Ik gun het je zo Straycat!!!
Geniet van het gevoel, het is heerlijk

Even een up. Ik merk dat het 'gezeik' hier meer toeneemt. Deels ook omdat wij niet alles (bewust) super strak hebben vastgelegd, maar ook deels omdat ik heel toegeeflijk ben geweest in alles. En daar ben ik heeelemaal klaar mee. Geloof dat het wel duidelijk is, maar ben er klaar mee. Soms raakt het me even heel erg en dan denk ik wel eens 'wat was het leven toch makkelijk voorheen'. Niet dat ik ooit nog terug zou willen, never, maar nu met alles rekening moeten houden.
Wij kunnen bijvoorbeeld niet met de kinderen op zomervakantie, omdat onze exen totaal niet meedenken.
Ben klaar met geven.. Ik wil alles doen voor het welzijn van de kinderen, maar daar niet steeds zelf 'verlies' door lijden.

Oh bah wat vervelend. Die vakanties lijkt mij zeker frustrerend.
Hier hebben we de afspraak dat we om en om mogen kiezen. Dit jaar heeft mijn ex gekozen en werd het weer een creatieve verdeling.
Verder loopt het hier wel ok, heb alles maar een beetje los gelaten. Weet inmiddels dat het daar in huis absoluut niet gaat zoals bij ons maar zolang J daar geen last van heeft laat ik ik dat maar los. Ik ga er inmiddels gewoon van mezelf uit en alles wat ex doet is leuk meegenomen.

Wat heeft problemen dan met de vakantie?

Wij wisselen elk jaar. Dit jaar de laatste drie weken gehad, volgend jaar de eerste drie. En je weet altijd waar je aan toe bent.

Hier zijn het voornamelijk kleine dingen die blijven irriteren.
Mijn kinderen gaan zondag eerder naar hun vader om Sinterklaas te vieren.
Ex van mijn man weet nog niet hoe en wat met Sinterklaas. Dus dat horen we vast zondag ergens pas. Dat irriteert me. Bedenk wat je wil, laat het weten en iedereen weet waar hij of zij aan toe is. Niet zo’n grote moeite lijkt mij.

Ohh zo vreselijk herkenbaar!
Niet van de vakanties hoor. De verdeling is hier: 1 week vakantie: hele week hier, 2 weken vakantie: 1 week hier, 1 week daar, zomervakantie: 4 weken hier, 2 weken daar.
En per jaar bekijken we dan hoe de weken het beste uitkomen.
De ex van mijn man is heel star in wat ze hebben vastgelegd in het ouderschapsplan, ook als het er op neerkomt dat de kinderen onnodig (in mijn ogen) moeten wisselen tussen papa en mama.


Maar inderdaad wat Minx zegt, hoe het bij mijn ex gaat probeer ik los te laten. Ook al is dat niet makkelijk en denk ik in sommige gevallen dat het beter is als het anders zou gaan (maar o.a. daarvoor lopen we al bij het sociaal kernteam).

Ze hebben het bij hun gelukkig heel goed, aan mijn kant. Dat is heel fijn.

Zomervakantie: Mijn ex en vriendin gaven in augustus al aan dat ze de eerste twee weken wilden, prima. Bij de ex van mijn vriend had zij eerste keus. Zij gaat de laatste twee weken. Wij 'moeten' dus de middelste twee nemen, net de lastigste op mijn werk, dus weet niet eens of ik ze krijg.
Nu stuurde mijn ex afgelopen week dat zij van maandag tot twee weken later maandag gaan. Ik was er eigenlijk vanuit gegaan dat ze dan alweer terug zouden zijn. Dus als we kunnen gaan, omdat ik vakantie krijg, dan willen we de wisseling van P en S plaats laten vinden in Italië, zodat we toch samen weg kunnen.

Anders nemen wij vakantie in de eerste weken, als de kinderen van mijn vriend sowieso 7 aaneengesloten dagen bij hun moeder zijn, en gaan we dan maar samen weg.

Nu hebben we wel al vakantie in mei, als het goed is gaan we naar Turkije met z'n allen. Maar ik vind dit toch wel jammer van de zomervakantie.

Maar als hij ze de eerste 2 weken heeft, is dat dus niet t/m maandag in de 3e week.. Dat vind ik dus niet echt eerlijk geregeld van hem.

Ik pas ons schema met mijn ex meestal een beetje aan, aan het schema wat mijn man met zijn ex heeft. Wat ik al zei, zij is wat standvastiger aan het co-ouderschap.

Ja dat was dus ook mijn gedachte. Maar ik heb dan geen zin om daarover te gaan zeiken, want het is toch al te laat. Maar vind het inderdaad niet netjes.

En dat wat jullie doen, doen wij ook. Bij mijn vriend ligt alles vast. Daarom vind ik een wat losser schema wel fijn.

Nee precies, soms is het helaas echt pick your battles..

Nou ik zeg dat zo wel, maar ik heb zojuist mijn ex geappt wat hij wil met de zomer en toen was zijn reactie: Nou daar ga ik nu nog niet over nadenken hoor, maar ik wil wel 2 weken achter elkaar.
Ik zeg nou ja.. je moet toch je vrije dagen aanvragen? En we willen graag een vakantie boeken.
Hij zegt ja, begin januari ga ik daar wel eens naar kijken.
Toen heb ik hem een voorstel gedaan. Ik week 1, hij week 2 en 3, ik week 4, 5 en 6.
Toen was zijn reactie: Ik zal er eens over nadenken..

Wtf gast, het is geen hogere wiskunde ofzo.

Dat wat Lejow zegt is heel herkenbaar. Ik wil bijvoorbeeld het familiefeest voor mijn tweeling plannen (over 2 weken vieren we het al). En we doen het nog steeds met de families samen. Mijn ex wil nog steeds niet zeggen wanneer het uitkomt. Ik heb gisteren dus gewoon zelf maar de app met de uitnodiging gestuurd. Ook naar zijn familie. Maar hij doet dat altijd. En dan ook nog met de opmerking "dat jij tijd hebt om zo ver vooruit te kijken is fijn voor je, maar er zijn ook mensen die het druk hebben en geen tijd om zich hier al mee bezig te houden". Dat maakt me sowieso woest, want naast een bijna fulltime baan regel ik alles. En de zorg voor kinderen vraagt nu eenmaal een planning. Zeker als je er drie hebt.

Maar goed, dit soort dingen blijven. Mijn situatie is nog complexer denk ik. Maar als het zou kunnen dan zou ik hele duidelijke afspraken maken en nergens aan tornen. Om de situatie waar jij nu in zit te voorkomen, Sam. Want dat is natuurlijk meer dan vervelend.

Oh mega frustrerend. Ik kreeg overigens midden in de verbouwing een briefje voor het jaar met zijn voorstel. Toen heb ik ook wel gezegd van ik ga er naar kijken maar verwacht niet dat ik met een week een antwoord heb ik ben nu echt met andere dingen bezig.
Zomervakantie is nu 1,5 week bij mijn ex, 2 weken bij ons (wo-wo) dan weer 1,5 week daar en de laatste week thuis.

De vakanties van een week liggen wel vast daarbij worden de weekenden verlengd J is dan of tot woensdag daar of gaaf daar op woensdag heen. Vakanties van 2 weken is net hoe het uitkomt. Nu scheelt het wel dat wij allebei niet van de extreem lange vakantie zijn. Echt Max 10 dagen.

Pfff HG, wat een rotopmerking ook... inderdaad, je zit met kinderen, dan moet je plannen!

HG idd, dan wil je toch ontploffen. Inwendig schreeuwt dan toch alles hoe moeilijk is het om ff 2 minuten in je agenda te kijken het gaat om je kinderen. En het is niet dat het om iets gaat wat nog maanden weg is.

