Zwangerschapsdiabetes

16 Jan 2022 08:45 door Marsy31

Kon hier nog geen topic over vinden en merk dat ik toch behoefte heb erover te schrijven.

In Nederland was ik ws niet getest, hier wordt elke vrouw getest met 24 weken. Aan de ene kant dus blij dat ik het weet, maar denk ook wel eens: wat als ik niet had geweten?

Ik vind het namelijk erg rot. En natuurlijk doe ik alles voor mijn kind! Maar ik merk heel erg dat ik er behoefte aan heb dat iemand eens zegt: Jezus, wat rot voor jou ook.

Ik heb ondergewicht, geen familieachtergrond, de leeftijd ook niet echt en kom ook niet uit een risico land. Dat ik het dus heb voelt heel erg oneerlijk. Daarnaast ben ik gék op koolhydraten, heb ik extra verlof op genomen zodat ik 3 maanden lekker kon genieten en ipv moet ik 4-5 keer dag prikken, denk ik de hele dag aan eten, alles moet gepland en zit ik nu aan avondinsuline. Ik heb lage bloeddruk en zit in laatste trimester en ben gewoon doodop.

Ik moet meer bewegen voor de suikers maar met mijn lage bloeddruk rustig aan doen anders val ik om. Ik had het allemaal redelijk onder controle, at elke dag zelfde eten en snacks, behalve avondeten. En daar schoot het soms omhoog. En zit nu sinds 3 dagen aan de insuline en sinds ik daar aan zit is alles in de war. Nuchtere waarden heb ik in 5 weken nog nooit te hoog gehad, sinds de insuline is het elke dag te hoog. 2 uur na de snackmomenten ga ik er nu ook opeens overheen.

Ik heb geen controle en ik merk dat ik er erg emotioneel onder ben. Er wordt steeds zo gehamerd hoe slecht het is voor baby: te groot (en ze is ook een week te groot), inleiding ipv natuurlijk bevalling, lage bloeddruk bij geboorte, jaundice, gevaar op doodgeboorte, hoge kans op diabetes voor zowel mij als haar. Dus elke keer als ik een spike heb voel ik me mega schuldig maar ook wanhopig. Ik voed haar allemaal suikers die ik niet wil, terwijl ik al zo koolhydraatarm eet (ik moet ze verplicht eten van ziekenhuis, ook vanwege mijn eigen gewicht). Ik ben zo vreselijk moe en wil gewoon de komende 8-10 weken mijn meisie het beste geven, en het lukt niet.

Heb goede begeleiding overigens, ze zijn tevreden met mijn dieet, maar net als ik denk dat ik het onder controle heb, verandert er weer iets.

Hier is het:
vasten onder de 5.3
na 1 uur: 7.8 (al moet ik alleen na 2 uren testen)
Na 2 uur: 6.7

Sorry, lange inleiding. Wie heeft er ervaring mee en kan me wat geruststellen? Ik ben vooral bang over dat de ontwikkeling van mijn dochter niet goed gaat door de suiker (gedragsproblematiek (hyperactiviteit) of ziekte), wat compleet niet rationeel is, maar ik kan niet meer zo goed nadenken momenteel, heb er geen puf voor. Ik heb met zoon heel veel meegemaakt medisch en een jaar huilbaby, en ik ben nu vooral bang dat het riedeltje weer begint. En ik voel me verantwoordelijk, ook al kan ik er niks aan doen. Had gehoopt nu met insuline klaar te zijn maar niks is minder waar.

Het lijkt ‘lief dagboek’ wel. Excuses. Wie oh wie wil er wat over haar ervaring vertellen. En hoe de kinderen nu zijn? En hoe het met jezelf gaat?
Ik ben trouwens getest of ik eventueel diabetes type 1 al gehad zou kunnen hebben voor de geboorte, wat nu zwangerschapsdiabetes getriggerd kan hebben, daar krijg ik deze week uitslag van. En nu ben ik ook nog bang dat ik dus 24 weken haar echt bizar veel suiker heb gegeven zonder dat ik het wist. Bij zoon had ik het niet (5 jaar terug).

