Twee kindjes ervaringen

22 Jun 2021 16:33 door Maan

Eloise schreef:Waar komt dat idee vandaan dat je voor twee kinderen geen oppas kunt regelen?

Misschien omdat sommige mensen die oppassen (ouders/ooms en tantes/vrienden) het zwaarder vinden met twee of meer kinderen.

Ik vind oppas/opvang regelen voor 3 kinderen wel lastiger dan voor één. Als we een avond samen weg willen, dan kan ik bijvoorbeeld mijn moeder benaderen en zij is er dan voor alledrie. Maar heb ik een keer een cursus op mijn vrije dag en mijn man is ook niet in de gelegenheid om vrij te nemen, dan moeten we ineens voor drie kinderen wat regelen, dus voor de jongste een extra dag kdv (wat bijna nooit kan), de oudste bijvoorbeeld met een vriendin mee na schooltijd, de middelste BSO of ook met een vriendje mee. Je moet dan ineens allerlei verschillende mensen benaderen. Ik heb dan niet de mogelijkheid dat ik de ouders van een vriendje vraag of ze de andere twee kinderen er dan ook even bijnemen, dus in die zin is het wel lastiger. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor.

22 Jun 2021 16:34 door Marin

Eloise schreef:
Marin schreef:Ik denk dat de grootouders dat te zwaar vinden misschien?

Oppas hoeft toch niet altijd opa of oma te zijn?

Nee maar in de reactie waar jij op reageert ging het daar wel over.

22 Jun 2021 16:37 door Marin

Pippa schreef:O nee hij wil liever gisteren dan vandaag beginnen en is echt aan het aftellen tot hij vier wordt, dus wachten vind ik geen optie, misschien gaan we wel voor minder of kortere dagen, ligt eraan hoe het gaat en hij het ervaart ook met de baby uiteindelijk. De NSO gaan we wel verzetten zodat hij buiten school om wel lekker thuis bij ons is.

Ah ja oké. Het lijkt mij wel een hele onrustige periode maar anderzijds is het misschien ook wel fijn dat hij dan dus juist direct wat meer weg is zodat je meer tijd met de baby hebt. Voordeel van zo'n kleine baby is wel dat ze overal slapen dus de wagen is ook prima.

22 Jun 2021 16:44 door Pippa

Ja het is meer om hem, voor mezelf maakt het niet uit verder, vriend zal ook grotendeels thuis zijn in die eerste maand / periode, dat scheelt sowieso. Druk is het sowieso wel, in z’n eerste week heeft hij gelijk Sinterklaas viering 🤣

22 Jun 2021 16:44 door Pippa

Eloise schreef:
Marin schreef:Ik denk dat de grootouders dat te zwaar vinden misschien?

Oppas hoeft toch niet altijd opa of oma te zijn?

Dat hoeft niet nee, meer mensen laten wij (nu) nog niet oppassen.

22 Jun 2021 16:45 door Marin

Pippa schreef:Ja het is meer om hem, voor mezelf maakt het niet uit verder, vriend zal ook grotendeels thuis zijn in die eerste maand / periode, dat scheelt sowieso. Druk is het sowieso wel, in z’n eerste week heeft hij gelijk Sinterklaas viering 🤣

Haha ja! Ik weet er zelf alles van, die periode zal met z'n verjaardag altijd onrustig blijven. Ach ja dat is nou eenmaal zo.

22 Jun 2021 17:03 door Niekske

Ik heb mijn reactie in het topic van Marin nog eens gelezen en toen was mijn jongste 9 maanden ongeveer. En vond ik de overgang van 1 naar 2 zwaarder dan van 0 naar 1. En ik schreef dat je me die vraag over een jaar nog eens moest stellen 😁

De jongste is nu bijna 2 en ik vind het nog steeds pittig. Ik sta nog steeds achter mijn reactie dat van 1 naar 2 lastiger was. Hij is nog steeds geen briljante slaper, dus dat hakt er ook aardig in. Hij is wel gek op zijn grote zus en andersom, maar ze kunnen elkaar ook flink in de weg zitten. We halen ze regelmatig bewust uit elkaar en dat werkt erg goed. Inmiddels kunnen we wel weer de deur uit zonder een hele lading zooi, dus dat scheelt wel. De jongste is temperamentvoller dan de oudste, dat maakt het ook wel lastiger. De oudste sprak al veel meer op deze leeftijd en daar kon je beter mee communiceren. De jongste is juist motorisch sterker dan zijn zus toen was, maar hij begint meteen te schreeuwen als wij hem niet snappen (of hij zijn zin niet krijgt).

22 Jun 2021 20:08 door Spencer

Mijn tweede huilde de eerste drie jaar maar desondanks vind ik het niet zwaar. Heb twee schatjes en vind het heel relaxt met ze. Oppas is hier de gastouder, die werkt ook 's avonds en in het weekend.

23 Jun 2021 00:36 door Marsy31

Hier zit ik ook mee, mocht het ooit lukken nog een tweede te krijgen. Wij hebben geen ouders of familie die kunnen helpen. Heeeeel soms vrienden maar die wonen allemaal minstens anderhalf uur rijden bij ons vandaag. Voor een oppas hier betaal je, let op, minimaal 15 euro per uur. En dat is voor een tiener. Wil je iemand met ervaring, dan is het 28 euro per uur. Dat doen we dus niet zo vaak

Dus als de grenzen ooit weer opengaan heb ik de hoop op een au pair. We hebben de ruimte en dan hebben we paar maanden extra paar handen. Maar ja, het is zeker 1 van de grootste stresspunten die ik heb met een tweede, want bij de eerste hadden we het ook niet en nou ja, dat was een hel periode dus. Dat wil ik persé voorkomen deze keer.

23 Jun 2021 08:25 door Anoniem332

Hier bijna een baby van 1 jaar.

Ik vond de 6 weken dat mijn vriend thuis was heel fijn. Hij werkt sinds C geheel thuis, dit maakt dat ik geen dagen alleen ben.
Samen lunchen of iets doen met de peuter als baby ligt te slapen.

Wat ik echt een nadeel vind is dat ik totaal niet mobiel ben. Met al die slaapjes overdag, flesje, eten. Voordat je iets kan gaan doen. Ik hoop dat ze snel loopt.
Gelukkig is onze peuter steeds minder dwars.

23 Jun 2021 09:14 door Anoniem310

Maan schreef:
Eloise schreef:Waar komt dat idee vandaan dat je voor twee kinderen geen oppas kunt regelen?

Misschien omdat sommige mensen die oppassen (ouders/ooms en tantes/vrienden) het zwaarder vinden met twee of meer kinderen.

Ik vind oppas/opvang regelen voor 3 kinderen wel lastiger dan voor één. Als we een avond samen weg willen, dan kan ik bijvoorbeeld mijn moeder benaderen en zij is er dan voor alledrie. Maar heb ik een keer een cursus op mijn vrije dag en mijn man is ook niet in de gelegenheid om vrij te nemen, dan moeten we ineens voor drie kinderen wat regelen, dus voor de jongste een extra dag kdv (wat bijna nooit kan), de oudste bijvoorbeeld met een vriendin mee na schooltijd, de middelste BSO of ook met een vriendje mee. Je moet dan ineens allerlei verschillende mensen benaderen. Ik heb dan niet de mogelijkheid dat ik de ouders van een vriendje vraag of ze de andere twee kinderen er dan ook even bijnemen, dus in die zin is het wel lastiger. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor.

Met drie kinderen snap ik dat het lastig is. Dit is een van de redenen waarom wij twee kinderen wilden. Het lijkt me zo'n gedoe.

Bij ons kunnen de kinderen altijd samen terecht. Misschien speelt mee dat ze het goed met elkaar kunnen vinden, dus het is makkelijker dan met 1 kind. Ze hebben elkaar en vermaken zich goed samen.

24 Jun 2021 06:42 door Elliot

Ik heb net mijn reactie in het topic van Marin gelezen en sta daar nog steeds achter. Het enige wat ik echt veel zwaarder vind is de hoeveelheid extra “werk” het is. Drie kinderen eten geven, douchen en naar bed brengen is andere koek dan 1 of zelfs 2 kindjes. Maar dat komt hier volgens mij echt omdat het een tweeling betreft. Op vrijdag logeren de meiden om de beurt bij oma, en hebben we dus altijd maar 2 kindjes thuis. Dat voelt echt alsof er 3 kinderen minder zijn. Zo gek!

Maar de overgang van 0 naar 1 was voor mij nog altijd heftiger dan van 1 naar 3.

24 Jun 2021 08:27 door Marin

Kan me voorstellen dat drie, waarvan twee op hetzelfde schema zitten echt nog pittiger is Elliot.

Ik vind deze uitspraak wel leuk (weet niet van wie het origineel komt):
One is a pet, two is a zoo.

24 Jun 2021 09:25 door Anoniem310

Elliot schreef:Ik heb net mijn reactie in het topic van Marin gelezen en sta daar nog steeds achter. Het enige wat ik echt veel zwaarder vind is de hoeveelheid extra “werk” het is. Drie kinderen eten geven, douchen en naar bed brengen is andere koek dan 1 of zelfs 2 kindjes. Maar dat komt hier volgens mij echt omdat het een tweeling betreft. Op vrijdag logeren de meiden om de beurt bij oma, en hebben we dus altijd maar 2 kindjes thuis. Dat voelt echt alsof er 3 kinderen minder zijn. Zo gek!

Maar de overgang van 0 naar 1 was voor mij nog altijd heftiger dan van 1 naar 3.

Drie kinderen lijkt me vooral erg zwaar als je het alleen moet doen, zelfs al is het maar voor een avondje, je komt handen tekort.

Met twee kinderen vind ik het net te doen en mijn man ook, dus daardoor hebben we veel mogelijkheden en vrijheid. Die vrijheid lever je voor een groot deel in als je drie kinderen hebt.

24 Jun 2021 09:32 door Tabbie

Soms heb je alleen niet de keuze om naar voor 2 kinderen te gaan, vooral als je na je eerste een tweeling krijgt.

Hoe dan ook, zelf ben ik ook heel benieuwd hoe de overgang gaat zijn! Voel me soms wel wat schuldig dat onze zoon ons straks moet delen.

24 Jun 2021 14:28 door Taeda

Ik vind zwaar altijd zo negatief klinken. Het is soms intensief, er is meer verzorging nodig en daarmee tijd, maar hier ging/gaat dat ook prima. Door het leeftijdsverschil tussen onze jongens heb ik een tijd lang gehad dat ze afwisselend sliepen, nummer twee 10.00-12.00 en 14.30-16.00, de oudste 13.00-15.00u. Ik weet dat ik dat heel vervelend vond, omdat ik daardoor aan huis gekluisterd zat. De jongste sliep ook bijna niet in de kinderwagen en heel goed in zijn bed.

Verder vind ik het sinds een jaartje ongeveer heel vervelend dat ze elkaar zo dwars kunnen zitten en ruzie maken. Ze kunnen ook lief spelen hoor, maar die ruzie voelt soms alsof het de hele dag duurt.

De andere kant is dat ik ontzettend kan genieten van de band die ze hebben, de oudste verstond zijn broertje beter dan dat ik deed en de jongste vond het nooit een probleem om ergens te blijven met de oudste samen. Ik vind de dynamiek in het gezin met meerdere kinderen intens, maar vooral intens bijzonder.

24 Jun 2021 14:45 door Uffe

Ik heb ook even terug gelezen wat ik er toen van zei en zo is het nog steeds. Het was gewoon een groot gevecht met het kind zelf en daardoor met alles.

