Als ik het voor het zeggen had gehad, dan was ik allang moeder. Helaas is het niet zo gelopen in het leven.
Maar ik merk wel dat ik, nu ik de 37 nader, de klok wel begin te voelen. Ik hoop zo dat het mij nog gegund is. Zeker omdat je weet dat er op een oudere leeftijd meer complicaties etc. kunnen optreden.

Wat is te oud voor een zwangerschap? Of iemand 'te oud' is is zo persoonsgebonden.

Ik had nooit een kinderwens, maar toen ik 36 was, was die er ineens wel. Ik heb met 37 mijn zoon gekregen. Ik heb een goede zwangerschap gehad en een redelijke bevalling. Ook heb ik eerst op een flinke roze wolk gezeten. Helaas kwam er een jaar na de bevalling nog een (verlate) postpartumdepressie de hoek om kijken die er flink heeft in gehakt. Daarna durfde ik het niet meer aan, al had ik het wel graag gewild, een 2e kindje. Mijn leeftijd (toen 39) speelde mee, maar ook de depressie die ik had doorgemaakt.

Hier kan ik mij helemaal in vinden! (Alleen dan met twee kinderen nu 5&6 en ik 33)
Ik had mijn kinderwens ook niet ineens opzij gezet als de liefde van mijn leven wat later binnen kwam gewandeld.

Ik ben nu 35 jaar en heb twee dochters van 5 en 7 jaar. Ik vind mezelf te oud voor nog een kindje en het leeftijdsverschil te groot worden. Maar dat laatste komt denk ik vooral doordat ik in mijn omgeving wat gezinnen heb met een soortgelijk leeftijdsverschil waarbij de middelste kinderen er een beetje bij inschieten.

Ik riep ook altijd 30 is mooi.. Tot dat ik ging scheiden op mijn 30e. Voor mezelf ben ik heel blij dat ik nog geen kinderen had (en de kinderen dus geen ellende van een scheiding mee hoefde te maken).

Nu ben ik net 33 en heb sinds een paar maanden een nieuwe vriend. Wie weet wat de toekomst me brengt. Ik weet wel dat ik heel graag een kindje wil (en dat weet ik van hem ook, wel handig haha) en dan misschien wat ouder moeder zal worden. Maar volgens mij word ik er geen minder leuke of lieve moeder van

Ik had voor ogen rond mijn 28e moeder te worden. Maar helaas liep dit anders. We kwamen in de medische molen terecht. Via ICSI ben ik op mijn 31e zwanger geworden en op mijn 32e bevallen van een gezonde dochter. Na de bevalling ben ik langdurig ziek geworden. Dochtertje is inmiddels 2 jaar en sinds een maand is mijn gezondheid beter aan het worden.
Ik ben nu 34 en ik zou aan de ene kant graag een 2e kindje willen. Maar ik kijk niet uit naar het traject en ik ben bang voor weer een terugval van mijn ziekte.
Ook speelt mee dat mijn man 41 is, hij wil ook graag nog een 2e maar dan wel het liefst voor zijn 43e.
Waarschijnlijk blijft het bij 1 kindje, we zijn natuurlijk al heel blij dat we haar hebben mogen krijgen.

Ik werd zelf op mijn 35e voor het eerst moeder, de grens heb ik voor mezelf op 45 jaar liggen.