Kees schreef:Heb jij werkblunders?
Kwam je te laat op je eerste werkdag of voor die belangrijke presentatie die jij moest geven?
Zag je te roddelen over je collega die ineens achter je stond?
Zat je opgesloten in het archief/wc?
Vertel vertel vertel!
Haha oh echt, ik heb dit serieus alle 3 gehad. Ben een keer gigantisch te laat gekomen voor een sollicitatiegesprek. Ik kon de locatie niet vinden. Uiteindelijk ben ik door iemand op een trekker (!!) er naartoe gebracht nadat ik hem de weg vroeg, en was ik drie kwartier te laat. Wel aangenomen trouwens! Maar ik ben er niet gaan werken, werd rond dezelfde periode ook aangenomen bij m’n huidige werkgever.
Roddelen is ook een keer gebeurd, heel wat jaar terug. Of eigenlijk, een collega en ik deden heel lelijk over een andere collega. Bleek die andere collega de ruimte ernaast te staan, met de deur open. Voel me hier nog altijd heel rot over. Collega zei in eerste instantie dat ze niets gehoord had, maar later hebben we er nog samen over gesproken en toen gaf ze aan wel alles gehoord te hebben. Kon eigenlijk ook niet anders. Heb hier wel mijn les uit getrokken.
En opgesloten in de wc... meerdere keren ?♀️ Het is zelfs zo dat als ik op voorhand al weet dat ik naar één bepaalde wc op onze locatie ga, ik op voorhand al m’n telefoon mee neem.
Verder nog wel wat meer blunders/dommigheden, ben niet de meest handige Harry, alleen kan ik er niet zo snel op komen.
Ohja, ik heb een keer dolenthousiast geroepen toen een nieuw kindje door een wat oude man gehaald werd: ‘wat gezellig, komt opa je halen?’ Bleek het de vader te zijn...
En in één van m’n eerste bijbaantjes, achter de kassa in een supermarkt: een mevrouw kwam beklag haar doen over een stokbrood wat gebroken was, totaal niet voor rede vatbaar, schreeuwen en alles. Bedrijfsleider had het al opgepakt maar ze bleef maar tieren en doen. Uiteindelijk wist ik er serieus uit te kramen: ‘mevrouw, wat maakt het uit. U krijgt dat ding toch niet heel naar binnen’. Dat zei m’n moeder altijd over gebroken koekjes enzo ?
M’n moeder zei trouwens ook altijd dat ik eerst moest denken, en dan pas praten. Denk dat het wel duidelijk is dat ‘t behoorlijk wat jaar geduurd heeft voor ik dat beheerste.