Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Biechttopic #2

<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 13 Jan 2022 15:40

Re: Biechttopic #2

Fantine schreef:Ik zou later geen spijt willen hebben van het niet invriezen. Al is het denk ik makkelijker gezegd dan even gedaan. Ik zou me er wel in verdiepen, wat zijn de mogelijkheden hiervoor en dan kun je afwegen of je dit wil doen.


Hier sluit ik me bij aan!
❤ 7 juni 2018
<<

Jente

Kletskop

Berichten: 984

Geregistreerd: 02 Mei 2014 13:43

Bericht 13 Jan 2022 15:43

Re: Biechttopic #2

Ik vind het wel heel 'makkelijk' van die vriendin om te roepen dat je je eitjes in moet vriezen door haar eigen situatie. Het is nog best wel een ingreep; je moet hormonen prikken en daarna moeten de eitjes onder plaatselijke verdoving verwijderd worden. Het kost ook nog eens een paar duizend euro en de kans op een baby is daarna maar iets van 5% per eitje. Zeker als je geen kinderwens hebt vraag ik me af of je dat wel moet doen. Ik zou me in ieder geval niet laten opjutten door die vriendin.
<<

Bliss

Gebruikers-avatar

First Lady

Berichten: 25045

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:02

Bericht 13 Jan 2022 15:44

Re: Biechttopic #2

Oh dat wist ik allemaal niet; dat maakt het wel anders misschien. Maar zeker iets om goed over na te denken.
❤ 7 juni 2018
<<

Harrison

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4516

Geregistreerd: 11 Jan 2018 10:25

Bericht 13 Jan 2022 15:53

Re: Biechttopic #2

Oh ik wist niet dat de kans zo klein is, joh!
<<

Jente

Kletskop

Berichten: 984

Geregistreerd: 02 Mei 2014 13:43

Bericht 13 Jan 2022 15:59

Re: Biechttopic #2

Ja, dat verbaasde mij ook. Bij IVF doen ze de bevruchting met 'verse' eitjes en vriezen ze de embryo's in. Het aantal embryo's dat goed genoeg is voor invriezen is vaak klein (bij mij 3 van de 11 en dat was geen slechte score). De kans dat een ontdooid embryo ontwikkelt naar een zwangerschap is 25%. Bij het invriezen van eitjes moeten ze eerst goed ontdooien, dan nog een goede bevruchting doormaken en daarna ook nog na de terugplaatsing blijven zitten. Dat lukt dus maar bij ongeveer 5%.

Edit: maar Feline, laat je vooral goed voorlichten bij de dokter als je dit overweegt :)
<<

Char

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2075

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:04

Bericht 13 Jan 2022 16:15

Re: Biechttopic #2

Ik snap jouw twijfels heel goed Feline. En wat anderen je ook adviseren, het is gewoon zó moeilijk om over zoiets fundamenteels een beslissing te maken. Misschien is het goed eens met een psycholoog oid te praten die hierin gespecialiseerd is. Dan word je gedwongen en geholpen na te denken over wat jíj wilt. Als je er bewust mee bezig bent ga je op termijn vaak wel een gevoel krijgen bij een van de opties. Ik heb daar in ieder geval soms wel “even” een psycholoog bij nodig, om dat voor mijzelf helder te krijgen (ookal denk ik vooraf dat ik alles al wel doordacht heb😉)
<<

Silly-One

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11831

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:18

Woonplaats: B.rabant

Bericht 13 Jan 2022 16:30

Re: Biechttopic #2

Jente schreef:Ik vind het wel heel 'makkelijk' van die vriendin om te roepen dat je je eitjes in moet vriezen door haar eigen situatie. Het is nog best wel een ingreep; je moet hormonen prikken en daarna moeten de eitjes onder plaatselijke verdoving verwijderd worden. Het kost ook nog eens een paar duizend euro en de kans op een baby is daarna maar iets van 5% per eitje. Zeker als je geen kinderwens hebt vraag ik me af of je dat wel moet doen. Ik zou me in ieder geval niet laten opjutten door die vriendin.


Dit inderdaad, ik heb ook ooit vriendinnen gehad die aangaven dat ik misschien hier maar eens aan moest gaan denken. Zeker met mijn grote kinderwens, maar ik heb nog wel andere principes erbij.
Plus het kost echt een hoop geld en dat moet je als alleen staande maar op dat moment ook hebben en kunnen missen.'
Ik voelde mij daar ook echt niet fijn bij en ik kreeg daardoor nog meer het gevoel de boot helemaal mis te lopen. Waardoo ik mij, qua kinderwens, steeds meer down ging voelen.
____________________
Verbouwingsinsta @bduintje_klus
<<

Feline

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4488

Geregistreerd: 11 Sep 2013 17:02

Bericht 13 Jan 2022 18:28

Re: Biechttopic #2

Wat een lieve begripvolle reacties.

Jente, ik heb er echt totaal niet naar gekeken nog en had dus ook geen idee dat het zo intensief is. Los van alle medische dingen die erbij komen kijken kost het inderdaad ook nog een smak geld.
Als ik nu een enorme kinderwens had gehad was de keuze al wat 'makkelijker' geweest maar voor nu zou het niet goed voelen. Ik probeer meestal ook wel te leven naar 'alles loopt zoals het moet lopen' dus misschien is het gewoon niet voor me weggelegd. Het zou fysiek ook wel enorm zwaar zijn voor me, zowel een zwangerschap als het hebben van kinderen.
Maar als ik dan m'n vriendin zie met 3 prachtige kinderen dan kan het soms even voelen alsof haar leven een stuk zinvoller is. Onzin natuurlijk maar het lijkt me fijn om zulke onvoorwaardelijke liefde te mogen ervaren.

Er zullen ongetwijfeld momenten zijn dat jullie je man/kinderen achter het behang willen plakken maar hopelijk vaak ook het besef dat het heel bijzonder is wat je hebt.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 13 Jan 2022 18:30

Re: Biechttopic #2

He wat rot dat je je zo voelt Feline. En inderdaad eens met Silly-One en Jente. Ik heb die ook wel eens naar mijn hoofd gekregen als ik vergelijkbare gedachten uitte. Gelukkig niet van mijn goede vriendinnen, die zijn daar te tactvol voor haha. Of eentje heeft het een keer geopperd en toen heb ik gevraagd of ze wel wist hoe duur dat was haha. En toen was het klaar.

Ik herken het dus wel deels. Ik heb natuurlijk een vergelijkbare situatie. Ik word dit jaar 35 en ben ook vrijgezel. En ik merk ook dat ik dat we iets heel lastigs vind aan deze hele pandemie. Toen mijn vorige relatie uit ging was ik begin 30 en had ik zoiets van het komt nog wel. De eerste 1-1.5 jaar was ik niet echt klaar voor een nieuwe relatie. En eind 2019 begon ik net een beetje lekker te daten enzo en nu is het (mede door mijn long covid) alweer ruim een jaar echt hopeloos. En ik begin af en toe ook wel te rekenen van tjah, tussen iemand leren kennen en er een kind mee krijgen zit voor mij ook wel echt minstens 1.5-2 jaar. Ik zie het zo maar lopen dat ik over een paar jaar denk "ja, eigenlijk in de cruciale tijd dat ik nog iemand had leren kennen om een gezin mee te stichten, toen was de pandemie".

Het helpt voor mij wel dat ik ook niet zelf alleen een hele sterke kinderwens heb. En dat ik me ook kan voorstellen dat ik op een andere manier een gelukkig vervullend leven kan leiden. Hopelijk wel met een partner, maar voor mij hoeven kinderen daar niet per se bij. Maar goed, als ik eerlijk ben. In de relatie met mijn ex had ik wel een kinderwens. Dus ja, ik denk ook dat de kans ontstaat dat ik eind 30/begin 40 ineens wel een relatie heb en het dan wil en niet meer lukt. Maar het kan ook zomaar dat ik iemand leer kennen en op mijn 40e ineens fluitend zwanger word. Die zijn er ook.

Ik probeer het maar los te laten. Ik heb er verder niet heel veel invloed op. Het leven loopt zoals het loopt. Maar goed, bij mij is het meer een gedachte die af en toe opkomt en waar ik dan beetje verdrietig van word en die ik dan weer los kan laten.Het klinkt we alsof jij er een stuk meer last van hebt en dat is natuurlijk gewoon heel naar.

Wat maakt dat jij nu denkt dat je er na je 40e heel veel moeite mee zult gaan hebben? Is het voor jou stiekem wel echt het (enige) toekomstbeeld waarin je jezelf gelukkig kunt zien? Ik zou kijken of je daar voor jezelf duidelijkheid in kunt vinden denk ik. Waar komt die angst vandaan, wat zit daaronder? En wat is uberhaupt voor jou hetgeen dat vervulling/zingeving geeft aan je leven? Want ik heb ook vriendinnen met kinderen die alsnog die echte zin/betekenis van het leven missen. Dat is niet per se checked off met nageslacht natuurlijk. :smile:
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 13 Jan 2022 18:39

Re: Biechttopic #2

Oh en ik heb dus vriendinnen die kinderen hebben en met dezelfde zingeving levensvraag worstelen EN die regelmatig klagen over hoe zwaar en vermoeiend het is, een peuter. Dus dat schept natuurlijk een heel andere omgeving voor mij, dan voor jou. Ik kan me voorstellen dat als ik een vriendin zou hebben met een kinderwens die niet lukt, dat dat ook extra confronterend zou zijn. Ik zou denk ik die angst ook deels de ruimte geven. Het is ook spannend en onzeker. Maar het dan op een gegeven moment ook wel indammen qua dat het voor jou nu echt geen relevante, helpende gedachten zijn.
<<

Danny

Kletskop

Berichten: 634

Geregistreerd: 07 Mei 2021 07:54

Bericht 14 Jan 2022 09:20

Re: Biechttopic #2

Feline..het is geen gejank...als je nog nooit een paniekaanval/depressie hebt gehad kun je je niet voorstellen hoe eng en naar dat is.
Fijn dat je iemand hebt die even naar je luistert.
Zet m op,woman!
<<

Feline

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4488

Geregistreerd: 11 Sep 2013 17:02

Bericht 14 Jan 2022 12:23

Re: Biechttopic #2

Dank voor je reactie Whatever!

Bij mij is het ook meer een gedachte hoor. Ik ben gisteren ook ongesteld geworden dus dat verklaard m'n huilbuien voor een groot gedeelte haha. En ik ben het met je eens, het loopt zoals het loopt inderdaad.
Overigens was mijn kinderwens wel ineens aanwezig toen ik een aantal maanden met een man was die al een kindje had. Maar volgens mij was dat meer uit jaloezie, dat hij zoiets bijzonders al had haha.

Een paar maanden terug was ik een middag bij een vriendin met (toen nog) 2 kinderen. Ik vond het extreem intens en was blij dat ik weer alleen naar huis mocht dus dat werkte ook wel relativerend.

Over het algemeen kan ik het prima naast me neerleggen allemaal alleen nu i.c.m. liefdesverdriet, lockdown, meer pijn doordat ik niet kan sporten, geen uitlaatklep, werd het even te veel.
Ik ga eens nadenken over je vragen! Denk dat het vooral gewoon die tijdsdruk is.

Danny, bedankt voor je lieve woorden. En ik ben het met je eens dat een paniekaanval heel beangstigend kan zijn. Ik ben blij dat ik heb leren huilen bij vrienden, dat helpt al veel!
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 14 Jan 2022 12:28

Re: Biechttopic #2

Soms is ook gewoon even alles kut. ♡ Zeker als de baseline al single, gezondheidsproblemen en lockdown is. Fijn dat het vandaag alweer iets lichter voelt allemaal!
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 27 Jan 2022 18:24

