Ik zou mijn fotoboeken kunnen noemen, maar ga toch voor de gebreide sokjes die door mijn beppe zijn gebreid. Ik heb haar nooit echt leren kennen (ik was 2 toen ze overleed), maar ben wel naar haar vernoemd en heb vernomen dat ze een bijzonder lieve en attente vrouw was.

Volgens mij zijn al mijn voorwerpen vervangbaar. Foto’s van vroeger heb ik amper, daar ben ik ook niet aan gehecht.
Als er hier brand zou uitbreken denk ik dat we de hond en baby pakken en buiten wachten. Die zijn ons het dierbaarst, maar natuurlijk geen bezit.
Ik geloof ook niet dat mijn man voor iets zou terug rennen. Misschien dat ie gauw de externe harde schijf meetrekt. Maar dat is die van zijn ouders, en de onze staat bij hen. Dus denk dat zelfs niet eigenlijk.

Ketting van mijn oma. Het zijn de trouwringen van haar ouders in een hartjeshanger gebogen, ik ben vernoemd naar deze overgrootmoeder. Mijn oma droeg deze altijd en heeft een paar dagen voor haar overlijden tegen mijn opa gezegd dat ik de hanger moest krijgen. De eerste keer dat ik mijn opa zag na haar overlijden, gaf hij mij emotioneel de ketting. Dat is gezien de man die hij is, ook al heel bijzonder.

Waarschijnlijk gaan wij onze dochter als tweede naam vernoemen naar mijn overgrootmoeder. Het heeft wat weg van de naam van mijn moeder en schoonmoeder, daarnaast een stukje van mij (doopnaam), mijn oma en haar moeder dus ♥️

Mijn trouwring, gemaakt uit sieraden van mijn (groot)ouders en die van mijn man 🥰

Ik denk toch mijn fotoboeken van m'n jeugd. Dat is me toch wel heel dierbaar. Vorige week nog oude vakantiefoto's zitten kijken.

Mn verlovingsring is me ook dierbaar maar als ik echt één ding mag redden kies ik m'n foto's.

Alle fotoboeken. En ook m'n externe harde schijf met foto's. Daar wil ik toch echt eens een goed alternatief voor vinden wat gewoonweg niet stuk kan, want als dat ding ooit crashed...

Fotoboeken ook

Een japans beeldje dat ik heb geërfd van mijn oma. Het heeft altijd bij haar in de kast in de woonkamer gestaan en nu staat het bij mij in de kast in de woonkamer.

Ik heb een ornament met twee engeltjes geërfd van mijn oma, die mijn opa ooit in zijn antiekverzameling had. Die is me wel heel dierbaar en heeft in heel veel huizen al boven een deur gehangen. Ook kreeg ik van mijn man toen ik alleen op reis ging een keer een 'angel to go'. Een klein engelenbeeldje in een houten doosje. Ik heb niet zo veel met engelen in godsdienstige zin maar ik vind het wel een prachtig symbool.

En natuurlijk oude fotoboeken met foto's die niet digitaal zijn.

De knuffel die mijn oma voor me maakte als geboortecadeau.

Hij is wat versleten, maar ik heb nog stukjes van de stof waarvan hij gemaakt is. Toch maar eens een beetje oplappen.

Mijn geboorteknuffel, ring met as van mijn overleden opa en ik heb een kist met herinneringen die ik niet kwijt wil.

De trouwring van mijn opa en oma, de vader en moeder van mijn moeder.

Mijn laptop en harde schijf. Daarop staat heel mijn leven haha

Fotoboeken. Laptop en harde schijf.

We hebben de fotoboeken ook in de hal in een bak liggen mocht er brand komen kunnen we die zo pakken