Maak de zin af..

27 Nov 2013 14:44 door Anoniem162

ChiQ schreef:
Mirthe schreef:Viel ik in een diep gat. Ik wilde slapen.

Was je depressief?

ja helaas wel. Nu 2 jaar later gaat het eindelijk de goede kant op, na veel therapie.

28 Nov 2013 00:20 door Ingrid82

.....is hij echt van ons? En toen we naar huis mochten dacht, hippie hij is echt vanons en we mogen hem meenemen! ( en soms nog steeds denk ik dat ik droom en dat ik elk minuut wakker kan worden....)

28 Nov 2013 00:27 door Spencer

Was ik zo gelukkig, dat ze mijn been er wel af mochten halen. Dat bleef ik ook maar zeggen, maar ik was ook best wel van de kaart.

28 Nov 2013 00:38 door Bolus26

Was ik zo trots! Op mn meisje en op mezelf! Wel was ik overdonderd door alles.

Zo gek:nu precies een jaar terug werd ik wakker met kramp en 2 1/2 uur later was ze er!

28 Nov 2013 01:07 door Slakje

... begreep ik eindelijk waarom we op tijd naar bed moesten vroeger.
... begreep ik waarom mama nooit meteen antwoordde.

28 Nov 2013 01:09 door Anoniem124

...bleek ik vet, vadsig, hangend qua vel, depressief, getraumatiseerd en al snel doodop. En toch ook happy. Raar!

28 Nov 2013 01:19 door M-G

... was ik nog onder invloed van de medicijnen en kon ik niet geloven dat dat mannetje uit mij kwam. Ik begreep er op dat moment nog vrij weinig van en heb vol ongeloof naar hem liggen staren.

Een uurtje of 2 later zou mijn antwoord zijn geweest: .... heb ik gehuild van geluk en waarschijnlijk de hormonen. (ik die altijd zo nuchter was/is)

28 Nov 2013 08:29 door Pineco

... voelde ik me vrijwel meteen intens gelukkig en was ik enorm verbaasd dat het een meisje was.

28 Nov 2013 08:35 door Jezzie

Haha pineco il wilde precies het zelfde zeggen! Ik heb heel lang gedacht dat het een jongetje zou worden.

Verder dacht ik wat voelt ze warm! Dat had ik helemaal niet verwacht.

28 Nov 2013 08:40 door Pineco

Grappig Jezzie! Ik had de eerste keer eigenlijk helemaal geen voorgevoel, maar iedereen in onze omgeving zei dat alles erop wees dat we een jongetje zouden krijgen. Hoewel ik er eigenlijk niet in geloof, ben ik het blijkbaar onbewust zelf ook gaan denken ;-) Mijn man was ook enorm verbaasd! En bij de tweede dacht ik weer dat het een jongetje was, omdat ik anders zwanger was dan bij de eerste. Slaat ook nergens op natuurlijk, maar toch. En eigenlijk heb ik nu weer sterk het gevoel dat het een jongetje wordt, ben daardoor ook wel extra nieuwsgierig naar het geslacht ;-)

28 Nov 2013 08:46 door Jezzie

Pineco schreef:Grappig Jezzie! Ik had de eerste keer eigenlijk helemaal geen voorgevoel, maar iedereen in onze omgeving zei dat alles erop wees dat we een jongetje zouden krijgen. Hoewel ik er eigenlijk niet in geloof, ben ik het blijkbaar onbewust zelf ook gaan denken ;-) Mijn man was ook enorm verbaasd! En bij de tweede dacht ik weer dat het een jongetje was, omdat ik anders zwanger was dan bij de eerste. Slaat ook nergens op natuurlijk, maar toch. En eigenlijk heb ik nu weer sterk het gevoel dat het een jongetje wordt, ben daardoor ook wel extra nieuwsgierig naar het geslacht ;-)

Ja snap dat je nu heel nieuwsgierig bent!
Ik vroeg mijn vriend toevallig de avond voor de bevalling wat hij dacht. Hij zei toen en meisje. Maar ik mijn omgeving dacht ook veel dat het een jongetje zou zijn.

28 Nov 2013 09:46 door Cinderella

...was ik nog helemaal overdonderd van de geboorte, alles leek zo snel te zijn gegaan. Was gelijk verliefd op dr, maar ook had ik het gevoel van 'is ze echt van ons? Mogen we haar straks mee nemen?' Zo raar

28 Nov 2013 09:46 door Anoniem58

Toen ik moeder werd... Ik denk dat ik al moeder was tijdens de zwangerschap, toen Christian geboren werd ging niet ineens de hemel open bij mij. De bevalling vind ik het mooist wat ik ooit heb meegemaakt, maar er "gebeurde" niet ineens iets met mij.
Nu ik al jaren moeder ben kan ik wel opnoemen wat ik vroeger niet begreep, de zorgen van mijn ouders bijvoorbeeld.

28 Nov 2013 10:13 door ChiQ

Caroow schreef:Was ik zo gelukkig, dat ze mijn been er wel af mochten halen. Dat bleef ik ook maar zeggen, maar ik was ook best wel van de kaart.

Hahahhahahahaha!!!

28 Nov 2013 10:16 door ChiQ

Mirthe schreef:
ChiQ schreef:
Mirthe schreef:Viel ik in een diep gat. Ik wilde slapen.

Was je depressief?

ja helaas wel. Nu 2 jaar later gaat het eindelijk de goede kant op, na veel therapie.

Wat erg voor jullie. Ik was daar heel bang voor. Een week na mijn bevalling, toen ik 3 dagen thuis was, kwam De Gelukkige Huisvrouw op tv, ik heb die film gekeken, ik was zo bang om ook in een depressie te raken.

28 Nov 2013 14:10 door LindaK

Toen ik moeder werd...mocht ik m'n zoon heel even aanraken door de couveuse heen en lag ik daarna alleen, rillend, op de verloskamer, (gelukkig nog even) niet beseffend wat voor tijd ons te wachten stond.

Toen ik voor de 2e keer moeder werd...geloofde ik niet dat ik zo'n groot kind (in mijn ogen) op de wereld had gezet (3995 t.o.v. 1306). En was ik dolblij dat alles goed ging met J.ulia!

28 Nov 2013 14:15 door Anoniem261

... dacht ik wow wat een hoop haar! Dat is na een paar weken bijna allemaal uitgevallen helaas :wink:

28 Nov 2013 14:35 door nillis

Maakte ik me om veel dingen minder zorgen. Mijn meisje ging voor alles. Ik werd veel relaxter.

28 Nov 2013 15:29 door loesje

toen ik voor het eerst moeder werd was ik zwaar aan de diaree en moe en dacht ja maar zo had ik het me niet voorgesteld..

toen ik voor de tweede keer moeder werd dacht ja zo hoort het te zijn en ik was gelijk gek op ons kleine meisje

Welkom op Zeg maar Yes!

Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Re: Maak de zin af..

Wie is er online?