Nu gaan de meiden meer aan elkaar hebben. Ze kunnen soms samen spelen al gaat dat nog niet altijd goed natuurlijk. En wat Taeda zegt herken ik ook. De oudste begrijpt alles wat de jongste zegt, als ze uit school komt is het ook altijd waar is mn zusje (en broertje inmiddels ook). De dynamiek is heerlijk en ik kan eigenlijk niet wachten tot de jongste daar nog meer in gaat meedraaien. Maar die kleine baby is ook wel erg leuk:)

24 Jun 2021 15:03 door Arwyn

Ik heb het ook even terug gelezen, haha, en sta er idd ook echt nog hetzelfde in.
Het eerste jaar was ik kapot moe door meerdere keren per nacht eruit, 4 dagen per week werken met wekker om 5.45uur en laat naar bed ivm huiluurtje. Na dat eerste jaar werd het alleen maar beter

Natuurlijk kom ik soms rollen behang te kort, maar dat is met 1 net zo soms, haha.

24 Jun 2021 15:23 door Anoniem326

Ik zie dat ik in het vorige topic niet heb gereageerd. Mijn tweeling was nog geen jaar toen ik ongepland zwanger raakte van nummer 3. Ik heb het niet als zwaar ervaren. Ik weet nog dat ik tot de avond voordat ik weer moest gaan werk nog mijn hoofd brak over hoe ik in hemelsnaam in mijn eentje drie kinderen en mezelf gevoed en gekleed om kwart voor 8 in de auto had. Maar dat lukte. Elke ochtend weer opnieuw. Ik kreeg snel een routine. Ik geloof dat het wel aanpoten was. Maar ik was vooral heel blij. Och en dat je alles nog een keer mag meemaken. De bevalling, een slapende baby op je borst, eerste lachje, kruipen, het brabbelen. Zo bijzonder. Ik herken trouwens wel dat ik buiten werktijd geen opvang had voor drie kinderen onder de twee. Dus ik ben jaren (!) er 's avonds niet op uit gegaan. Dat miste ik ook niet. Want daar was ik veel te moe voor. Moe maar voldaan. Ik zou het zo weer opnieuw doen. En de tijd vliegt. Voor je het weet zijn ze groot en heb jij weer ruimte om dingen te doen voor jezelf.

24 Jun 2021 15:44 door Elliot

Eloise schreef:
Elliot schreef:Ik heb net mijn reactie in het topic van Marin gelezen en sta daar nog steeds achter. Het enige wat ik echt veel zwaarder vind is de hoeveelheid extra “werk” het is. Drie kinderen eten geven, douchen en naar bed brengen is andere koek dan 1 of zelfs 2 kindjes. Maar dat komt hier volgens mij echt omdat het een tweeling betreft. Op vrijdag logeren de meiden om de beurt bij oma, en hebben we dus altijd maar 2 kindjes thuis. Dat voelt echt alsof er 3 kinderen minder zijn. Zo gek!

Maar de overgang van 0 naar 1 was voor mij nog altijd heftiger dan van 1 naar 3.

Drie kinderen lijkt me vooral erg zwaar als je het alleen moet doen, zelfs al is het maar voor een avondje, je komt handen tekort.

Met twee kinderen vind ik het net te doen en mijn man ook, dus daardoor hebben we veel mogelijkheden en vrijheid. Die vrijheid lever je voor een groot deel in als je drie kinderen hebt.

Klopt, als je alleen bent bij spitsuren (het aankleden en ontbijten in de ochtend en het eten, wassen en naar bed brengen ‘s avonds bedoel ik daarmee) is het met drie kinderen knap lastig. Mijn man is brandweerman en vaak ‘s avonds weg. Vandaag bijvoorbeeld draait hij een 16 uurs-dienst. ‘s Morgens om 6.15 de deur uit en om 23.30 weer thuis. Die dagen zijn voor mij pittig. Toen de tweeling kleiner was kwam mijn moeder op zulke avonden helpen.

Maar ook met z’n tweeën kom je snel handen tekort met drie kinderen hoor. Als dreumes 1 linksaf richting de weg rent, dreumes 2 rechtsaf richting de cijfer en de kleuter struikelt en een schaafknie heeft bijvoorbeeld. Soms komt dat allemaal tegelijk.

Twee kinderen was qua balans ook mijn ideaalbeeld, maar wij kregen er eentje bij cadeau. Een enorme rijkdom, maar wel een flinke klus op deze leeftijd.

25 Jun 2021 10:46 door Anoniem316

Hier gingen we dus van 1 naar 3 en wat Elliot ook zegt; ik vond van 0 naar 1 echt veel heftiger. Je hebt het al een keer gedaan, je weet hoe je een kind in leven moet houden en dat deze echt niet het schema gaat volgen wat in de boekjes staat ;) Ik werd zelf een stuk relaxter.
Ja, het is aanpoten maar zeker prima te doen. Het lijkt hier soms een militaire operatie vanaf 17:00u, maar voor 19:00u/19:30u liggen alle 3 de kinderen er gevoed en gewassen in.
Wij hebben beiden nog genoeg tijd voor onszelf, en gunnen elkaar ook die ruimte.

Oppas hebben we genoeg in de buurt, maar hebben we tot nu toe 1x gebruik van gemaakt (buiten de reguliere opvang). Toen kwamen mijn schoonouders bij ons 's avonds.

25 Jun 2021 12:13 door Boerenkool

Ik vond het gaan van 0 naar 1, zwaarder dan van 1 naar 2. Maar ik was bij de eerste ongepland zwanger. Zwangerschap verliep moeizaam (tweeling waarvan 1 niet ok was). En was totaal niet bezig met kinderen krijgen. Mijn hele leven veranderde. Ik vond de eerste 10 maanden echt niet leuk. Pas daarna begon ik de leuke momenten te waarderen.

Van 1 naar 2 leek me heel moeilijk en lastig en ik zag allemaal beren op de weg tijdens de zwangerschap. Was ook zwaar depressief tijdens zwangerschap. Maar vanaf begin 1 dat hij er was, was dat gevoel weg. Het liep vanzelf, ik was zeker van mezelf in de rol als moeder en wist wat me te wachten stond. Nu scheelt het dat wij nooit gebroken nachten hebben gehad

Toen ze kleiner waren, waren ze echt 2 handen op 1 buik. Zoon is een gemakkelijk en volgzaam jongetje. Die deed tot zijn 4e altijd mee met zijn grote zus. Na zijn 4e veranderde dit wel en ze hebben nu meer ruzies. Ze "haten" elkaar regelmatig. Dit vind ik soms lastig. Alhoewel ik er de laatste tijd minder opvliegend op probeer te reageren en het ze echt zelf laat oplossen. Dit gaat beter.

Wij hebben inmiddels een 3e. En in het begin vond ik het heel gemakkelijk, hem als baby erbij. Nu moet ik zeggen dat het me inmiddels steeds zwaarder valt met hem. Maar het is ook echt een vreselijk boef. Heel lief, knuffelig en grappig, maar ondertussen ook echt een handenbinder, ik schaam me soms voor zijn gedrag in openbaar en twijfel aan mijn opvoedskills. Als ik dan kijk naar de andere 2 (en dochter is ook echt wel pittig) zijn zij voorbeeldig.

Oh en oppas hebben wij ook genoeg in de buurt. Wij hebben voldoende tijd voor ons tweetjes, maar ook voor onszelf. Soms ben ik een dagje met de kinderen weg, soms man. Of gewoon een weekendje. Ik had bijvoorbeeld 3 weken Costa Rica gepland staan met een vriendin (toen kwam corona). Dan regelt man alles. En andersom is die mogelijkheid er ook.

Welkom op Zeg maar Yes!

Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Re: Twee kindjes ervaringen

Wie is er online?