16 Jan 2022 09:13 door Joey

Wat rot dat je je zo'n zorgen maakt Marsy. Het is ook niet niks, je moet er de hele dag mee bezig zijn. Ik zal mijn ervaring delen.

Ik heb het 2x gehad. En twee to-taal verschillende kinderen. Één heel pittige baby en de tweede superrelaxed. Bij de eerste was de zwangerschapsdiabetes ook the least of m'n problemen, daar heb ik me dan ook nooit zorgen over gemaakt. Bij de tweede vond ik het ook vooral vervelend voor mezelf. Dochter was met 36+6 2540gr en zoon met 38+3 3200gr. Andere complicaties (hoge bloeddruk/pre eclampsie) kunnen dat ook verklaren. Ze zijn nu 1 en bijna 3 en qua ontwikkeling helemaal prima.

Het enige wat ik achteraf écht anders had gedaan was meer eten. Ik weet zeker dat ik me veel beter had gevoeld met meer gezonde koolhydraten en dan maar wel insuline. Ik was er ergens heel trots op dat ik het met dieet af kon. Maar achteraf denk ik dat ik mezelf (en dus kind) echt tekort heb gedaan. Ondertussen voelde het niet als een optie er zo mee om te gaan. ik denk dat ik echt te weinig khd at en heb daar ook te weinig energie had en te weinig voedingsstoffen binnen kreeg en m'n lichaam (en ongeboren baby) evt meer mee heb aangedaan dan evt insuline.

Oh en hoe het met mezelf gaat. Goede vraag wel want ondertussen vond ik het allemaal wel prima, ik deed het dieet gewoon en maakte me daar dus weinig zorgen om. Maar het heeft bij mij onbewust meer sporen achtergelaten dan ik op dat moment dacht. Ben nu erg bezig een goede relatie met eten te krijgen en realiseerde wel dat dit er aan heeft bijgedragen dat dat nog veel erger is geworden. Bij bepaalde voedingsmiddelen waar ik erg bij piekte qua insuline vind ik het nog steeds moeilijk om er veel van te eten. Zoals zilvervliesrijst. En dát heb ik dan bij gezonde dingen. Bij ongezonde dingen die in m'n zwangerschap sowieso niet at, overeet ik dan juist weer. En de restricties van zwangerschapsdiabetes hebben daar zeker invloed op gehad. Daarbij was ik al iets te zwaar, en ik m'n zwangerschappen ruim 20kg aangekomen ondanks nauwelijks suiker. Dat heeft ook wel wat met me gedaan.
Komt uiteindelijk goed hoor, ben ik van overtuigd.
Qua gezondheid word ik elk jaar op van alles getest en dat is tot nu toe goed. Maar de laatste zwangerschap is nog niet zolang geleden. Mijn angst ligt daarbij altijd op m'n bloeddruk en niet minder op de suiker.

16 Jan 2022 09:24 door Lot

Zelf geen ervaring maar mijn zus heeft het bij haar 1e zwangerschap gehad. De meting was toen wel echt nét erover heen, dus meteen alles in werking gezet. Maar haar suikers zijn daarna vrijwel altijd stabiel gebleven en nu bij 2e zwangerschap heeft ze het niet.

Mijn zus is diëtiste dus weet er zelf erg veel vanaf. Zij paste ook totaal niet in het ‘plaatje’ (qua leeftijd, gewicht, leefstijl) en ondanks die twijfelachtige score heeft ze het heel serieus aangepakt. Wat haar denk ik heeft geholpen is dat ze heel actief is, hier mee kon ze haar waardes ook netjes houden. Ik weet dat ze toen als verwennerij 70% of 80% pure chocolade at. Verder at ze ook koolhydraatarm brood en geen zoetigheid. Ze plande haar eten ook goed.

Ze zou ingeleid worden met 40w maar ze is toch een dag eerder vanzelf gekomen en dat ging zonder problemen. Baby was wel 4200gr maar alle baby’s in onze familie zijn vrij groot (ik heb ook vaak moeten testen maar was altijd in orde ondanks grote baby). Haar waardes zijn nadien even in de gaten gehouden (van de baby) en ze heeft gewoon borstvoeding kunnen geven en niet hoeven bij voeden met spuitje o.i.d. Zelf heeft ze de eerste twee weken na de bevalling volgens mij ook moeten opbouwen/nog even moeten prikken. Er zijn geen bijzonderheden geweest. Met beide gaat het helemaal prima!

Ik herinner me nu wel dat ze in haar verlof zei er wel een dagtaak aan te hebben, waardes checken, insuline, eten, bewegen. Dus snap heel goed dat het het onbezorgde weg haalt en ook veel tijd kost.

Een vriendin van mij kreeg in week 36 ineens verdenkingen van diabetes te horen. Ze moest toen nog een paar dagen wachten tot ze bij de diëtist terecht kon. Ik herinner me dat zij toen ook erg in paniek was omdat ze idd ook overal las dat het niet goed is voor de baby etc. Zij heeft toen maar 4 weken een dieet gevolgd maar dat koste haar ook veel zorgen en energie.

Niet leuk Marsy, maar je kan het! Als je nog specifieke vragen hebt over voeding/waardes mag je me wel pb’en en wil ik dat wel voor je navragen.

16 Jan 2022 09:26 door Marsy31

Ontzettend bedankt voor reageren Joey. Ik merk echt dat ik ontzettend behoefte heb erover te praten (en nou ja, zeuren).

Had je nog meer zorgen bij je eerste dan? Heeeeel fijn te horen dat ze allebei ok zijn trouwens. Ben jij nog onder controle om te kijken of je type 2 ontwikkelt? Ik hoef met mijn lage bloeddruk dus niet bang te zijn voor pre-eclampsia gelukkig, dat is 1 voordeel. Ik probeer ook wel echt koolhydraten te eten, eigenlijk vooral om wat jij zegt. Ik kan eigenlijk niet nog meer kracht verliezen. Ik kom gelukkig nog wel aan maar het is zo’n ommezwaai van wat ik normaal eet, dat mijn lichaam ws echt een wtf moment heeft. Ik weet het nu 5 weken en had gehoopt dat het nu wat makkelijker zou zijn. Ik vind de insuline niet heel erg, ik weet dat het baby niet bereikt, maar ik vind wel erg dat sinds de insuline alles out of whack is weer. En voel me zo’n egoïst dat ik het zo zielig voor mezelf vind ook. Daarom ook topic geopend, misschien als ik lotgenoten hoor wordt het dragelijker.

16 Jan 2022 09:31 door Marsy31

Dankjewel Lot! Ik heb zelf ook 2 bekenden die klinken als jouw zus: die hadden al een soort levensstijl en hoefden weinig aan te passen. En die vinden me maar zeuren geloof ik ;) En dat voelt alleen. Als verwennerij 70/80% chocola, daar moet ik alleen maar van huilen. Daarom voelt het ook zo rot, ik vind de ‘verwennerijen’ helemaal niet lekker. Koolhydraatarm brood is echt niet lekker. Het is nog maar 3 maanden, ik red het heus wel. Maar ik haat echt, intens. Ik heb honger. En geen honger naar wortels of rauwkost. Ik wil een pak chocoladekoekjes leegeten. Ik eet verder mega gezond, ik wil gewoon mijn vrijheid terug. Ik vond wijn en andere levensmiddelen laten staan nog tot daar aan toe, maar dit is echt andere koek (ha!).

16 Jan 2022 09:34 door Joey

Ik had dus ook altijd honger Marsy. En dan constant bezig dan met wat ik wel of niet kon eten, dan (obsessief vooral bij de eerste) maar bewegen, hoe ellendig ik me ook voelde. Daarom denk ik achteraf dat ik echt meer gezonde khd had moeten eten, dat ik daardoor altijd honger had.

Edit; en ja ik kon wel meer andere dingen eten, vet, eiwitten, deed ik ook zeker. Maar denk dat die honger alsnog bleef omdat m'n lichaam die khd gewoon nodig had. En niet nog meer van dat andere.

