Niks inderdaad, en dat is soms lastig

Alweer even geleden dat ik hier had gereageerd.

Goed van je Lejow dat je dat tegen hem hebt gezegd. En vanaf volgende week weer een beetje naar school, dus waarschijnlijk ook iets minder ergernis daarover.

Hoe is het bij jou Bergkristal? Is je dochter vaker bij haar vader geweest? Of nu nog steeds? En gaat dat goed?

Jeetje Funk, wat rot. Er komt zoveel op je af bij een scheiding. Pak alles stukje bij beetje aan.

Hier de afgelopen tijd meer tijd doorgebracht met mijn vriend en zijn kinderen, maar de ergernis blijft en wordt zelfs erger. Echt, ik vind mijzelf dan zo'n rotmens en doe echt mijn best, maar het lukt me gewoon niet. Als ik dan zie hoe mijn kinderen met mijn vriend omgaan en vice versa, dat is echt heel leuk en lief.
Van de week heeft mijn jongste ook bij mijn vriend geslapen en hij wilde niet bij zijn zoon op de kamer, maar bij mijn vriend in bed. Mijn oudste zit ook constant te appen met mijn vriend, sturen elkaar grappige filmpjes enzo en hebben het vaak over voetbal.
En dan vind ik het nog rotter dat het mij dus niet lukt met zijn kinderen.
Nou willen wij (of eigenlijk voornamelijk ik) niet samenwonen voordat de kinderen het huis uit zijn, dus dat scheelt wel al enigszins. Maar ja er komt natuurlijk wel een moment, dat we met zijn allen op vakantie gaan.

De band tussen mij en mijn ex is wel nog steeds heel erg goed. We sparren echt vaak over de kinderen en liggen qua opvoeding heel erg op één lijn nog steeds. Dat is zo fijn. Vooral nu die oudste op de middelbare zit en echt mega aan het puberen is geslagen. My goodness, dat is soms niet meer te doen. Pfff, kind denkt af en toe dat ie al 18 is ofzo, terwijl hij nog maar 12 is. Vaak jut ie dan ook de jongste op en dan is het feest hier in huis. Dan ben ik oprecht blij dat we co-ouderschap hebben en dat ik ze dan op woensdag weer aan hun vader kan overdragen. Dan ben ik serieus gesloopt.

Mijn ex woont ook nog in ons koophuis en zou deze eigenlijk eind van dit jaar moeten verkopen, want dan zitten de 2 jaar erop. Maar vorige week hebben we gekeken wat het mij kost als de hypotheek op mijn naam blijft staan. Ik ga er financieel dan wel iets op achteruit, maar mijn ex compenseert dat dan weer richting mij. Nu dus afgesproken dat we beide eigenaar van het huis blijven en beide hoofdelijk aansprakelijk voor de hypotheek. Zodra mijn ex op een bepaald moment wel de hypotheek op zijn naam kan krijgen of wellicht toch het huis wil verkopen dan kan dat uiteraard.
Het geeft voor mijn ex een hoop rust en hij was erg blij dat ik dit wilde doen. Vind het zelf ook erg prettig voor mijn kids. Die hebben al een keer moeten aarden op een nieuwe plek (mijn huis) en ik zou het rot vinden als ze dat nog een keer ergens moeten doen. Nu verblijven ze de helft van de week op hun vertrouwde stekkie, het huis waar ze zijn opgegroeid en de buurt die ze op hun duimpje kennen. Fijn gevoel.

Zijn jullie wel beide verhuisd naar een nieuwe plek? Zo ja, hoe vinden de kinderen dat?

Janne leg je de lat voor jezelf niet te hoog? Een gevoel kan je niet dwingen. Zolang je gewoon op een normale manier met ze om kan gaan is voor nu toch prima? Wat niet is kan nog komen.
Natuurlijk is het ideale plaatje dat het fantastisch gaat en iedereen het heel goed met elkaar kan vinden, maar soms moet dat ook gewoon even groeien. Geef jezelf ook die tijd.

Ja, krijg je dat gevoel Radler?
Ik weet het niet.

