Eloise schreef:Popcorn schreef:Het is inderdaad terug te voeren op relaties.
Mijn kinderen hebben bijvoorbeeld geen band met mijn schoonouders, van mij hoeven ze dat ook niet, ze wonen niet dichtbij en hebben hun eigen grootouders ook gewoon. Uit fatsoen gaan ze wel eens mee, maar daar houd het op.
Ik heb ook niet zoveel met die mensen, en zij misschien nog wel minder met mij. Dus zou wel gek zijn als ik me dan verplicht zou voelen iets op te nemen.
Maar jouw schoonouders zijn net zo goed de eigen grootouders van de kinderen. Ik vind dat van een totaal andere orde. Zij zijn immers al vanaf de geboorte de volle opa en oma van de kinderen. Net zo goed als dat jouw ouders dat zijn.
Dat is niet te vergelijken met de partner-van, die pas komt aanwaaien als de kinderen al lang en breed volwassen en het huis uit zijn. Je moet dan denken aan een scheiding tussen jouw schoonouders nu of in de nabije toekomst, waarna zij weer een nieuwe partner krijgen.
Als jij niks hebt met de ouders van je man en de opa & oma van je kinderen, dan zou ik je partner hierin het voortouw laten nemen. Het zijn immers zijn kinderen en zijn ouders, dus het is logisch dat hij op bezoek gaat. Jij hoeft niet per se mee als je er niks mee hebt, maar het is wel de volle familie van je man en je kinderen.
Eloise schreef:Dan is het logisch. Ik snap jouw kinderen heel goed. Het is vreemd dat we van hen verwachten dat ze de familie van de partner van hun vader/moeder aannemen als hun eigen familie. Op latere leeftijd is dat niet realistisch meer.
Toetie schreef:Ik vind het raar dat er gezegd wordt niet voor schoonouders te zorgen omdat de taak is van eigen kinderen.
Mijn schoonouders hebben zorg nodig. En ja ze hebben eigen kinderen maar die werken overdag, 5 dagen in de week. Ze wonen hier om de hoek dus ik loop er iedere dag binnen en als het moet vaker. Ik help ze in het huishouden, boodschappen, medicatie of wat dan ook.
Het maakt mij echt niet uit of ik iets moet doen voor mijn eigen ouders of mijn schoonouders. Je bent toch getrouwd, voor mijn gevoel deel je die zorgen dan ook.
Toetie schreef: Ik heb een enorm groot verantwoordelijkheid gevoel. En ik hoef niet voor iedereen te zorgen maar wie doet het dan?
Toetie schreef:Nee hoor want ik kan nu mijn eigen tijd indelen. Ik heb zojuist boodschappen gedaan en nu moet ik weer rusten tot ik de kinderen kan halen. En daarna kan ik weer rusten. Zo gaat dat de hele dag door.
Maar goed, daar ging dit topic niet over.
Isles schreef:Vooral mijn vader is in korte tijd heel erg oud geworden. Hij heeft lichamelijke klachten, waardoor hij zijn hobby's niet meer kon uitvoeren. En nu is hij volgens mij depressief, want hij heeft niets meer qua sociale contacten. Ook met iedereen ruzie. En hij wordt daardoor steeds ouder. Zijn moeder, mijn oma, is net zo. Je schijnt er echt wel 90 mee te kunnen worden. En dat geloof ik ook wel. Maar als ik naar hem kijk vraag ik me af waar de tijd is gebleven.
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers