Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Het algemene rouw topic

<<

Chava

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3589

Geregistreerd: 23 Jun 2016 20:23

Bericht 28 Sep 2020 19:30

Re: Het algemene rouw topic

Wat heftig Hope!


Lady schreef:Wat heftig, Hope. En tegelijkertijd vind ik het ook confronterend om te lezen. Want dat wij jij beschrijft, heb ik dus nooit gehad na het overlijden van mijn moeder. Ik huil er zo heel af er toe weleens om, maar dat allesomvattende gevoel van pijn en verdriet heb ik nooit gehad. Dat vind ik weleens zorgelijk.

Dit had ik ook zo kunnen typen, Lady.
Soms vraag ik me dan af of ik écht van mijn moeder gehouden heb. Natuurlijk weet ik diep van binnen dat dat onzin is, want ze betekende alles voor me.

Kan me ook goed vinden in jouw woorden, ChiQ.
To travel is to live
Mijn instagram
<<

Anoniem331

Bericht 28 Sep 2020 19:55

Re: Het algemene rouw topic

Ik kan me ook erg vinden in wat Chique zegt.
Iemand plotseling verliezen, iemand van je eigen leeftijd waar je zoveel (zoals Hope een beste vriend) mee hebt gedeeld, dat slaat zo’n gat in alles. Dat is tenminste mijn ervaring.
Nog dagelijks loop ik tegen het gemis aan, ik denk dagelijks aan haar, en ik voel me vaak verdrietig. Allemaal niet in het extreme dat ik niet functioneer. Maar er gaat geen dag zonder dat gevoel voorbij.
En ik ben wel gelukkig, voel me vrolijk, heb een fijn leven; maar toch. Ik voel nog alle dagen in mijn hart dat ik iets ontzettend mis in mijn leven.
<<

Hope

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1556

Geregistreerd: 28 Jun 2014 15:08

Bericht 29 Sep 2020 06:25

Re: Het algemene rouw topic

Bedankt voor jullie lieve woorden.

Ik denk dat het inderdaad ook verschil kan uitmaken dat het bij mij gewoon erg plotseling was en van een jong iemand. Je verwacht niet dat iemand van je eigen leeftijd gewoon gaat slapen en niet meer wakker wordt.
Ik denk dat als je ouders ziek worden, je dan eigenlijk al begint met rouwen. Ik hoor dat van vriendinnen om me heen bijvoorbeeld ook.
Dat wilt natuurlijk niet zeggen dat je niet van je ouders hebt gehouden natuurlijk.

Tuttebel, ik vind jou ook zo sterk! Het lijkt me erg moeilijk dat haar jaardag er aan komt. Ook erg dubbel inderdaad hoe je die wilt doorbrengen. Doe vooral wat voor jou/jullie het fijnste is en waar jij/jullie het beste bij voelen op dat moment. Misschien heb je die dag ineens zin om er een mooie dag van te maken of misschien wil je die dag op bed blijven liggen, probeer gewoon beetje te kijken waar je op het moment zelf behoefte aan hebt.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15894

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 29 Sep 2020 11:02

Re: Het algemene rouw topic

Chava schreef:Wat heftig Hope!


Lady schreef:Wat heftig, Hope. En tegelijkertijd vind ik het ook confronterend om te lezen. Want dat wij jij beschrijft, heb ik dus nooit gehad na het overlijden van mijn moeder. Ik huil er zo heel af er toe weleens om, maar dat allesomvattende gevoel van pijn en verdriet heb ik nooit gehad. Dat vind ik weleens zorgelijk.

Dit had ik ook zo kunnen typen, Lady.
Soms vraag ik me dan af of ik écht van mijn moeder gehouden heb. Natuurlijk weet ik diep van binnen dat dat onzin is, want ze betekende alles voor me.

Kan me ook goed vinden in jouw woorden, ChiQ.

Precies dat. Het breekt mijn hart als ik het zo lees bij jou. Maar ik snap echt helemaal precies wat je bedoelt.

En Chiq, dat hebben veel mensen inderdaad tegen mij gezegd. En het zal ook vast kloppen. Maar juist bovenstaande vetgedrukte maakt dat het niet altijd oké voelt.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

ChiQ

Bericht 29 Sep 2020 12:44

Re: Het algemene rouw topic

Moet je dan, even zo gezegd, je theatraal op de grond gooien en onbedaarlijk huilen om het verlies van je moeder? Ik heb niet van mijn moeder gehouden; ik hou nog steeds van mijn moeder. Ze leeft in mij. Ik geloof oprecht in dat 'the universe' een blik met kracht voor je opentrekt op het moment dat je geconfronteerd wordt met het verlies van je dierbare. Ik zag dagelijks mijn moeder wegkwijnen. Ik heb vanalles gevoeld toen ze zo ziek was. Ik ben er naar toe gegroeid. Voor mij is het elke dag even aan haar denken, op willekeurige momenten een troost. Ik vergeet haar niet, nooit! Maar ik vraag me ook nooit af of ik van haar gehouden heb, of mijn verdriet nog komt. Want dat is er elke dag, alleen niet in de vorm van huilen.
<<

Anoniem309

Bericht 29 Sep 2020 13:07

Re: Het algemene rouw topic

Wat heftig dat die gedachten soms door jullie hoofd schieten Lady en Chava. Maar kan het niet zo zijn dat jullie je makkelijker voor het verdriet kunnen afsluiten juist omdat jullie moeders een ziekteperiode hebben gehad? Er is sowieso niets goed of fout is aan een rouwproces. Iedereen doet het op zijn eigen manier en zal op zijn eigen manier vrede moeten krijgen met het feit dat die geliefde persoon er niet meer is. Als jullie daar sneller vrede mee hebben omdat jullie moeders ziek waren is daar echt niets mis mee. Maar er vrede mee hebben neemt niet weg dat jullie je moeder missen.

Wat Chiq zegt kan ik me ook enigzins in vinden met betrekking tot Y. Voor mij leeft Y. echt voort in mijn hart. Ze is deel van mij waar ze ook is. Ik denk iedere dag aan haar, maar ik heb inmiddels ook dagen/weken gehad waarin ik niet of weinig gehuild heb. En ik weet ook, ik hoef niet te huilen om te laten zien dat ik van haar hou. Ieder moment van de dag hou ik van haar en ik heb juist ook diverse troostende gedachten waar ik juist blij van wordt. Zoals de gedachte dat ze nu vertroeteld wordt door mijn oma en dat ze bij me is in mijn hart.

Hope, als iemand op zo’n manier ineens overlijd is dat ook zo onverwacht en plotseling. Zeker als het nog een jong persoon is. Dan is het echt niet raar dat dat je diep raakt.
Dank je wel ook voor je lieve woorden. Ik probeer er voor nu nog niet te veel over na te denken hoe ik die dag invulling wil geven. Ik luister wat dat betreft het liefst naar wat mijn gevoel me ingeeft, maar op dit moment heb ik daar nog geen duidelijk gevoel bij.
<<

Myloon

Kletskop

Berichten: 897

Geregistreerd: 16 Sep 2013 12:41

Bericht 29 Sep 2020 13:55

Re: Het algemene rouw topic

Lady en chava, wat jullie typen is ook zoals ik het ervaar. Voor mij is het inmiddels 7,5 jaar geleden dat ik mijn moeder verloor. Maar ik heb nooit zo'n intens verdriet gehad dat het mij in de weg stond of staat. Ik heb mij meerdere malen afgevraagd of ik inderdaad wel genoeg van mijn moeder hield. Maar dan denk ik gelijk weer, natuurlijk wel. Ik had een schat van een moeder.

Kort na het overlijden van mijn moeder veranderde mijn leven, ik raakte in verwachting en werd moeder. Had amper tijd om er over na te denken. Mijn leven ging gewoon door.

Wat mij nog wel pijn doet, haar grootste wens was oma worden. 1 dag voor haar overlijden werd ze dit van mijn nichtje, maar lag toen al in coma. Ze is nu oma in de hemel.

En moeder zijn zonder moeder, steekt me soms ook.
Laatst gewijzigd door Myloon op 21 Okt 2020 06:39, in totaal 1 keer gewijzigd.
20-09-2013 N. & T. Geboren!
<<

Chava

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3589

Geregistreerd: 23 Jun 2016 20:23

Bericht 29 Sep 2020 14:07

Re: Het algemene rouw topic

Daar zit zeker een kern van waarheid in, tuttebel. Ik heb mijn moeder zien veranderen van een actieve, gezonde vrouw in een hoopje ellende. Vooral de laatste maanden toen ze steeds harder achteruit ging. Die periode heb ik echt wel de nodige tranen gelaten.

Het is ook meer dat ik niet meer zo stilsta bij het feit dat ik geen moeder meer heb, afgezien van belangrijke momenten en speciale dagen. Na vijf jaar is het ‘gewoon’ geworden. Het voelt soms alsof ik het niet erg (meer) vind dat ze er niet meer is.

Ik kan het niet helemaal goed uitleggen, merk ik.
To travel is to live
Mijn instagram
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15894

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 29 Sep 2020 19:23

Re: Het algemene rouw topic

Je hoeft het voor mij niet verder uit te leggen, want ik snap je echt heel goed. Rouw is zo iets ongrijpbaars, iedereen doet het inderdaad op zijn of haar eigen manier. Mijn moeder zal altijd onderdeel blijven van mij en van mijn leven. Helaas niet tastbaar, maar ik probeer erop te vertrouwen dat ze ergens om me heen is.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Lejow

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13486

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:55

Bericht 02 Okt 2020 13:58

Re: Het algemene rouw topic

Ik snap zo goed wat jullie bedoelen!
Mijn moeder is mijn hele leven ziek geweest. Op het laatst was er compleet niets meer van over,
Mijn moeder was heel spiritueel en wilde om diverse redenen geen euthanasie plegen. Ik heb op het einde ook echt wel flink serieuze gesprekken met haar gehad. Waarin je ineens tegen je moeder zegt, dat het goed is, als ze gaat. Dat het natuurlijk verdrietig is, maar dat wij ons echt wel redden. Dat ik haar rust gun en een leven zonder pijn in het hiernamaals.
Tuurlijk was ik intens verdrietig toen ze stierf en zeker nu met mijn nieuwe vriend. God wat had ik hem graag willen voorstellen en wat had ze hem leuk gevonden.
Maar het grootste deel van de tijd overheerst de rust en de vrede. Ze heeft geen pijn meer, ze hoeft niet meer elke dag te strijden. Het was in de laatste maanden totaal compleet op. Het was gewoon niet menswaardig meer.
<<

Anoniem309

Bericht 16 Okt 2020 15:57

Re: Het algemene rouw topic

Heftig Lejow dat je je moeder zoveel hebt zien lijden. Kan me goed voorstellen dat je er dan vrede mee hebt als je ziet dat je moeder na zo’n lange tijd helemaal op is.

Hope, hoe is het verder met jou? Praat je ook over je verdriet? Ik heb namelijk wel gemerkt dat het fijn kan zijn om over verdriet te praten. Alsof je daarmee wat ontlading krijgt van alle gevoelens die je hoog zitten. Maar als je dat anders ervaart is dat ook goed hoor. Rouwen is gewoon heel persoonlijk en voor niemand hetzelfde.

Vandaag best een emotioneel gesprek gehad met mijn man over de aankomende sterrenverjaardag van Y. De afgelopen weken heb ik daar veel over na gedacht maar ik bleef steeds besluiteloos over wat nou goed voelt voor die dag. Haar geboortedag was natuurlijk een hele mooie dag omdat we Y. toen eindelijk mochten ontmoeten, maar het was natuurlijk ook een hele verdrietige dag. Het voelt ergens ook helemaal niet fijn om weg te gaan en onder de mensen te zijn (zeker ook met corona), en ook dingen als een ballon oplaten past totaal niet bij ons. Alleen bij het idee denk ik al, en dan? Het is niet alsof dat het verdriet daar minder om wordt. Gelukkig is mijn man het daar mee eens en hebben we besloten om thuis te blijven. We branden een kaarsje voor haar, houden haar knuffelkonijntje bij ons en maken gewoon zelf een lekkere dingetjes. Ik ben ook bezig met een gedichtje en hopelijk kan ik die dag ook de tekening die ik laat maken in een lijstje geven. We proberen er dus op onze eigen manier toch een bijzondere dag van te maken.
Ook gaan we die dag mijn schoonouders vertellen dat we weer een kindje verwachten. Ik vond op internet een prachtig gedichtje dus hopelijk naast de tranen van verdriet, kunnen we hen ook wat tranen van geluk bezorgen.
<<

Lady

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15894

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:23

Bericht 17 Okt 2020 08:13

Re: Het algemene rouw topic

Wat hebben jullie mooie ideeën voor die dag, Tuttebel. Gewoon datgene doen wat voor jullie goed voelt, is de enige juiste manier om er mee om te gaan denk ik.

Sterkte die dag en veel liefdevolle momenten gewenst. ?✨
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..

12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
<<

Lejow

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13486

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:55

Bericht 19 Okt 2020 11:26

Re: Het algemene rouw topic

Wat Lady zegt, er is geen draaiboek voor zo iets, als jullie je beide kunnen vinden in deze invulling, dan is het goed!


Afgelopen donderdag, 15 oktober, had mijn moeder 60 geworden, en de 22e is het 6 jaar geleden dat ze stierf.
Ieder jaar blijft het gekkig, al lijkt het dit jaar me weer heftiger te raken.
Ik ben ZO intens gelukkig met mijn nieuwe vriend, zijn kindjes, zijn familie enz. Ik had haar zo zo zo graag aan mijn vriend willen voorstellen!
<<

*foef*

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 131

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:24

Bericht 19 Okt 2020 19:37

Re: Het algemene rouw topic

Wat gaat dat alweer snel Lejow. Ik vind het fijn om te lezen dat je zo gelukkig bent. (Had nog niks mee gekregen van je nieuwe vriend)
<<

DronkenTaart

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2076

Geregistreerd: 08 Nov 2018 15:38

Bericht 20 Okt 2020 07:38

Re: Het algemene rouw topic

Ik vind het altijd zo lastig dat mijn vader stierf voordat mijn dochter geboren werd. Dan zeggen mensen dat ik wel door kan geven aan haar wat hij mij meegaf en ja, dat is zo maar buiten dat zij hem nooit leert kennen, heeft hij haar ook nooit leren kennen. En hij had haar helemaal geweldig gevonden. Die twee hadden een geweldige band gehad. Ze lijkt zo veel op hem qua karakter. Soms moet ik echt even slikken om dingen die ze zegt of doet. En ondanks dat het jaren geleden is, kan ik er nog steeds intens om janken. Ik geloof niet dat dat ooit weg gaat. Wat zou ik nog graag en knuffel halen. Wat zou ik hem graag vertellen hoe het nu met me gaat en wat zou hij trots zijn. Ja, voor hem was het beter dat hij nu rust heeft maar het is zo'n groot gemis in mijn familie en omgeving, alsof het nu niet meer klopt...
Niets is dwazer dan wijs te zijn op het verkeerde moment.
<<

Anoniem309

Bericht 20 Okt 2020 10:00

Re: Het algemene rouw topic

Bedankt voor de lieve woorden Lady. De komende weken gaan vast weer zwaar worden. Merk nu al dat ik emotioneel weer helemaal uit balans ben en totaal niet goed in m’n vel zit.

Lejow, het is ook denk ik niet heel raar dat je het dit jaar extra lastig vind. Er is vergeleken met vorig jaar ook zo veel gebeurd in jouw persoonlijke situatie. En dat had je ongetwijfeld allemaal met haar willen delen. Ik hoop dat je vriend er goed voor je kan zijn tijdens deze moeilijke dagen. Sterkte!

Dronkentaart, het is ook heel jammer dat ze elkaar nooit ontmoet kunnen hebben als je weet dat die 2 elkaar zo leuk hadden. Ik snap best dat dat je soms erg aangrijpt. Ik had dat ook met mijn oma en mijn man. Mijn oma was echt mijn maatje maar inmiddels al 10 jaar overleden. Vlak na haar overlijden leerde ik mijn man pas kennen en dat vond ik zo jammer. Desondanks geloof ik wel dat ze nog ‘ergens’ is en dat ze ‘weet’ wie hij is en hoe het met ons gaat.
<<

Lejow

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13486

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:55

Bericht 20 Okt 2020 10:03

Re: Het algemene rouw topic

Gelukkig heb ik inderdaad heel veel steun aan mijn vriend.
Gisteravond even in zijn armen uitgehuild.

Het stukje wat jij zegt herken ik ook DT, ik heb het geluk dat mijn moeder B nog wel heeft mogen meemaken, ook al was het niet lang.
Ik heb de momenten dat ik bij haar op bezoek was dan ook veel gefilmd als ze aan het spelen/knuffelen was met B.
<<

Chava

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3589

Geregistreerd: 23 Jun 2016 20:23

Bericht 20 Okt 2020 11:07

Re: Het algemene rouw topic

Wat een mooie, maar ook dubbele dag zal dat voor jullie worden, tuttebel.