Het enige wat ik weet is dat zodra ik zijn kinderen hoor praten ik mij daar al aan erger. Ze zeuren serieus alleen maar. Zijn over alles heel negatief, vinden alles eng, etc. En ik, ik vind dat heel lastig. Je merkt heel duidelijk dat ze anders zijn opgevoed, heel beschermend. En mijn vriend vindt dat ik soms iets te open/makkelijk ben naar mijn kinderen, maar vervolgens ziet hij wel dat mijn kinderen en stuk zelfstandiger zijn dan zijn kinderen en heeft hij weer spijt dat zij het zo hebben gedaan.

Pfff lastig hoor.

Ja denk ik wel? Wat ik lees is dat je het heel graag anders zou willen (logisch), maar dat er teveel irritatie is. Als je zelf maar blijft forceren dat je dit eigenlijk anders moet / wil voelen zal het niet beter worden denk ik.
Probeer voor nu te accepteren dat dit is wat je voelt. Zolang je gewoon normaal tegen ze kan doen dat is het belangrijkste, met respect met ze omgaan.
Het lijkt mij wel heel moeilijk als je partner je kinderen niet leuk vind en weet niet of ik dat zelf zou kunnen met iemand die mijn kind bv niet zo leuk zou vinden. Maar dat is ook wel heel makkelijk praten als je er zelf niet in zit.
Wat vind je vriend ervan dat jij dit voelt?

Je bent sowieso geen rotmens he want je doet je best wat ik zo lees omdat je het graag anders zou willen.

Wel bijzonder wat opvoeding voor kinderen doet he. Lopen we hier ook elk weekend tegenaan wanneer de zoon van mijn vriend er is.
En zoals nu met deze vakantie is hij hier een week, komt ie ‘s ochtends al in plaats van een late vrijdagmiddag, en is het na een halve dag goed.
Past hij zich vlekkeloos aan in ons gezin, en merk je er weinig van terug dat hij heel anders opgevoed word dan mijn kinderen.
Zo’n weekend is dan eigenlijk gewoon veel te kort, op vrijdagavond nog een thuis komen te laat, maar we moeten het er mee doen.

Jannes ik herken je verhaal heel erg. De dochter van m'n ex was een draak, inderdaad door een hele andere opvoeding. Echt een prinsesje dat alles mocht en de lieve vrede werd bewaard anders verpestte ze de hele dag. Dat is voor mij een hele grote reden geweest om de relatie te verbreken. Mijn zoon wilde op een gegeven moment liever met ons 2tjes het weekend doorbrengen dan met haar erbij en ik moest hem dan eigenlijk wel gelijk geven.
Uiteindelijk is het om meerdere redenen gestrand maar dit is zeker een hoofdreden geweest.

Janne, ik denk dat wat Radler zegt, een hele goede is. Maar het lijkt me wel een hele lastige. Weet je vriend dat jij er zo over denkt?


Hier gaat het oprecht echt heel goed. Ik denk dat de corona tijd er zeker aan mee geholpen heeft. Waar de kinderen normaal op school zouden zitten zijn ze nu natuurlijk 8 weken thuis geweest. Ik heb veel voor de kids van mijn vriend gezorgd, als hij aan het werk was. Alles loopt, rolt en gaat, alsof het eindelijk nooit anders geweest is. De kids zijn gek op elkaar. Zijn kids op mij (tenminste, dat gevoel geven ze me haha), mijn dochter op mijn vriend, maar wij beide ook op elkaars kids.
Ik vind het dan ook sneu voor jou Janne, dat het bij jou (nog) niet zo is

Wat fijn trouwens, dat je je ex zo kan helpen met het huis.
Momenteel liggen er 2 vriendinnen van mij ook in scheiding en als ik hoor hoe dat allemaal gaat, mag ik echt in mijn handen knijpen met hoe het tussen mijn ex en mij gaat, maar ook tussen mijn vriend en zijn ex.
We kunnen allemaal met elkaar door 1 deur, kunnen praten met elkaar als er iets is, en proberen zo veel mogelijk met elkaar mee te denken mbt de kids.

Nou idd Popcorn, opvoeding doet zo verschrikkelijk veel.

Ja Radler klopt. Ik doe wel normaal tegen ze en praat ook wel met ze, maar er is totaal geen band. Misschien moet ik dat ook gewoon naast me neerleggen en het voor nu even ok vinden.

Ik snap dat het uiteindelijk wel een deal-breaker kan zijn Kira. Voor nu nog zeker niet, want er zijn gelukkig nog niet zoveel momenten dat we echt met zijn allen zijn. Gelukkig kunnen mijn kids wel met zijn kids. Dat is anders dan dat het bij jou was.

Nee mijn vriend weet niet wat ik van zijn kids vindt Lejow. Ik heb het daarover gehad met mijn psycholoog, maar zij raadde mij ook af om dit te zeggen tegen hem. Dit is uiteindelijk mijn proces en niet zijn proces. Ik moet leren omgaan met zijn Kids, niet andersom.

Ja die band met ex en het feit dat hij gewoon zonder zorgen kan blijven wonen waar hij woont is goud waard. Ik hoor ook regelmatig andere verhalen en vaak zijn de Kids daar de dupe van. Zo jammer. Het brengt ook veel stress met zich mee lijkt.

Wel fijn om te horen dat het tussen jullie en jullie kids wel als natuurlijk gaat. Heel prettig! Koester dat ook vooral hoor.

Nee, slimme keuze om het niet te zeggen. Lijkt me de relatie niet goed doen, maar ook de kans om een ander gevoel te creëren niet denk ik.

Lief dat je er naar vraagt Janne, de regeling is nog steeds zo dan door de weeks mijn dochter bij mijn ex is. Wel FaceTime ik haar elke avond om een boek voor te lezen voordat ze gaat slapen. Dit heeft ons beiden meer rust gegeven. Mijn werkgever heeft aangegeven dat alle mensen die nu extra werken deze uren in september/oktober op moeten nemen (aangezien het nu weer rustiger wordt en dan de mogelijkheid tot opnemen er ook is), ook hebben ze erbij gezegd dat je voor elk uur 1,5 uur terug krijgt. Heel attent dus, ik kon ze ook uit laten betalen maar heb er liever vrij voor. Met een beetje geluk kan ik dus 3/4 weken vrij nemen in het najaar. Ik heb met mijn ex dan ook overlegd dat E. dan wat extra dagen bij mij is zodat hij weer wat meer kan werken. Ik mis haar zeker wel maar ik ben wel blij dat het onze band te goede komt.

Wat vervelend Janne dat het nog steeds niet lekker loopt. Latten is inderdaad de beste optie volgens mij. Op die manier loop jij je minder te ergeren en kan het misschien in de toekomst de band zelfs ten goede komen. Het is echt lastig en ik kan mij niet voorstellen hoe jij een keuze zou moeten maken tussen kinderen en partner. Kan je niet afspreken dat jullie 1x per week of 1x in de twee weken een gezinsdag hebben en dus het gehele samengestelde gezin bij elkaar en voor de rest de kinderen gescheiden houden? Zo zie jij zijn kinderen ook minder en zijn er minder irritaties.

Hoe was jullie (stief)Moederdag? Hier heb ik een knutselwerkje gekregen die vriendin van ex met E. had gemaakt, heel lief van haar. Het was een mooi hart met allemaal gekleurde confetti en papier. Morgen gaat E. het knutselwerkje wat ze hier heeft gemaakt aan vriendin van ex geven.

Ik heb van de week een middagje besteedt aan een kleurplaat om mee naar huis te nemen voor Moederdag vanavond. Maar zowel mijn vriend als het jongetje zelf hadden maar niet de moeite genomen erbij te vermelden dat het idee van mij kwam. Vind ik dan toch wat jammer, had het ook niet kunnen doen, was ie met niks thuis gekomen.
Voor de rest heeft niemand hier de moeite genomen er aandacht aan te besteden. Wel jammer.

Lief bergkristal. Fijn dat je in het najaar meer vrij kan nemen.

Jammer popcorn. Niet leuk!

Ik had hier ook even een baalmomentje. Kinderen van man wilde dit jaar zelf bedenken wat ze wilde knutselen en ze kwamen met het idee een schoenendoos te beplakken en beschrijven.
Had zelf nog harten fotostandaard dus heb ze die laten verven, fotocollage gemaakt en afgedrukt met fotos van hun alleen en samen en 2 mooie foto’s voor in de standaard. Dit mooi ingepakt met ze.
En dan hoor ik later via iemand dat er op fb staat dat de kinderen met hun vader wat moois hadden gemaakt. En dat deed best wel pijn. Want ik was degene die veel energie en moeite in de foto’s had gestoken en man krijgt de credits. Het was misschien niet eens zo zeer dit wat pijn deed maar de spreekwoordelijke druppel van al die jaren vanuit haar (negeren / niet willen zien en nergens welkom zijn, negatief over mij praten) terwijl ik al jaren lang voor haar verjaardag en Moederdag moeite met de kinderen doe om iets moois voor haar te kopen / Maken met ze. (Man deed en doet dit ook altijd met ze, maar die is ondertussen wat inspiratieloos en ik vind het ook leuk om te doen). En echt ze is niet verplicht om mij te zien, maar de kinderen willen bv dat ik eens bij de voetbal kom kijken maar dat kan dan niet, ze komt nooit hier de kinderen halen en brengen, man haalt en brengt ze altijd. Het negatief praten is gelukkig niet meer aan de orde laatste tijd. Ik zou gewoon voor iedereen, maar vooral voor de kinderen, graag willen dat het anders / “normaal” zou gaan.

Verder had ik wel een hele mooie 1e Moederdag ?

Jammer dan hè Radler. Kun je nog zo je best doen.

Ik heb er sowieso wel wat moeite mee dat er zo met je omgegaan word (in mijn eigen geval)

Er kan geen hoi van af, als de dood dat ze mij tegenkom, en vervolgens zorg je wel een heel weekend, of een hele vakantie voor het kind dat zij zo snel mogelijk op de oprit gooit.

Hoezo? Waarom? Je kunt toch ook voor je kind iets van fatsoen hebben en daar gewoon mee om gaan? Vind dat echt raar dat zoiets blijkbaar niet kan in veel gevallen.
Mijn ex drinkt hier gelukkig gerust een kopje thee met ons allemaal. Of eet mee als het zo uit komt. Wel zo fijn, ook voor de kinderen.

Wat lastig, Radler.
Zegt je man dit dan ook tegen haar, dat hij er niets mee van doen had maar dat het van jou kwam?

Hier alweer de 2e Moederdag als single-mom. Vorig jaar had hij niets gedaan met de kinderen (dus niks laten maken ofzo) en ook niets met m’n verjaardag (ook in mei). Ik had ondanks dat wel gewoon iets met ze gedaan voor Vaderdag en z’n verjaardag.
Maar dit jaar krijgt ie echt credits! Ze waren afgelopen week ook bij hem, dus ze hadden ook alle tijd haha ? maar ik verwachtte eerlijk gezegd niks. Ja ik had wel via Social Schools gezien dat de juffen iets hadden gestuurd, dus misschien had ie ze dat laten doen. Maar nee, hij had het volgende allemaal met de jongens bedacht en besproken en dat hebben ze vanmorgen keurig met z’n tweetjes uitgevoerd:
-versje ingestudeerd en ten gehore gebracht toen ik wakker werd
-ontbijtje gemaakt (lees: tafel gedekt ?)
-m’n lievelingsliedje aangezet
-cadeautje op m’n bord: een groot chocoladehart
-m’n lievelingsspel klaargezet voor na het ontbijt.

?

Wat fijn MB! Klinkt als een fijne dag.

Popcorn en Radler, niet leuk dat het bij jullie zo moet gaan
Ik snap dat niet zo goed, waarom kun je zo negatief doen over de ander. Is dat dan jaloezie ofzo...

Mijn dochter is bij mijn ex, en die heeft gezegd: Je viert het maar een andere dag, dus woe als ik mijn dochter zie krijg ik waarschijnlijk nog iets.
Wel was ik bij mijn vriend, en ook zijn kids waren thuis. Ik mocht blijven liggen en ze hebben een heerlijk ontbijtje voor me gemaakt. Daarna heeft hij met de kids een ontbijtje voor zijn ex gemaakt en vervolgens zijn de kids een paar uur inc het ontbijt (en een cadeautje (douchegel en een brillendoekje) bij hun moeder geweest.
Wat mij betreft heeft mijn vriend dus wel gescoord.
Heel attent en lief dat hij ook gewoon nog aan de moeder van zijn kids denkt.

Wat jammer popcorn en radler, ik vind dat je de stiefmoeder wel moet erkennen op zo’n dag ook om aan het kind te laten weten dat zij er ook mag zijn. Het is toch een kleine moeite om wat te regelen voor de stiefmoeder en/of te bedanken voor een cadeautje die zij voor jou heeft gemaakt. Ik heb het er maanden geleden met een vriendin over gehad die zelf moeder en stiefmoeder is. Zij is dus de ex en de stiefmoeder zij gaf ook aan het het makkelijker is om moeder te zijn dan stiefmoeder. Zij zegt ook dat je als stiefmoeder voor de kinderen kiest en daarbij ook een ex cadeau krijgt. Zij vind de rol van de ex veel simpeler omdat je de zeggenschap hebt over je kind (samen met ex partner) en dat je dan veel meer erkend wordt dan als stiefmoeder. Zij moet zich als stiefmoeder altijd bewijzen en staat al met 10-0 achter. Misschien een warrig verhaal maar ik type dit op mijn telefoon en ik denk dat de stiefmoeders wel snappen wat ik bedoel.

Omdat ik dit van haar weet heb ik juist mijn best gedaan om wat te doen voor de stiefmoeder van mijn dochter om haar rol ook te accepteren. Zij heeft misschien geaccepteerd en gekozen voor mijn dochter maar krijgt mij er gratis bij. Zij doet echt haar best. En ik moet het eerlijk zeggen dat ik soms meer met haar op 1 lijn ligt dan met mijn ex.

Ik vind het wel jammer Lejow dat jouw ex niet even B. een uurtje langs liet komen om het cadeautje te brengen. Wel lief van jouw vriend dat hij wel aan zijn ex heeft gedacht en haar gevoelens.

Leuk om te zien MB dat de juffen wat geregeld hadden voor Moederdag dat was hier helaas niet zo, begreep dat er een aantal moeders hierdoor geen cadeau hadden op Moederdag omdat partners en exen niet zo attent zijn....

Ik vraag me dan altijd af waarom je niet gewoon blij bent dat je kind om het weekend dan in een gezin terecht komt waar hij zich blij en vrolijk voelt en graag is. Dan kun je toch even tot de deur komen en hem een leuk weekend wensen? Ze zet hem voor op de weg af hoor, raakt met haar tenen onze oprit niet aan. En dat voelt zo stom.
Gisteren appte ze na 6u of hij wat later thuis kon komen, terwijl ze half 7 dus vertrekken. Hij is een volle week bij ons geweest, dan zorg je toch dat je op tijd thuis bent? In plaats daar van had ze een etentje bij haar ouders vanwege Moederdag. Ik had dan en mijn kind graag bij me gehad, en gevraagd of hij een uurtje eerder thuis kon zijn in plaats van later. Hadden ze samen kunnen gaan.
Mijn kinderen zijn ook in mijn weekend een middag met hun vader Moederdag wezen vieren bij mijn ex-schoonmoeder. Prima toch. Goed verdeeld.
Maar goed. We zijn niet allemaal hetzelfde gelukkig, maar voor het kind in kwestie wel sneu. En zijn gedrag is op de dag dat hij terug gaat naar zijn moeder ook op zijn zachts gezegd onhandelbaar.
Jammer dat ze zelf niet ziet dat ze er een groot aandeel in heeft. Kinderen worden ouder en kun je niet alles mee wijs maken. Hij was in ieder geval heel blij dat hij bij ons een kleurplaat mocht maken voor haar. En daar moet ik het dan maar bij laten.

Dat vind ik ook Popcorn.. je kind heeft het fijn en is geliefd.

Ik kreeg vandaag mn moederdag cadeau van mn dochter. Een oliebrandertje met lekkere geurtjes. Erg leuk.

Ik luisterde vanmorgen tijdens het wandelen deze podcast: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/e ... 0467189205

Heel interessant. Over kinderen van ouders die gaan scheiden, over samengestelde gezinnen, over de plaats die je inneemt in een nieuw gezin. Echt de moeite waard dus als je nog ergens 34 minuutjes over hebt (ik luister graag podcasts tijdens het autorijden of wandelen) dan is dit een aanrader.

Dank je voor het delen UN
Die ga ik straks onder het fietsen luisteren

Bedankt voor de tip UN ik luister ook graag podcasts en was deze nog niet tegen gekomen. Als je nog meer suggesties hebt in deze categorie plaats ze gewoon!

Ik heb m geluisterd vanmiddag. Veel herkenbare dingen.
Wel een leuke manier om te horen dat wij dat hier best goed doen. Dat wist ik ook wel, maar dit is wel een fijne bevestiging.