Re: Biechttopic #2

Even niet onder mijn eigen account, als ik herkend word is het niet erg, maar ik wil het niet gelinkt hebben aan mijn forumnaam. Gisteren heb ik een mega ruzie met mijn moeder gehad, waarbij ze letterlijk door de telefoon tegen me heeft geschreeuwd. Naar aanleiding van die ruzie heb ik contact gehad met mijn zusjes en er is een heleboel naar boven gekomen waar ik geen weet (meer) van had. Kort gezegd komt het er op neer dat wij een onveilige jeugd hebben gehad door de grillen van onze moeder en de afwezigheid (door veel werken) van onze vader. Mijn oudste zusje heeft inmiddels al een flinke tijd therapie en tijdens die therapie zijn er ook weer herinneringen en bepaalde beelden bij haar boven gekomen die ongelooflijk heftig zijn. Dingen die ik kennelijk heb geblokkeerd omdat ze zo heftig waren, maar wel mijn psychische problemen zouden kunnen verklaren. Ik heb altijd gedacht dat het aan mij lag, dat het altijd mijn schuld was als mijn moeder boos op me was, maar mijn zusjes hebben hetzelfde ervaren en mij dingen verteld die zó herkenbaar zijn dat ik me eindelijk gesteund en gehoord voel. Onze moeder heeft sterk de neiging om zichzelf in de slachtofferrol te plaatsen en de situatie naar zichzelf om te buigen. Wanneer ik haar ergens mee confronteerde zei ze altijd dat ze dat niet had gezegd of gedaan of moest ik het me niet persoonlijk aantrekken, waardoor ik steeds dacht dat ik het misschien in mijn hoofd erger maakte dan het daadwerkelijk was, of dat ik het me inderdaad teveel aantrok. Er vallen nu ineens zoveel stukjes op hun plaats en ik weet niet of ik ontzettend verdrietig, boos of opgelucht moet zijn. Ik voel zoveel. Het is zoveel. En het ergste is dat ik het ergens ook zielig vind voor mijn moeder, omdat zij ook echt een enorm minderwaardigheidscomplex heeft, maar aan de andere kant vreselijk narcistisch en egoïstisch is. En ik blijf haar maar pleasen, wil het maar goed doen, wil altijd maar haar goedkeuring. Het zou me niet verbazen als zij ten grondslag ligt aan (een deel van) mijn psychische problemen, bij elke therapie die ik tot nu toe heb gehad kwamen we altijd bij mijn moeder en mijn jeugd uit. Ik ben echt even van de leg hiervan, weet even niet hoe ik hiermee om moet gaan.
<<

Filoria

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 784

Geregistreerd: 11 Jan 2022 11:02

Bericht 27 Jan 2022 19:25

Re: Biechttopic #2

Wat een moeilijke situatie en wat heftig dat al die herinneringen ineens naar boven komen bij je.

Heb je zelf psychische hulp op het moment? Zo nee, zou je het fijn vinden om er met een professional over te praten? (Heb je bij eerdere therapieën toevallig al eens EMDR gehad? Zou dat kunnen helpen?)

Wat goed dat je er met je zusjes goede gesprekken over kunt voeren en dat jullie herkenning vinden bij elkaar.

Ik herken je gevoel heel erg dat de emoties je enorm overrompelen en het voelt alsof je er nu iets mee moet. Maar als ik je verhaal zo lees, is er geen reden waarom je nu acuut actie moet ondernemen (toch?) Denk je dat het je lukt om jezelf wat tijd te geven om goed over alles na te denken? Voordat je bijvoorbeeld in een impuls iets doet of zegt tegen je moeder waar je spijt van krijgt?
T (2008) en I (2013)
<<

Danny

Kletskop

Berichten: 634

Geregistreerd: 07 Mei 2021 07:54

Bericht 28 Jan 2022 07:52

Re: Biechttopic #2

Kon ik je maar helpen met advies ...wat een kl... situatie...
<<

Soleil

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4074

Geregistreerd: 02 Sep 2013 07:06

Bericht 28 Jan 2022 10:02

Re: Biechttopic #2

Biechtje, ik vind het zo rot voor je! Ik hoop dat je het allemaal een plek kan gaan geven ooit. Eventueel met de juiste hulp. Je jeugd vormt je en als je dan zo’n fundament hebt, wat eigenlijk geen stabiel fundament is, is het niet raar dat het je duizelt.
De magische band die moeders met hun kinderen zouden moeten hebben wordt overal om ons heen zo vreselijk geromantiseerd. Sommige moeders zijn nou eenmaal geen leuke mensen, maar het lijkt alsof dat nooit naar buiten mag komen. Of dat we allemaal verplicht zijn om ze fantastisch te vinden omdat ze toevallig zwanger raakte en je onder hun dak mocht wonen.
<<

Teun

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8451

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:59

Bericht 28 Jan 2022 10:52

Re: Biechttopic #2

Wat rot Biechtje. Helpt het om je moeder te zien als een kind dat zelf gekwetst is en dit nooit goed heeft verwerkt/aangepakt? Dat is haar alsnog te verwijten natuurlijk, logisch dat je ook boosheid voelt.

Als ik goed voor ogen heb wie jij bent mag je alleen maar trots op jezelf zijn hoe je het aangaat en aan jezelf werkt. Zodat je het niet doorgeeft zoals je moeder deed.

Sterkte, het lijkt me ontzettend moeilijk dat er dingen boven komen die je je nooit zo hebt beseft.
♥ feb 2016
♥ ♥ juli 2018
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 29 Jan 2022 11:47

Re: Biechttopic #2

Lief dat jullie de moeite hebben genomen om te reageren. Ik merk dat het hele gebeuren van de afgelopen week me enorm bezighoudt en dat ik enorme weerstand richting mijn moeder voel. Dat ik me op het moment dat ze zo tegen me schreeuwde weer dat kleine meisje voelde, weer dat nare gevoel van binnen had dat ik eigenlijk alleen maar herken als een gevoel van 'foute boel, wegwezen hier' dat ik had als ik bijvoorbeeld uit school thuis kwam en haar pet weer scheef stond. Dat gevoel is zó naar en het zit zo diep dat ik er blijkbaar nog steeds last van heb. Het is toch absurd dat ik nog altijd angst voel naar mijn moeder? Dat is wel de reden dat ik de afgelopen dagen steeds meer denk om even geen contact meer te zoeken. Niet dat ik het voorgoed wil verbreken, maar voor nu, om te zien wat er met mij gebeurt. Maar toch voel ik dan direct een schuldgevoel. Kan ik dat mijn moeder, en indirect dus ook mijn vader, aandoen? Ze doen nu toch goede dingen voor ons? En vroeger is het ook niet altijd slecht geweest. Ik merk dat ik het een soort van vergoelijk voor ze en dat maakt het zo ongelooflijk lastig, ik sta echt in een soort tweestrijd.

@Filoria, ik heb wel eens EMDR gehad, maar dat was meer gericht op het pesten op school. Nu er andere dingen aan het licht zijn gekomen afgelopen week vraag ik me af wat er uit zou komen wanneer de focus meer op mijn jeugd en mijn ouders ligt. Mijn zusje volgt symbooldrama (https://symbooldrama.nl/wat-is-symbooldrama/), ik had daar nog niet eerder van gehoord, maar dat klinkt ook interessant en wellicht is het ook iets voor mij. Mijn zusje is er erg bij gebaat, dus het is misschien het proberen waard. Ik sta op dit moment op de wachtlijst voor therapie, waarschijnlijk is er in april pas plek dus het is nog even geduld hebben.

@Teun, dat is het 'm nou juist. Zij heeft ook een zware jeugd gehad met ouders die haar continu omlaag haalden en sloegen als ze iets fout deed. Maar toch vind ik dat dat haar niet het recht geeft mij ook zo te behandelen, ondanks dat ik het ergens dus wel zielig vind voor haar en denk dat ze ook enorm in de knoop zit met zichzelf en de wereld. En dat maakt het voor mij lastig om te zeggen dat ik haar even niet wil zien, omdat ik weet dat ze dat enorm op zichzelf betrekt en ze weer enorm in de slachtofferrol duikt en mijn vader (of wie dan ook) dat moet ontgelden. Van de week heb ik mijn oudste dochter even stevig geknuffeld en gezegd dat ik zo mijn best doe voor haar en dat ik niet net zo wil worden als mijn moeder (zij weet ook hoe mijn moeder is, helaas heeft zij ook weleens vervelende ervaringen met haar gehad) en zij moest er ook van huilen.
<<

Olíve

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3293

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:20

Bericht 30 Jan 2022 08:11

Re: Biechttopic #2

Biechtje, je geeft aan dat het absurd is dat je nu nog angst voelt voor je moeder. Eigenlijk is dit heel logisch.
Als jong kind was je nog volledig afhankelijk van haar qua verzorging en overleven. Je had geen keuze en moest haar gedrag over je heen laten komen. Dat heeft in jouw brein iets gedaan, een overlevingsmechisme aangemaakt . Als jouw moeder nu hetzelfde gedrag vertoont legt jouw brein dezelfde associatie als vroeger, ookal ben jij nu een volwassen vrouw, dat overlevingsmechisme treedt in werking.
Waar het vroeger je redding was, is het nu een obstakel omdat je nu voelt hoe storend en beperkend dit mechanisme werkt.

