**

Ik haal dit zo weer weg hoor.

*weg*

Fijn dat hij iig op de hoogte is Marin! Dat helpt vast ook in je gevoel thuis. Dat je niet alleen staat maar hem alleen maar hoeft aan te kijken en dat hij dan al genoeg weet. Sterkte!

jij ook Patsy!

-

Oh jij faalt niet he Ellie. Je bent ook maar mens!

Precies Patsy. Ik ben zo blij dat ik op tijd was. 😭

Marin:
Jouw verhaal is heel herkenbaar voor mij. Mijn jongste van net 5 jaar kan ook van die mega driftbuien hebben. Het gaat veel beter sinds ze naar school gaat, maar ze is in corona tijd gestart waardoor ze ook veel thuis is geweest en dat was haast niet te doen. Ik heb vorig jaar huilend de huisarts gebeld dat we hulp nodig hadden. Heel stom, maar ik schaamde me zo! Mijn man en ik hebben een aantal gesprekken gehad bij een gz-psycholoog gespecialiseerd in peuters en kleuters en dat heeft geholpen. Mijn dochter stond op de wachtlijst voor speltherapie maar dat was uiteindelijk niet nodig.

Wat mij heel erg geholpen heeft is het beeld wat de psycholoog schetste: je hebt kinderen die zijn als paardenbloemen. Ongeacht hoeveel voeding, aandacht en licht groeien en bloeien zij uit zichzelf overal. Dat is mijn oudste dochter bijvoorbeeld. Je hebt ook kinderen die zijn als bloemen die bepaalde omstandigheden nodig hebben om te groeien en bloeien. Dat geldt voor mijn jongste dochter.

We zijn er nog steeds niet, maar de driftbuien zijn minder heftig en minder frequent. Ik merk dat ik mij ook niet meer schrap hoef te zetten. Maar mijn jongste blijft wel een meisje dat erg gevoelig en pienter is waardoor de opvoeding voor ons als ouders echt een uitdaging is. Overigens is thuis echt haar plekje om te ontladen. Op school en bij anderen is ze voorbeeldig om vervolgens thuis los te gaan. Vaak al op weg naar huis.

Graag niet quoten.

Ik heb alles gelezen en lijkt mij zo heftig en frustrerend, dat elke dag zoveel stress oplevert.

Ja, als ik het laat weten dat het niet gaat, springt hij in de auto om naar huis te komen. Als het niet gaat, dan is hij er zo.
Ik ben sowieso naar therapie aan het kijken, iets van een psycholoog oid, en dan zal dit ongetwijfeld ook ter sprake komen. Dus ga er zeker mee aan de slag al vind ik dat nog erg lastig om te erkennen. Dank jullie voor de lieve berichten, ga het zo weghalen.

Patsy, wat ontzettend rot voor je, wat heftig. Wou dat ik iets voor je kon doen. Kan je het ergens kwijt? Krijg je hulp?

Isabel, bedankt voor het delen. Wat ontzettend heftig ook. Door jouw berichtje realiseer ik me dat mijn zus misschien een handige instap kan geven naar iemand hiervoor. (die doet min of meer wat jij omschrijft als degene waar je hulp vond), dus die weet wellicht iets of iemand. Mooi metafoor. Fijn dat je jongste ook op kan bloeien nu.

Fijn dat je man je zo goed steunt! Soms komt het over alsof jij bijna alle verantwoordelijkheid voelt of op je neemt, maar dat hoeft dat eerste natuurlijk niet uit te sluiten. Ik haal mijn berichtje ook weg

Dank je, en ik kan me voorstellen dat dat zo overkomt maar we zijn een sterker team dan dat het overkomt hier op het forum, dat realiseer ik me. Wel ben ik énorm slecht in hulp vragen en denk altijd dat ik het zelf wel kan. Dus daar waak ik nu wel even extra voor.

Dit haal ik zo ook weer weg.

*weg*

Savi, wat goed dat je op tijd aan de bel getrokken hebt. En dat je nu meer rust en structuur hebt.

Vervelend dat de wachttijd zo lang is! Sterkte ook aan jou. Zal er niet te veel van herhalen, dan kan je het weghalen. Maar leef met je mee.

Dankjewel, pas jij ook goed op jezelf!

Teun, Elliot, ChiQ, Marin, heel herkenbaar allemaal. Ben te moe om het allemaal te beschrijven en het gaat gelukkig een stuk beter de laatste tijd, maar ik kan me de wanhoop nog heel goed voor de geest halen en wilde jullie even een dikke knuffel geven. En Patsy ook, als de sterretjes betekenen dat je er ook één kunt gebruiken.

Dat wil ik ook doen, een knuffel voor iedereen die ‘m nodig heeft. Ook hier is het al jaren drama. We doen wat we kunnen, maar ik/we kan niet meer. Wij gaan daarom ook starten met gezinstherapie. Enorm heftig vind ik het, maar het moet, voordat het echt fout gaat.

Ach Thunder. Jij ook veel sterkte. Ik hoop dat het jullie gaat helpen.

Ik snap goed wat je bedoelt.
Ik vind de verhalen erg heftig hier maar wel heel fijn dat er zo over gesproken kan worden hier. Toch weer erg mooi van het forum ❤️

**weg

Wat dapper dat je 't hier dan wel zo durft te vertellen ondanks dat je het idee had dat je eerder (in mijn ogen onterecht) niet begrepen werd. Wat verdrietig dat het zo weggewuifd werd. Dat vind ik behoorlijk kwalijk. Durf je nogmaals hulp te zoeken elders?
Heftig hoor zo'n huilbaby. Daar heb ik dan weer geen ervaring mee maar de lichamelijke reactie erop komt erg overeen, hartkloppingen, stress.
Heel fijn dat ze nu zo'n vrolijk kind is maar heel erg logisch dat het z'n sporen heeft achtergelaten bij je.
En dit is in een ander topic even maar ik las je reactie en 't kijkt me erg leuk om inderdaad over een tijdje af te spreken bij een speeltuin met de kindjes. 😘


Wat een zware wending heeft dit topic genomen. Was totaal niet m'n bedoeling maar erg mooi om te zien hoe open iedereen is. 😘

Dikke knuffel voor iedereen hier in dit luchtig begonnen topic! Jullie zijn powervrouwen!
Ik herken het in meer of mindere mate. En pas nu ik er meer over lees en bijvoorbeeld op insta soms er iets over lees, kan ik voor mezelf erkennen dat soms je geduld verliezen of heftig reageren op sommige ‘triggers’ je niet een slechte moeder maakt. Ik kan dit een plekje geven als onderdeel van mijzelf en accepteren, maar dat heeft even geduurd.

Marin mooi dat je het deelt, goed dat je het deelt en ik herken er ook veel van!