Echt dikke pech, Kira! En zo jammer dat je nu niet kunt afrijden.

Ik wil proberen toch af te rijden 8 december. Voor herstel staat 6 weken maar voelde me gisteren zo sterk dat ik het in 4 weken wil proberen. Met heel vel rust en oefenen en daar de balans in vinden. Wil het 22 oktober met de chirurg bespreken.
Vandaag voel ik me verschrikkelijk kut. Ik kan kleine dingen zelf maar het kost zo'n energie, ik ben echt geen leuke moeder voor m'n zoon. Kan hem moeilijk om me heen verdragen en hij laat ook merken dat hij het niet fijn vind. Voel me echt als een last voor iedereen om me heen momenteel. Kan alleen maar huilen.

Ach arme Kira! Hele dikke knuffel! Het is ook niet niks allemaal en je klinkt onwijs positief steeds! Daar mag je best trots op zijn!
Snap je schuldgevoel naar je zoon maar ik denk dat hij het je echt niet kwalijk neemt hoor. Ik weet even niet hoe oud hij is maar misschien helpt het om dit tegen hem uit te spreken?
Veel sterkte!

Oh kira wat zit het je vreselijk tegen. Hoop dat het gaat zoals je wilt. Duim voor je!

Dankjewel allebei!
Feline hij is 14 en doet alles wel maar soms met een hoop gezucht en ik kan sowieso weinig verdragen momenteel. Ik probeer hem ook uit te leggen dat hij me maar een beetje moet laten en geen discussies moet aangaan want het kost gewoon teveel energie. Maar hij is dus 14, puber en das dus lastig. We praten er wel over gelukkig. Gisteren was even een break down moment voor me, denk alle emoties die eruit kwamen en moeheid en onmacht etc.

Popcorn ik hoop het ook! Ga er zoveel mogelijk voor.

Gisteren had ik een goede dag, de eerste eigenlijk. Kon redelijk uit de voeten, heb zelfs gestofzuigd. Heb gemerkt dat ik niks om mijn been kan verdragen qua kleding dus heb een harembroek aan die m'n onderbeen vrij houdt, de pijn is dan echt aanzienlijk minder.
Ben qua medicatie overdag terug van 10 mg naar 5 mg, dat zijn de tabletjes die ik nog had van de vorige operatie. Die 10 mg vallen me erg zwaar, en qua pijn helpen die 5 mg nu gelukkig ook.
M'n zoon is vanochtend ook heel anders opgestaan, hebben erover gepraat en denk dat hij voor zichzelf nu ook de knop omgezet heeft dat het toch weer even nodig is me extra te helpen. Dus ik ga de 2e week van het herstel positief tegemoet!

Hoe is het nu met je Kira? En hoe is het de afgelopen tijd gegaan met je zoon?

Het gaat de goede kant op. Kan bijna zonder pijnstiller, en loop in huis zonder krukken al een paar dagen. Met de chirurg besproken afgelopen donderdag dat ik buitenhuis ook zonder kruk ga lopen, kleine rondjes samen met m'n zoon met de hond bijvoorbeeld. Maar dat is nog wel erg vermoeiend maar qua stabiliteit gaat dat beter dan ik had verwacht. Boodschappen achter een winkelwagen gaat ook erg goed, dus wat dat betreft mag ik echt niet klagen, ik loop wel nog erg stijf.
M'n zoon is erg lief, hoeft ook niet zoveel te doen, veel kan ik zelf. Hij hoeft alleen maar met de hond uit en dat gaat altijd met zuchten, piepen, uitstellen en nog meer zuchten en vanmorgen ben ik daar over uitgevallen jammer genoeg.

Wat fijn dat je al bijna zonder pijnstillers kan en het de goede kant op gaat. Logisch dat het vermoeiend is en dat je stijf loopt, maar wel goed dat je steeds meer stappen in de goede richting maakt.
Lastig dat je zoon het met zoveel tegensputteren doet. Snap best dat je daar, zeker in deze situatie, over valt. Wellicht kan je proberen om het op een rustig moment nog even te bepraten.

Ja ben er ook heel blij mee, heb zaterdagmiddag de laatste pijnstiller genomen en vanaf toen niet meer. Slik wel nog paracetamol, ben nu dus an het afkicken van de oxicodon, merk het nu beter dan de vorige keer vooral qua slapeloosheid. Maar dat gaat wel over.
Ik heb vrij snel met m'n zoon erover gesproken, en hem duidelijk gemaakt dat z'n houding me verdrietig maakt juist omdat ik heel graag zelf met de hond wil wandelen en dat niet kan en zijn zuchten en miepen niet echt mee werkt. Hij is nu elke keer zonder mopperen gegaan gelukkig.

Ik baal alleen dat het lopen buiten echt zo vermoeiend en ook pijnlijk wordt na een korte tijd al. En dan voornamelijk in m'n enkel/voet dus niet waar de breuk zit. Ben een beetje aan het afwisselen qua schoenen wat het makkelijkst is.