Misschien heb je iets aan het boek 'De onschuldige gevangene' van Ingeborg Bosch
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 08 Feb 2022 09:49

Re: Biechttopic #2

Hoi,

Ik heb een ‘probleem’ met mediamarkt en ik hoop dat jullie mij hierin tips kunnen geven want op dit moment kom ik niet verder.

November vorig jaar heb ik een muis en een draadloze koptelefoon besteld. Apart van elkaar maar omdat ze beide niet waren wat ik wou heb ik ze beide geretourneerd in één verpakking, en daar ging het fout. Een paar dagen later kreeg ik bericht dat ze de muis retour hadden ontvangen, van de koptelefoon niets en er kwam ook niets. Ik heb toen een maand mail contact gehad waarin werd aangegeven dat ze het uit gingen zetten naar het magazijn. Een maand geleden toch maar telefonisch contact met mediamarkt opgenomen want ondertussen kwam Klarna ook met een herinnering + herinneringskosten, totaal bedrag momenteel € 335,- :shock: Factuur kon ik op uitstellen zetten maar gisteren kreeg ik weer een mail van klarna dat er binnen nu en 10 dagen betaald moet worden. Mediamarkt geeft aan dat de retourcode gescand is maar dat van de koptelefoon elk spoor ontbreekt, gisteren nogmaals telefonisch contact gehad met mediamarkt en nog steeds niets verder want ‘ze zijn ermee bezig’, ja erg fijn maar Klarna wil geld zien. Sorry maar ik ga toch niet ruim €300 betalen voor niets, waarom geeft mediamarkt dat niet door? Ze kunnen mij ook niet vertellen waarom het zo lang duurt en ik word nogal zenuwachtig van Klarna. Ik ga vanmiddag weer bellen, als het moet dagelijks want er zit spoed achter, maar wat kan ik nog meer doen? Ik bedoel: ik heb het retour gestuurd en dat zij het kwijt raken is toch niet mijn fout? Het is toch ook te gek voor woorden dat ik hoogstwaarschijnlijk ruim €300 moet betalen voor niets?

Ps. Ik wist even niet in welke pijler ik dit moest plaatsen
<<

Pippa

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3476

Geregistreerd: 11 Apr 2017 10:46

Bericht 08 Feb 2022 09:53

Re: Biechttopic #2

En je had ook zeker weten iets van retour bon van de koptelefoon in de doos erbij gedaan omdat je aangeeft twee bestellingen als 1 teruggestuurd te hebben?

Wel rot dat het zo lang duurt.

Wat zegt klarna telefonisch dan dat het uitgezocht wordt?
11-2017 ♥
12-2021 ♥
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 08 Feb 2022 10:00

Re: Biechttopic #2

Ik heb dit jaaaren geleden ook eens gehad en toen wel aan het kortste eind getrokken :(. Ik verstuur sindsdien ook nooit meer dingen in één doos terug. Sindsdien zijn services van bedrijven wel enorm verbeterd en vaak klantvriendelijker. Dus ik hoop dat ze bij jou coulanter zijn of het nog vinden.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 08 Feb 2022 10:02

Re: Biechttopic #2

Ja, ik had de retoursticker van de muis op de doos geplakt en beide labels + sticker van de koptelefoon in de doos. Dan is het toch raar dat het retourlabel wel gescand is maar dat de koptelefoon zoek is, zoiets zie je nou ook weer niet over het hoofd.

Klarna geeft aan dat zij alleen over de facturatie gaan, dat ik met mediamarkt tot een oplossing moet komen en dat er gewoon betaald moet worden. Pas als mediamarkt het retour doorgeeft of iets in die richting kunnen zij iets doen qua factuur. En dat voor Klarna het onderzoek gesloten is. Punt.
Maar de klantenservicemedewerkers van mediamarkt kunnen niet iets aan de facturatie doen, dat mogen zij niet. Ze zijn wel vriendelijk maar daar kom ik echt niets verder mee. Ik heb er gewoon buikpijn van, als het nou om €50 ging oké maar het is een flink bedrag.
<<

ChiQ

Bericht 08 Feb 2022 13:42

Re: Biechttopic #2

Ik heb dit wel eens gehad ook. Ik zou wel
Klarna maar betalen maar wel ergens registeren dat je er dus nog mee bezig bent. Je kan misschien echt in de problemen raken met kredieten etc. En zelfs klarna nooit meer gebruiken.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers