10 Jul 2021 08:01 door Marsy31
Ik ben ook echt in shock door bepaalde gebeurtenissen, wow wow wow.
Het is zeker niet te vergelijken maar ik heb 3 kleine dingen meegemaakt:
1) baantje in de supermarkt vanaf mijn 14e al. Echt geweldig leuk team, ik ging stiekem met een collega en nou ja, we wisten precies waar de camera's niet hingen zeg maar (dat was vanzelfsprekend later, niet mijn 14e haha). Maar mijn scharrel's beste vriend was de manager en allebei waren ze nogal populair onder de vrouwen. En mijn manager kon het ECHT niet hebben dat ik de scharrel van zijn beste vriend was. Buiten het feit dat hij me echt zo'n beetje elke shift voor lul zette ('ze is toch volledig plat man, geen tiet te bekennen, wat moet je er nou mee'? was een wekelijkse uitspraak). Ik werkte er al minstens 6 jaar en niet 1 keer te laat gekomen, toen ik een shift moest overnemen van een vriendin en dat glad was vergeten. Zij werkte op de brood afdeling en moest 6.30 uur beginnen. Dus de manager belde me om 6.35 met geblokkeerd nummer (in de tijd van de Nokia telefoons). Dus ik druk weg, wie belt me nou in godsnaam wakker? 10 minuten later maakte mijn vader me wakker, dat de manager had gebeld en dat ik moest werken. Ik was om 7 uur op het werk (5 min fietsen). Kon direct mijn spullen pakken en nooit meer terugkomen. Had hij eindelijk zijn wraak. Hij kwam trouwens zelf altijd uren te laat op zaterdag na het vrijdagavond drinken, ik was echt woest. Deze zelfde eikel heeft ook verspreid dat ik Chlamydia had. Ik werkte toen ook in de discotheek en daar deden mensen toen net alsof ik besmettelijk was, niet bij mij willen bestellen etc. God, wat haatte ik die kerel. Later wel mijn wraak gehad trouwens, maar dat is ander verhaal.
2) ik heb, naast de supermarkt en voor mijn discotheek werk, precies 1 week gewerkt in een MacDonalds. Daar ben ik opgestapt omdat de manager zei dat ik niet op de balie mocht leunen (als in: hand op de balie) als er geen klanten waren. Daaaaag.
3) Was vorig jaar. Ik deed mijn PhD, deed daar een fellowship en werkte op nul uren contract als lecturer. Student dus nog. Ik kreeg echt de meest belachelijke workload ever, voor een hongerloontje. Alle vakken hebben coordinators en daar werken dan mensen onder. 1 vak was ongelooflijk groot en behalve de coordinator werkte er niemand anders aan. Ik had het helemaal opgezet; het was een online preschool activiteiten stage voor studenten. Het heeft zelfs een award gekregen. Ik deed al het voorwerk, alle lessen, al het nakijkwerk. Maar mijn coordinator kreeg de award, ik werd zelf niet genoemd. In de tweede helft van het jaar werd hetzelfde vak nog eens gegeven: deze keer heb ik geeist dat ik mijn naam op de award wilde en de workload wilde delen, anders ging ik het vak niet geven (dat was nogal risicovol). Ze hadden niemand anders die het kon, dus toegezegd. Na 2 weken stuurde coordinator mij een email: ze was ziek geworden en kon niks meer. Let wel: zij zat op een doorbetaalde fulltime baan, ik op nul uren. Ik nam dus AL haar uren over, inclusief de verantwoordelijkheid. Na 3 weken kreeg ik een miskraam, heb dagen in het ziekenhuis gelegen, maar ik dacht: A. is ziek, ik wil haar nu niet lastigvallen. Ik heb dus gewerkt vanaf mijn ziekenhuisbed. Ik wilde de studenten niet laten zitten. Na 10 weken zat ik in een meeting half te luisteren, toen ik opeens mijn tweede supervisor hoorde zeggen: ennnn gefeliciteerd A.!! Ze heeft eindelijk haar PhD afgemaakt en het is goedgekeurd. A. had dus, terwijl ze ziek gemeld was, haar PhD afgeschreven, terwijl ik in het ziekenhuis lag, mijn eigen Phd aan het schrijven was en haar hele vak had gered. Oh, wat voelde ik me gebruikt. Ik was ook woest op mijn tweede supervisor, want die wist ervan. Ik heb geen cent extra gekregen voor alles wat ik heb gedaan. En toen ben ik ontploft. Ik heb de inspectie gebeld en zowel mijn supervisor als die coordinator zijn op de vingers getikt. Ik heb overal geklikt waar ik maar kon.
Mijn supervisor is toen per direct gestopt als mijn supervisor, wat ook een klotestreek was, want ze had gewoon sorry moeten zeggen. Hierdoor heb ik bijna mijn PhD niet gehaald want ik had geen vervanger (uiteindelijk is hoofd van de school mijn supervisor op papier geworden). En A. heeft mijn huilend gebeld met excuses. Overigens heb ik toen later nog wel een eigen award gewonnen want de kat was uit de zak.
En nu komt het bizarre: ik ben vorige maand benaderd of ik dat zelfde vak weer wil geven want ze kennen niemand anders die het kan. Nu ben ik geen student meer en ik heb een bizar eisenpakket op tafel gelegd, inclusief een belachelijk salaris. En dat is nu toegezegd. Dus ik ga het nu voor de derde keer geven, maar deze keer krijg ik waar ik recht op heb. Met mijn supervisor praat ik niet meer, maar A. en ik moeten nu wel weer samenwerken. Maar ze is een mak lammetje nu. Aangezien ik dat vak toch al volledig gedragen heb is het nu een makkie. Maar ik ben wel verbaasd dat ze me nog willen hebben nadat ik zo'n beetje het halve team aangegeven heb bij de inspectie. Ga ook nog een ander vak geven die niemand anders kan daar. Maar dat ben ik ook de coordinator. Ze moeten wel heel wanhopig zijn ;)