15 Aug 2020 07:46 door Thunder
Wat lief dat je er naar vraagt, Tuttebel.
Het is echt aftellen tot hij weer naar school mag, ik vind het loodzwaar momenteel. De vakantie was amper begonnen en er was al zoveel heisa dat hij al een volle week bij mijn schoonouders gelogeerd heeft en dat was een verademing. Er is die week niet veel uit m’n handen gekomen behalve werken en de noodzakelijke dingen. Gewoon rust en geen ruzie en gekrijs. Toen hij terugkwam hebben we hem iets meer vrijheden gegeven qua buitenspelen. Dat scheelt al wel wat. Maar het blijft gewoon wachten op een boze bui, daar is niet zoveel voor nodig. 1x ergens nee op zeggen is al reden om te flippen.
Maandag hebben we een gesprek op een zorgboerderij. Dat is voor logeeropvang om het weekend en vakanties. Het ziet er goed uit op de site en ook het telefonische gesprek klonk alsof het een goede plek voor hem kan zijn. Hopelijk klikt het maandag in reallife ook. Woensdag gaan we naar UMC en gaat het autisme onderzoek van start. En ongeacht de uitkomst gaan we binnenkort ook starten met hulp thuis. We zullen allemaal moeten veranderen in de omgang met hem. We hebben door de jaren heen natuurlijk zo’n cirkel gecreëerd waar we niet meer zelfstandig uit kunnen komen. Daar is hulp voor nodig zowel voor hem als voor ons. Zelf heb ik nu al een paar gesprekken met de poh-ggz gehad. Dat is fijn, maar ik weet niet hoelang ik er mee door ga.
Dus al met al is er in korte tijd én vakantietijd een hele hoop gaan lopen.
Liefde is niet krampachtig vasthouden, maar vertrouwend loslaten.