Ik denk dat het nooit echt makkelijk gaat worden. Ik probeer het maar te accepteren. Soms gaat dat goed. En soms wat minder. Maar het blijft zo moeilijk.

Knuffel, het is gewoon zo lastig dat het zo frustreert, maar je weet dat jij er bent voor de kinderen en een heel mooi voorbeeld bent voor ze.

Wij hadden laatst de nabespreking van allerlei onderzoeken die onze dochter gehad heeft (o.a. ADHD).
Ik zei hem wanneer dat was (twee weken later) en hij zei gelijk: Nee, dan heb ik geen tijd, mijn agenda is al volgepland.

Dan denk ik 1: Dan maak je tijd? 2: Desnoods doe je alsof? Doe alsof je in je agenda kijkt, doe alsof je afspraken probeert te verplaatsen en zeg dan een dag later: Nee sorry het gaat me echt niet lukken om er bij te zijn.
Maar meteen zo: Nee ik heb geen tijd... pfff

Echt hoor. De moeder van mijn stiefzoon had zolang ik hem ken al 5 keer een nieuwe vriend gehad. Nu was 2 weken terug de verkering uit, en warempel vanavond zit er al een nieuwe 😳😳

Zo houden en keren met dat jongetje thuis terwijl het hier op wat dingen na heel goed gaat. En steeds als ik denk, zij heeft het ook niet makkelijk, komt ze weer met zoiets op de proppen. Dat moet je toch niet willen voor kind?
Hoezo zie je dat dan zelf ook niet?

Nee joh, je kijkt toch even aan hoe het gaat. Wat een instabiliteit.

Pffff en vanavond zegt ie dat ie het eigenlijk helemaal niet mocht zeggen… ook zoiets.

Ik mag me ook bij jullie gaan voegen. Afgelopen zondag ben ik erachter gekomen dat mijn (nu nog) man niet eerlijk geweest is over essentiële dingen. Dat was helaas niet de eerste keer. Ik heb hem ermee geconfronteerd en gezegd dat het nu echt klaar is. We zijn al eens eerder uit elkaar geweest maar hebben het toch, met therapie, weer geprobeerd.
Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik erachter kom dat deze relatie best ongezond was. Ik heb te veel toegestaan en vergeven. Maar nu is het klaar en hoef ik nooit meer bang te zijn voor zijn bedrog. Ik voel me heel erg opgelucht.

Ik sta al een aantal jaren ingeschreven en kan dit huis niet in mijn eentje betalen, dus het doel is dat mijn ex (dat klinkt gek) hier blijft. Totdat ik een woning heb gaat hij proberen iets tijdelijks te vinden. Onze kinderen weten nog van niks. We vertellen het als het concreet is dat één van ons hier weg gaat.
De verstandhouding is best goed. We hebben, in de familie voorbeelden van vechtscheidingen die echt heel naar zijn. Dat willen we allebei niet. De eerste dingen staan op papier, dat ging in goed overleg. Ik hoop dat dat zo blijft.

Patsy wat naar, ook heel naar dat hij niet eerlijk is geweest dat is zo’n ding wat vaak toch in je achterhoofd blijft hangen.
Wel fijn dat je al een aantal jaar ingeschreven staat. Heb je met jouw inschrijftijd een beetje kans of is het dan nog steeds lastig?

Als ik nu reageer op een woning sta ik sowieso in de top 10, vaak bij de eerste 5. Dus dat is fijn. Maar ik wil hier wel graag in het dorp blijven wonen, vooral voor de school van de kinderen en omdat mijn vader hier net voor ons naartoe verhuisd is. Dat maakt het wel een stuk lastiger.

Ik hoop dat mijn ex snel iets tijdelijks vindt dat zou wel rust geven, want zo samen in huis is voor niemand goed.

Ahh wat verdrietig en moeilijk Patsy! Veel sterkte de komende tijd.

Verdrietig Patsy, sterkte!