Wel een beetje herkenbaar, DT.
Mijn moeders grootste wens was oma worden.
Zelf heb ik geen kinderen, maar mijn broertje wel. Toen mijn nichtje net een halfjaar oud was, overleed mijn moeder. Ze heeft dus nooit echt de dingen die een oma met haar kleinkind onderneemt kunnen doen. Dat vind ik soms nog steeds moeilijk te bevatten. Als ik mijn vader dan zie met mijn nichtje en neefje, denk ik: “ze hadden samen hun kleinkinderen moeten vertroetelen”

Wat fijn dat je zo’n steun hebt aan je vriend, Lejow. Ook mooi dat jouw moeder B. nog heeft meegemaakt.
To travel is to live
Mijn instagram
<<

Lejow

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13486

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:55

Bericht 20 Okt 2020 12:27

Re: Het algemene rouw topic

Nu je dat zo zegt Chava, ik kan en kon best wel eens boos worden om moeder en dochter uitjes.
Samen winkelen, een weekendje weg, high teaen. Ik heb dat nooit kunnen doen en dat vind ik oprecht jammer en kan ik met vlagen ook best jaloers over zijn :palm:
<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 20 Okt 2020 13:20

Re: Het algemene rouw topic

Wat verdrietig allemaal meiden. Ik heb mijn mama nog maar niemand weet hoe lang. Wat jij typt Lejow over filmen als ze met dochter speelt (volgens mij heb jij mij die tip eens ook gegeven) dat probeer ik ook te doen. Soms film ik bewust niet en neem het moment gewoon heel diep in mij op. Dan vind ik het zo mooi en ben ik zo dankbaar, samen boekjes lezen, samen hand in hand op het strand. Ook gewoon de hele simpele dingen, hoe ze elkaar begroeten bij binnenkomst of hoe hij haar noemt e.d. Soms vraag ik me weleens af of ik dit hetzelfde zou voelen als ze niet ziek was geweest. Ik weet ook dat mijn moeder het meeste verdriet heeft over haar (klein)kinderen niet zien opgroeien en niet alles kunnen doen met ze wat ze graag had gedaan ?.

Sterkte Tuttebel, knuffel.

Ik snap dat je daar jaloers van wordt Lejow, ik ben ook weleens jaloers op mensen zonder zorgen om hun gezondheid. Ook een knuffel voor jou.
<<

Anoniem331

Bericht 07 Nov 2020 20:18

Re: Het algemene rouw topic

Ik had gehoopt dit jaar wat minder emotioneel rond de datum van overlijden van mijn schoonzus te zijn, maar het is hopeloos.
Ik ben niet vooruit te branden, moe, lusteloos, snel huilen, ik vind de dagen lang, ik slaap slecht, zit echt weer in een negatieve cirkel.
Ik had gehoopt dat het met de tijd slijt, maar voelt zeker heftiger dan vorig jaar.
Ik heb veel leuke dingen deze maand op programma staan, afleiding, van alles, maar sleep me momenteel door de dagen heen ☹️
<<

Burn

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 9453

Geregistreerd: 19 Jul 2014 16:27

Bericht 08 Nov 2020 07:25

Re: Het algemene rouw topic

Hè wat naar Popcorn! ?
Dikke knuffel!
08♡02♡2018
07♡04♡2020
<<

Anoniem309

Bericht 08 Nov 2020 10:07

Re: Het algemene rouw topic

Popcorn, wat vervelend dat je het zo moeilijk blijft vinden. Jullie hadden duidelijk een hele mooie vriendschap dat je dit verdriet zo in alle hevigheid blijft voelen. Maar het verdriet mag er zijn. Ook na 4 jaar. Jij ook sterkte deze dagen.

Je gevoel is hier ook heel herkenbaar. Ik heb ook totaal geen energie, heb veel huilbuien en vergeet de meest simpele dingen. Morgen is het alweer een jaar geleden. Ik besef me ergens nu ook pas hoe verdoofd ik me vorig jaar heb gevoeld. We gaan morgen in ieder geval een kaarsje branden zodat Y er als lichtje bij ons is.
<<

Anoniem324

Bericht 08 Nov 2020 10:16

Re: Het algemene rouw topic

Wat kan een rouwproces toch grillig en pijnlijk zijn. Veel sterkte Popcorn en Tuttebel!
<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 08 Nov 2020 13:26

Re: Het algemene rouw topic

Sterkte Popcorn.

Tuttebel ook sterkte, misschien stomme tip en vind je het niks maar ik vind het liedje van Woezel en Pip zo mooi ‘land van je ogen dicht’. Ooit gehoord dat dat op crematie van een baby’tje werd gedraaid. Het is een mooi nummer, zacht en speels ondanks de betekenis die je eraan kan geven.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers