze pas. Alleen even gehuild met het prikje van de narcose. Verder niet.
En om 11:00 weer terug op de dagopname. Bij de uitslaapkamer wilde ze geen ijsje (raketje en ze wilde aardbeien ijsje...), maar wel gedronken. Ze heeft daar niks meer van pijnstilling gekregen. Was ook niet nodig. We waren allemaal verbaasd.
Om 11:15 zat ze aan een cracker met kaas. Heel goed kauwen en kleine stukjes.
Om 14:30 pcm gekregen en om 15:00 waren we weer thuis. Daar wel aardbeienijs.
In de avond lauwe spinazie a la crème gegeten en veel gedronken.

Voor het slapen pcm en ibu gegeven en we hebben allemaal goed geslapen.

Vanmorgen meteen aan het kletsen. Pijnstilling gegeven. En een boterham gegeven.

Ze is best energiek, wil wel op de fiets zo naar AH en ik denk dat ze donderdag 2uurthes naar school gaat.

Ze mocht vandaag al naar school van de arts. Maar dat laten we even, haha. Vijf dagen niet zwemmen. Er was ons eerst verteld een 3 weken niet. Dus zwemles afgezegd tot februari.

Tot nu toe gaat het dus super!

Zijn de keelamandelen verwijderd? Wat fijn dat het zo goed lijkt te gaan en ze zelfs kon doorslapen. Hier toen in de nacht elke paar uur een slokje gedronken. Was cracker advies van ziekenhuis? Ik zou denken zachte dingen geven en meteen weer naar school vind ik ook wat apart door kans op nabloedingen en je jezelf een beetje rustig moet houden. Maar artsen doen nooit zo moeilijk hè 😅. Hopen dat het zo blijft gaan! Volgens mij is even terug val Ol dag 4/5 normaal omdat dan de korstjes beginnen te vervelen. Daarna gaat het vaak weer beter!

Neus-, keelamandelen en buisjes geplaatst.

Klopt, er werd gezegd zacht voedsel. Maar ze wilde alleen een cracker. Als ze die goed zou kauwen en met kleine hapjes dan mocht ze het proberen. Het ging prima.

Er staat geen tijd voor binnen blijven. Het is gewoon kijken naar hoe je kind het doet.

De eerste paar uur is de kans op nabloeding het grootste.

Ik hou haar nu ook thuis hoor. Morgen ook. Misschien donderdag twee uurtjes.

Na een week kan ze wel meer pijn ervaren, werd gezegd. Daar hou ik ook wel rekening mee. Maar ook met haar hersenoperatie herstelde ze super snel. Zat ze op de IC al brood te eten...