25 Nov 2013 16:16 door Artemis
Caro schreef:Tja. IK weet niet, ik snap haar ergens ook wel. Maar jou dus ook. Ik snap dat jij zoiets hebt van 'van mij heeft hij niks te vrezen dus moet ze juist even niet zo moeilijk doen als ik het ben'. Maar zo werkt haar ratio waarschijnlijk helemaal niet. Plus dat ze jou eigenlijk niet zo heel aardig vind en je in haar ogen waarschijnlijk wél een losbandige tuttenbel bent die het met alles doet.
Maar goed: dat is hun pakkie an. Voor nu ben jij midden in de nacht achtergelaten en baal je daarvan. Dan heb je twee opties: of je legt dit bij hem neer en legt hierbij duidelijk uit waar de grens ligt voor jou in deze vriendschap. Dat je nog ergens snapt dat hij naar huis moest maar dat je niet zomaar een vriendin op straat laat staan. Of je laat het gaan en kijkt wanneer meneer opduikt. En of je dan wel of geen zin hebt in contact.
Het punt is meer dat ze nooit moeilijk doet, behalve bij mij
ik snap het ook echt wel, een hysterische heks onder normale omstandigheden gaat niet opeens milder worden vlak na een bevalling onder invloed van hormonen. En ik kan me echt wel iets voorstellen dat het niet tof is als je man met een andere vrouw op stap is. Ik vind het alleen niet zo tof om neergezet te worden als een losbandige tuttebel, want ik heb ook zo mijn principes
M'n man was met beiden al wel even klaar overigens, dat zegt ook wel iets. Hij kon met haar al nooit echt overweg (zuur zeikwijf, aldus de poëtische quote van mijn normaal vrij milde en niet erg uitgesproken meneer)
Dus ik denk dat het nu wel klaar is.