16 Jan 2022 09:35 door Marsy31

Jullie merken vast dat ik in enorme funk zit vandaag haha. Meeste dagen kom ik wel door hoor. Ben ook normaal niet zo’n pessimist, ik verbaas me over mijn eigen negativiteit.

Ja Joey, precies dat. Het constante op de klok kijken, honger, alles plannen.

16 Jan 2022 09:36 door Lot

Ik had er nog wat bij getypt, ondanks haar kennis was het toch ook wel een dagtaak. Ik snap het hoor en je mag ook zeuren Marsy…. Maar het is nog maar 10 weken. En het goede nieuws is dat het weer over gaat..(als het goed is). Kun je straks alle pakken koekjes weer inhalen 😜.

16 Jan 2022 09:50 door Marsy31

Ik heb een doos met lekkernijen voor mezelf na de bevalling (heel ironisch: mijn vader had doos opgestuurd met allemaal lekkere Nederlandse koekjes en snoepjes voor mij te genieten tijdens verlof, die doos kwam 2 dagen na diagnose binnen). Ik kan serieus niet wachten.

16 Jan 2022 10:13 door Minx

Ik heb er geen ervaring mee, waar ik wel ervaring mee heb is minder koolhydraten eten en er zijn echt heel veel hele lekkere recepten te vinden. Bijvoorbeeld op https://www.oanhskitchen.nl/. Koolhydraatarmbrood heeft wel een dingetje waar je rekening mee kan houden en dat is dat er extreem veel gluten inzitten. Tarwe wordt namelijk voor een deel vervangen voor pure gluten. Het kan zijn dat je daar op reageert. En verder is het gewoon echt niet leuk, je moet van de een op de andere dag alles omgooien en eigenlijk moet het direct goed gaan wat weer extra stress oplevert. Sterkte.

16 Jan 2022 10:20 door Marsy31

Dankjewel lieve Minx. Ik ga even kijken. Ik reageer goed op het brood dat ik eet (5gr koolhydraten per stukje), dus dat is ok. Eigenlijk is ontbijt, lunch en avondeten ok. Het is vooral de momenten tussendoor. Het steeds 2-3 uur wachten terwijl ik enorme honger heb, terwijl ik echt meer dan genoeg eet tijdens die eetmomenten. Ik snák na een uur naar zoetigheid en kan dan niet eens een wortel eten of 1 van de recepten boven, omdat ik dan nog heel uur moet wachten tot het eindelijk mag. Ik zit ‘s morgens om 10 uur naar mijn telefoon te kijken totdat eindelijk het alarm gaat voor prikken, zodat ik ein-de-lijk iets mag wat ik heel lekker vind: koffie met een suikervrij kitkatachtig iets wat niet eens in de buurt van lekker komt. Ik heb suikervrije brownies gemaakt, die waren allereerst al niet lekker maar ik reageerde er nog op ook. Zo bizar.

Edit: kijk nu naar de recepten. Ik vergeet nog te vermelden dat ik allergisch ben voor kokos. En raad eens wat er veel in die recepten zit ;)

Zal nu stoppen met herhalen hoe vreselijk kut ik het vind. Hopelijk zijn er nog wat ervaringsdeskundigen hier die me wat over de kinderen kunnen geruststellen. Verder is er toch niks aan te doen en zal ik niet zo moeten zeuren en doorzetten. Einde is in zicht bla bla.

16 Jan 2022 11:00 door Joey

M'n schoonzusje heeft trouwens diabetes type 1 en daardoor ook geen makkelijke zwangerschappen en 1 prematuur geboren kind. Maar ook die zijn beide kerngezond en na de bevalling van degene die niet prematuur was had ze na een dag ook weer naar huis. Zij heeft helemaal geen pittige baby's.
Relativeerde voor mij overigens wel dat zij dit altijd heeft. Gelukkig is ze er niet altijd zwanger bij ;).

En over de 24 weken je kind teveel suiker gegeven. Zat ik bij de eerste ook wel aan te denken. Bij de tweede wist ik het bij 16 weken. Maar volgens mij werkt dat niet per se zo. Je ontwikkelt het ergens tijdens je zwangerschap en vaak pas tegen de 24 weken, daarom is de test ook dan.
In NL doen ze de suikertest volgens mij wel iets laagdrempeliger maar het is echt nog niet standaard. M'n zusje en ik zijn er achtergekomen doordat we zelf een suikertest voorstelden bij onze vk's. Voldoen ook nauwelijks aan een profiel wat erbij hoort. Denk dat er genoeg anderen in onze situatie er niet eens achtergekomen waren🙄. Net zoals jij zeg maar als het niet standaard was daar.

17 Jan 2022 00:06 door Marsy31

Nee precies Joey, ik had me echt heel naar gevoeld als het niet ontdekt was (maar goed, dan had ik ook niet geweten). Ik heb een vriendin die 2 kinderen in Nederland heeft gekregen en 1 hier. Bij de laatste dus 'de suiker', maar ze zei ook: in Nederland kreeg ik de test niet en heb ik het zeer waarschijnlijk wel gehad. Bij kind 1 en 2 (dus Nederland) kwam ze geloof ik iets van 20 kilo aan en waren de kinderen iets groter dan gemiddeld, bij laatste kind (en dus suiker en dieet) kwam ze maar 8 kilo aan en was baby eigenlijk beetje te licht. Maar goed, je weet nooit zeker of je het bij alle 3 zwangerschappen hebt gehad.

Ik vind je redenatie trouwens wel echt rustgevend ofzo, dat je het ontwikkelt en niet perse vanaf het begin hebt. Ik werkte een poos bij verloskundige en daar testen ze je urine op glucose. Elke keer dat ik 'voor de leuk' daar kwam, testte ik even mijn eigen urine en kon nooit verhoging glucose zien. Dus heb ik de hoop dat ik het maximaal in tweede trimester heb ontwikkeld dan.

Vandaag is de dag wat zonniger. Ik had gisteren na het avondeten 4.8, zo laag heb ik na avondeten nog nooit gezeten (nu wel met insuline dus), en mocht mijn avondsnack om 20.30. Had een beetje lage koolhydraten ijs omdat het zo heet was. Letterlijk nog geen 10gr koolhydraten en boem: zat ik opeens op 8.1. Ben ik om 22.30 nog stuk gaan lopen buiten om lager te krijgen en ja hoor, na kwartier zat ik op 6.4. Ochtendwaarden waren nu ook goed. Ik moet inderdaad meer bewegen, maar de lage bloeddruk maakt het niet makkelijker. Ga zo na mijn koffie en snack maar even met zoon naar speeltuin, hopelijk loop ik daar de snacksuikers er dan af.

Heb mijn bevriende verloskundige even gebeld of ik morgen toch nog even langs mag komen voor een scan, wil toch graag dat hij nog even naar haar kijkt en of ze nog steeds week te groot meet. Fijn dat ik daar altijd terecht kan wanneer ik wil (het is alleen anderhalf uur rijden en anderhalf terug). Ik heb vannacht eens goed geslapen, dus dat helpt ook met relativeren.

Hartstikke bedankt voor reageren allemaal. Ook fijn nog te lezen dat zelfs iemand die eigenlijk al weinig hoefde aan te passen aan levensstijl, het pittig vond met plannen. Ik vind zelf ook bizar hoeveel zelfmedelijden het bij mij opwekt, het is echt mijn persoonlijkheid niet. Ik wijt het aan de hormonen ;)

17 Jan 2022 08:14 door Bolus26

Wat rot voor je!Ik heb 2 vriendinnen die het hadden bij beide zwangerschappen.Ik kan me herinneren dat het dieet pittig was.

De kinderen van de ene waren gewoon kleine baby's en zijn gezonde kids nu 8 en 6. Zelf werd ze tijdens de zwangerschappen wel behoorlijk fors. De kinderen van m'n andere vriendin (ze had het alleen bij nummer 3) waren alle drie heel groot dus ofdat aan de suiker lag dat de derde baby groot was? M'n vriendinheeft na de zwangerschap nog een poosje gestruggeld met haar gezondheid,de baby de eerste week qua huilen/voeden maar was daarna ok. Is nu ook 6 en gezond.

17 Jan 2022 08:43 door Marsy31

Ah dank Bolus voor het delen, het doet me echt goed. Het komt zoveel voor en toch weet ik er zo weinig vanaf en ken echt weinig mensen die het gehad hebben: 3 maar dus. Waardeer het echt dat jullie reageren.

17 Jan 2022 12:17 door Juliet

Ik had het de vorige zwangerschap ook. En deze zwangerschap is de kans dus enorm groot dat ik het weer heb. Ik had toen alleen mijn nuchtere waardes te hoog, dus na de nacht waardoor er met een dieet niet veel te halen was. De laatste twee weken ofzo moest ik ook insuline spuiten en werd ik iets eerder ingeleid.

17 Jan 2022 22:52 door Henque

He wat vervelend voor je zeg! Het klinkt inderdaad echt klote de aanpassingen die je hebt moeten doen in je dieet.

Ik heb geen persoonlijke ervaring ermee maar wel veel vanuit mijn werk (vlk) en wou toch even reageren. Las dat het een routine check is in Australie en dat je geen indicatie had oid. Misschien goed om te weten dat in NL je wel een indicatie hebt bij een grotere baby (>95e percentiel) dus wellicht had je dan ook in NL wel die test gehad. Zwangerschapsdiabetes (diabetes gravidarum, ookwel DG) spoor je pas op vanaf 24-28 wkn, dus iedereen met DG komt er pas bij die termijn (of later) achter. Vrouwen die in eerdere zwangerschap DG hebben gehad, doen wel rond 16 weken ook al een test. Die test is ervoor bedoeld om 'gewone' diabetes op te sporen, DG bestaat niet rond die termijn namelijk. En als eerdere random glucose controles goed waren zou ik mij er echt geen zorgen over maken dat je al heel lang DG hebt zonder dat je het wist.

Jammer om te horen dat je je zo ongerust maakt over de complicaties. Ik kan je uiteraard niet helemaal gerust stellen, maar goed om je te realiseren dat de risico's groter worden bij totaal onbehandelde DG met hoge glucose waardes. Dus alleen maar heel knap dat je zo goed hier mee bezig bent en zo vaak ook goede waardes hebt. Je doet je best, meer kan je echt niet doen.

Weet natuurlijk niet helemaal hoe de zorg daar is, maar denk wel dat in NL iets relaxter omgegaan word met DG dan hoe ik het bij jou lees. Het een is niet beter of slechter dan het ander, maar het relativeert het misschien iets.

18 Jan 2022 08:02 door Fantine

Je mag toch best enorm medelijden hebben met jezelf. Ik heb geen ervaring met zwangerschapsdiabetes, dat was zo’n beetje het enige tijdens mijn zwangerschap dat ik niet had 😆.

Maar ik heb weinig kunnen genieten tijdens mijn zwangerschap, alleen maar enorme zorgen. En dat herken ik dus wel. Het zat hem dan bij mij in kleine dingen waar ik wel van kon genieten ondanks de zorgen en ik heb denk ik ook veel geblokkeerd vanuit overlevingsdrang richting mijn kind. Heftige zorgen doen echt wat met je tijdens je zwangerschap en erna. Ik heb die nazorg enorm gemist toen L. er eenmaal was. Let je wel een beetje op jezelf?

18 Jan 2022 13:11 door Jip

Ik heb er geen ervaring mee, maar wilde wel zeggen dat je er van mag balen! Het is alles behalve een zorgeloze zwangerschap!

19 Jan 2022 07:52 door Marsy31

Juliet: Dankjewel voor je reactie! Dat je pas bij je laatste weken insuline kreeg! Ze hebben het bij mij nu ook over inleiden, nu ik avondinsuline heb. Zucht.

Henque: wat een fijne reactie, dankjewel! Baby was steeds rond de 50, dus er was geen indicatie geweest in eerste instantie. Ja, vind ze best streng hier eigenlijk. Ik ga gemiddeld 1 keer per 12 keer meten eroverheen. Ze hameren ook zo vreselijk op meer koolhydraten eten. Word ik ook beetje gek van.

Fantine: ja let heel goed op mezelf, lief dat je zegt. Heb heel veel meegemaakt met zoon dus ben behoorlijk goed in self care. Alleen had niet verwacht dat ik hier zóveel moeite mee zou hebben. Ik zal blij zijn als ze er is.

Jip: lief, dank je! Voel me behoorlijke zeur soms . En is fijn te horen als dat niet zo wordt gezien.

19 Jan 2022 09:35 door Arwyn

(Zwangerschaps)diabetes lijkt me heel vervelend om te hebben, dus ik snap wel dat je daar van baalt.

Heb het zelf niet (is getest) dus daar kan ik weinig over zeggen. Kan alleen wel zeggen dat ik me niet te druk zou maken over haar gewicht. Een week voorlopen is helemaal niet zoveel en die gemiddelden zijn niet voor niks gemiddeld hè. Dat lukt niet als er geen grotere kindjes zijn.
Ik maak blijkbaar gewoon grote kinderen, deze ook weer. Maar ze heeft het met 41 weken nog steeds heel goed daarbinnen. Als ik wel zwangerschapsdiabetes had gehad, had ik voor mezelf ook al besloten dat ik sowieso niet voor de 40 weken wilde bevallen omdat de andere 2 ook langer bleven zitten.
Misschien is het wel goed om over dat soort dingen na te denken, of je ingeleid wil worden en wanneer ed. Daar heb je zelf natuurlijk nog steeds wat over te zeggen.

19 Jan 2022 09:48 door Marsy31

Dank voor je reactie! Helaas werkt dat niet helemaal zo. Een grote baby zonder diabetes is geen probleem, dan doen ze niks. Een grote baby mét diabetes wordt in de gaten gehouden. Een grote baby met diabetes en insuline is inleiden met 38-39 weken. Een gemiddelde of kleine baby met diabetes en insuline is een kans op natuurlijke geboorte.
Op dit moment zit ik dus met grote baby en insuline en is inleiden het advies. Ik vind zelf een week voorliggen ook niet zo ernstig klinken maar helaas is het verhaal met diabetes wat ingewikkelder. Ik ben nu medisch, dan is wat je zelf graag wil iets minder belangrijk. Ik hoop dus dat ze wat bijtrekt zodat ik daar nog wel wat keuze hou. We zullen zien.

Ik ben nu een ‘maandagpatient’, dat vind ik op zich wel grappige term. Het betekent dat ik elke maandag naar ziekenhuis moet en verschillende doktoren, verloskundigen en scanmensen zie. Qua begeleiding mag ik dus niet klagen.

19 Jan 2022 10:45 door Juliet

Dat is hier in Nederland wel anders hoor Marsy, nou ja tenminste bij ons in het ziekenhuis 4 jaar terug in ieder geval.

Mijn dochter woog uiteindelijk 3165 gram maar ik ben ook ingeleid doordat ik op het laatst nog insuline spoot. Nu krijg ik rond 16 weken al die test want ze willen er vroeg bij zijn wat natuurlijk logisch is. Hou je trouwens niet teveel vast aan die groei echo’s die kwamen bij mij en (en dames van mn zwangerschapscursus toen) helemaal niet uit…

19 Jan 2022 10:52 door Arwyn

Hier inderdaad anders. Ik heb het er voor de test nog met de verloskundige over gehad en die zei ook dat als ik echt niet met 38 weken ingeleid wilde worden, dat ook niet hoefde.
Nou waren mijn andere twee ook groot dus misschien heeft dat er ook nog iets mee te maken, maar het was in ieder geval geen harde verplichting.

19 Jan 2022 10:56 door Juliet

Mijn inleiding was trouwens met 38,6

Welkom op Zeg maar Yes!

Zwangerschapsdiabetes

Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Re: Zwangerschapsdiabetes

Wie is er online?